Golden oldies: Lies maakt vrienden op Facebook


Veel van mijn kennissen leren mensen kennen via sociale media zoals Facebook en Twitter. Zelf heb ik ook wel een FB-profiel en een Twitter-account, maar daar doe ik weinig of niets mee. ‘Pour vivre heureux, vivons cachés’ is zowat mijn motto op dat vlak. Tegelijkertijd bedenk ik soms dat ik er wel wat meer zou mee mogen doen, want ik hoor links en rechts dat sociale media de dag van vandaag dé manier zijn om nieuwe mensen te leren kennen.

Toen ik een tijdje geleden op Facebook een vriendschapsverzoek kreeg van een van de 200 FB-vrienden van een vriend van mij, was ik dan ook geneigd om dat verzoek te aanvaarden.Tegelijkertijd vond ik het toch wel vreemd overkomen, zo’n wildvreemde die komt aanbellen en vraagt om vrienden te worden.

De vrienden van mijn vrienden zijn mijn vrienden
Ik besloot een bericht naar de onbekende te sturen en te vragen waar ik dat vriendschapsverzoek aan te danken had. ‘De vrienden van mijn vrienden zijn ook mijn vrienden, da’s toch FB-principe nr. 1?’, kreeg ik als antwoord.
Ik bedacht dat ik dan even goed meteen bevriend kon worden met heel Facebook, alle aardbewoners zijn tenslotte via maximum 6 à 7 andere mensen met elkaar verbonden.

Google
Ik besloot onze gemeenschappelijke vriend even te mailen en hem te vragen of hij wat meer wist van deze man. Maar toen die mail net weg was, bedacht ik dat ik het evengoed aan Google kon vragen. Wat ik als eerste zoekresultaat te lezen kreeg, sloeg mij met verstomming. Mr. Onbekend bleek zowaar opgepakt geweest te zijn voor zeer louche zaken. Het prostitutiemilieu leek wel z’n tweede thuis en seks met hoeren z’n hobby. Ik kreeg het gevoel dat ik middenin een aflevering van matroesjka’s was terechtgekomen.

Even later antwoordde onze gemeenschappelijke vriend op m’n mail. Mr. O bleek iemand te zijn die hij bijna 20 jaar geleden eens op een cursus had ontmoet en waarmee hij al lang geen contact meer had. Hij was zo te lezen niet op de hoogte van de criminele escapades van zijn FB-vriend, maar vond zelfs zonder dat te weten dat ik maar beter niet inging op het vriendschapsverzoek.

The end
Mr. Onbekend heeft nooit meer iets van mij vernomen. En ik blijf trouw aan de aanpak die mij eigenlijk altijd al de meest logische leek: eerst mensen in het echt ontmoeten en daarna pas bevriend worden op Facebook. Misschien loop ik zo een aantal interessante mensen mis, maar die kunnen mij nog altijd een mail sturen om samen een kop koffie te gaan drinken. Waarna we alsnog onze vriendschap op Facebook kunnen bezegelen.

Golden oldies: het beste seizoen om single te zijn


‘Ik vind de zomer het beste seizoen om single te zijn’, zei een vriendin me ooit. ‘Je kan naar buiten. Je wordt uitgenodigd voor BBQ’s. Er zijn massa’s evenementen, festivals,… En bovendien kan je op reis.’

Zelf vind ik de zomer het slechtste seizoen om single te zijn. In de winter gaat het leven zijn gewone gangetje: het werk, de hobby’s, de vrienden, …. En in die dagelijkse routine word ik eigenlijk niet zo erg gehinderd door het single zijn.

Maar in de vakantieperiode valt alles stil. M’n werk een tijdje missen, daar heb ik geen probleem mee. Maar dat ook mijn sport- en kooklessen stoppen, ligt moeilijker. Idem voor m’n wekelijkse dagschotel met vrienden. Maar het ergste vind ik toch wel dat iedereen wel het land uit lijkt.

Dit weekend kreeg ik er al een voorproefje van. Ik heb niet de gewoonte lang op voorhand dingen te plannen en daarom was er voor dit weekend enkel een uitstap naar Brussel gepland op zaterdag. Zondag en maandag waren maagdelijk blank in mijn agenda.

Op zaterdag begon ik dit te beseffen en stuurde ik de eerste sms’en. Een pak smsjes later was de situatie duidelijk: nagenoeg m’n hele Gentse vriendenkring is op weekend. En de paar anderen zijn op familiebezoek.

Dus besloot ik maar wat dingen alleen te ondernemen, nog wat schilderwerk te doen en de zomervakantie voor te bereiden. Vooral dat laatste deed me meer dan ooit inzien dat de zomer voor mij toch echt niet het ideale single-seizoen is.

Ik zat tot 2 uur ’s nachts op het internet te zoeken, maar sta nog geen stap verder. Ik dacht aan een reis alleen naar Turkije, want in Istanbul zou ik dan de couchsurfster kunnen opzoeken die in het najaar bij me langs kwam. Een erg sympathieke jongedame met wie het goed klikte. Maar wat gegoogel verder blijkt Turkije toch niet meteen de beste bestemming te zijn voor vrouwen alleen: ‘Bij alleen reizende westerse vrouwen wordt helaas vaak aan het hoofd gezeurd, hetgeen waarschijnlijk vooral te wijten is aan de vele westerse films en de afwijkende moraal. Een kennelijk ongehuwde, volwassen vrouw alleen op vakantie moet wel haast 'eerloos' zijn (lees: een prostituee).

Een groepsvakantie dan maar? Ik lees ettelijke beschrijvingen van groepsreizen, maar hoe lyrisch ze ook zijn, men slaagt er niet in mij hiervoor warm te maken. Vakantie is voor mij nog altijd vrijheid, avontuur, leuke mensen, … En het idee verplicht een of meerdere weken op te trekken met mensen die ik zelf niet gekozen heb, druist hier volledig tegen in.

Enfin, mocht iemand een leuke vakantieformule kennen voor singles, laat het mij dan gerust weten. Misschien wordt dankzij jouw tip de zomer ooit toch nog mijn favoriete single-seizoen.

Nvdr: naar aanleiding van dit stukje liet een kennis van de auteur weten dat ze een week naar Zwitserland ging waar ze gebruik mocht maken van het luxe-appartement van een vriendin. Dit leidde tot een erg leuke wandelweek met vier vrienden.

Aanrader: tussen bitch en bambi

Via deze single-blog vernam ik dat er onlangs op Nederland 3 een interessante documentaire was over het leven van 5 krachtige single vrouwen: mooie vrouwen met een boeiende job, een ruime vriendenkring, een gezellig eigen huis, ... maar geen man.

Ook de Vlaamse columniste en blogster Fleur Van Groningen werkt eraan mee.

Je kan de documentaire 'Tussen bitch en bambi' hier bekijken.

Do's and don'ts van 'I do'.

Door dat trouwfeest dat inmiddels plaatsvond heb ik vooral geleerd wat ik niet wil doen:

- Genodigden vragen naar de naam van hun partner en de status van de relatie en vooral iedereen vrij laten in wie ze meebrengen. Ik had bijvoorbeeld heel graag mijn zus uitgenodigd bij gebrek aan een partner.

- Vermenigvuldigingsdansen. Ik kan wel dansen met mijn vader en mijn bruidegom hopelijk ook met zijn moeder, maar wat dan? Ik kan mijn bruidegom geen schoonmoeder aanbieden voor de tweede wissel, of moet mijn vaders vriendin dat dan doen?

- Mannen en vrouwen geschrankt aan tafel laten zitten en dus ook sowieso personen die alleen gekomen zijn naast elkaar laten zitten ‘als koppel’.

Daarnaast was er ook een elegante ‘oplossing’ met de term ‘gelegenheidspartner’ waar ik heel genuanceerd over nadenk. In feite noem ik het niet graag een oplossing omdat dat zou insinueren dat het een ‘probleem’ was dat de bruidegoms zus single is. Dat is dan ook meteen mijn contra-argument: Waarom mocht zijn zus niet gewoon als single in de suite lopen en aan de hoofdtafel zitten? Of wilde ze dat zelf niet? Langs de andere kant was ik er ook best voor te vinden, het idee van een gelegenheidspartner. De bruidegom in kwestie heeft twee heel goede vrienden. De ene was getuige en de andere kreeg een plaats in de suite als gelegenheidspartner. Ik vond inderdaad dat die tweede vriend ook in de suite thuishoorde en bij deze kreeg hij nog een speciale rol toegekend ook. Bovendien komen hij en de zus waarschijnlijk ook echt goed overeen als vrienden.

Waarover hebben jullie bedenkingen aangaande trouwfeesten? En wat vind je over het idee van een ‘gelegenheidspartner’.

Golden oldies: dan ga ik alvast even naar de slager


Ik sta onder de douche en denk zuchtend aan de dag die voor mij ligt, een lang onafzienbaar snoer van klussen en karweien. Stofzuigdag. Afwasdag. Strijkdag. Mijn vrije dag. Mijn niet zo vrije dag.

Wat is het toch een beproeving om je altijd en overal alleen te moeten doorslaan. Zou het niet aanzienlijk handiger zijn, rekent de manager in mij, als je de last van die routineklussen kon verdelen? Over jezelf en je partner, bijvoorbeeld. Vele handen maken licht werk, zei ooit de Grote Roerganger of iemand anders met een neus voor beklijvende zegswijzen.

“Als jij nu de afwas doet, dan ga ik alvast naar de slager.” En als je partner een vrouw is, dan kun je haar ook vragen om tijdens het afwassen het vuilnis buiten te zetten, want vrouwen zijn sterk in multitasken, dat is bekend.

Maar natuurlijk maak ik me begoochelingen. Naarmate je langer single bent, raakt je blik op de ware aard van een relatie vertroebeld. De werkelijkheid is prozaïscher.

Jij zegt: “Als ik nu al de afwas doe, dan ...”
En zij vult aan: “Dan kan ik alvast mijn teennagels lakken!”

Golden oldies: Adam en Eva


Vakantie, da's avontuur voor mij. En een van de manieren om eens iets anders te beleven is couchsurfen. Je gaat dan op bezoek bij mensen in het buitenland waarmee je contact hebt opgenomen op basis van hun profiel op de site van Couchsurfing. Die couchsurfers zijn meestal erg open en boeiende mensen. In hun gedetailleerde profiel staan ook verslagjes van andere couchsurfers die al contact hadden met hen en zo weet je een beetje met wat voor iemand je te maken hebt.

Tot hiertoe heb ik er alleen maar positieve ervaringen mee en vind ik couchsurfing een pracht van een reisformule voor singles. Voor de reis die ik deze zomer ga maken, verstuurde ik de voorbije week heel wat 'couch-requests'. Dat leidde tot enthousiaste reacties en een pak berichten over en weer. De couchsurfers doen werkelijk alle moeite om de dag dat ik bij hen zal langskomen leuke dingen met mij te ondernemen: samen de stad bezoeken, een boottocht maken, naar hun buitenverblijf trekken, ...

Gewoonlijk ga ik langs bij alleenwonende vrouwen van ongeveer mijn eigen leeftijd. Vind ik er geen (want de meeste couchsurfers zijn toch wel wat jonger), dan ga ik ook wel eens langs bij een gezin.

Deze keer vreesde ik moeilijk logement te vinden en mailde ik voor het eerst ook een paar mannen.

En zie hieronder de reactie die ik kreeg van een van hen.

---

Hi!

I have recently become very religious and will try to follow the rules of my religion. I am an Adam monk and the apartment is my paradise. This means I will welcome you completely naked and you will be an Eve nun at least for these three days. Therefore you must put all your clothes in a plastic bag when you arrive and only use them when you leave the apartment, which you may do at any time. You may cover your genitals with a genuine fig leaf if this is important to you. Also no apple eating is allowed in the apartment! Remember what happened when Eve ate the apple! It's important that we live in harmony and that both of us are happy all the time. Everything else is voluntarily. For example we do not have to make a lot of children and create a new mankind unless you aspire on becoming a true Eve.

Write me for further instructions.

/F.
The first Adam monk (after Adam)

---

Ik vind dat hij goed schrijft en zin voor humor heeft. Maar langsgaan bij hem, dat ga ik toch niet doen. Deze Eva mag dan al single zijn en hopen dat ze zich op vakantie in het aards paradijs gaat wanen. Maar het appartement van een wildvreemde Adam, da's toch niet het paradijs dat ze voor ogen heeft.

Golden oldies: handleiding voor de vrouw


In sommige mannenbastions – in het bijzonder aan cafétogen – worden vrouwen mysterieuze, ondoorgrondelijke wezens genoemd waar geen touw aan vast te knopen valt. Omdat ik gemakzucht vermoed achter deze uitspraak – ‘waarom zou ik moeite doen, ze is toch onvoorspelbaar’ – hoop ik hier inzicht te brengen in de psyche van de vrouw.

Waarschijnlijk is dit helemaal nieuw voor jou, maar eigenlijk zit een vrouw heel eenvoudig in elkaar. Om haar te krijgen én te houden is er slechts één eenvoudige, magische formule. Ze bestaat uit twee onderdelen:
1. Behandel een vrouw alsof ze heel speciaal is.
2. Heb belangstelling voor alles wat ze doet en zegt.
Als dit te veel gevraagd is, kan je er misschien beter niet eens aan beginnen.

En omdat ik vermoed dat mannen iets ingewikkelder in elkaar zitten dan het gangbare adagium doet vermoeden – dat ze m.a.w. meer willen dan dat ene ding - hoop ik hier binnenkort ook een handleiding voor de man aan te treffen…

Golden oldies: de groepsreis

Dit verhaal dateert uit de tijd dat de dieren nog spraken en dat ondergetekende nog geloofde dat alleen op reis gaan iets was dat je als single vrouw beter niet deed.

De zomer kwam eraan en mijn baas wou dat ik nu eindelijk eens doorgaf wanneer ik verlof ging nemen. Dus bladerde ik in de brochure van een organisatie die groepsreizen voor jongeren aanbood en boekte een groepsreis.

Een paar dagen later was het al vertrekvergadering. Die vergadering was een ramp. Ik voelde geen enkele affiniteit met de andere groepsleden. Ikzelf werkte al een paar jaar, de anderen moesten nog aan hogere studies beginnen en kwamen bij mij erg puberaal over. Onze leefwerelden waren totaal anders en er was geen klik, dat was wel duidelijk. Het was hard zoeken naar raakpunten en gespreksonderwerpen. Onze verwachtingen over de reis waren ook erg uiteenlopend. 'Ik heb deze groepsreis geboekt omdat ik van onze pa niet alleen op reis mag', zei een van de aanwezigen. 'Al die oude stenen, die interesseren mij geen barst. Eigenlijk heb ik mij vooral ingeschreven om elke avond de disco in te duiken.', zei nog een ander. 'Die uitstap met de scooter spreekt mij wel aan, want ik krijg gene moto van onze pa', dixit iemand anders.

Elke minuut van die vertrekvergadering voelde ik mijn maag meer ineenkrimpen. Eigenlijk was er maar één ding dat mij hoop gaf. Dat waren de woorden van de reisbegeleider: 'Alleen kan, alles mag. Spreek erover met mij, want het is jullie vakantie'.

Ik dacht even aan annuleren, maar dan zou ik al mijn geld kwijt zijn en geen reis hebben. Na veel getob, kwam ik op het volgende idee. Ik zou met de groep op reis vertrekken en de eerste dagen met hen doorbrengen. Want een mens kan zich vergissen en een eerste indruk kan fout zijn. Maar ik bedacht ook een plan B. Ik kocht een reisgids zodat ik als de groep zou tegenvallen zelf alleen zou kunnen reizen.

Benieuwd naar het vervolg?
Lees dan deel 2, deel 3, deel 4, deel 5, deel 6 en de ontknoping van deze succesvolle soap.

Golden oldies: dubbelspraak


Ze sms'te: “Ja, natuurlijk wil ik nog iets met jou gaan drinken. Maar niet nu; nu heb ik het razend druk”.
Het bleek te betekenen: “Ik wil nooit meer iets met jou gaan drinken. Niet nu en ook niet als het weer wat rustiger is.”

Ze keek om en riep, nog net voor ze op de trein stapte: “Do let us keep in touch.”
Het bleek te betekenen: “Let's keep it at this. You go your way, I go mine.”

Ze leek behoorlijk enthousiast: “Hey, zullen we samen naar die fototentoonstelling gaan?”
Het bleek te betekenen: “Ach, laat ook maar.”

Ze zei na het diner: “Het was gezellig. Dat moeten we herhalen, als het past.”
Het bleek te betekenen: “Wat een sof. Ik eet nog liever met het haarstukje van Helmut Lotti.”

Als “ja” in datedubbelspraak eigenlijk “nee” betekent, wat zeg je dan als je werkelijk “ja” bedoelt? “Nee”, veronderstel ik? Ik wacht met smart op de eerste openlijke afwijzing.

Golden oldies: singlestress


Midden vorig jaar werd ik, na 12 jaar met iemand samen te zijn geweest, terug single. Aangezien ik iemand ben die leeft bij de gratie van lijstjes allerhande, stelde ik een lijstje op van de meest stresserende zaken waar je als single mee te kampen hebt. Extra stressfactoren in mijn specifieke geval: ik woon een (heel) stuk buiten Gent op den boerenbuiten, en ik stond vermoedelijk ook op de eerste rij toen ze de eigenschap "verstrooidheid" uitdeelden. 

1. De dichtslaande deur. Niets ergers dan een deur die achter je dichtslaat, en uiteraard is er niemand in huis. Gebeurt bij voorkeur op koude, winderige dagen als je gsm binnen ligt en de buren niet thuis zijn. Vrijwel altijd begint het dan ook hevig te regenen.

2. Uitglijden en andere domme manoeuvers. Een andere specialiteit van mij. Je zal maar van de trap donderen en niemand kunnen roepen. Gebeurde reeds meerdere malen maar gelukkig zonder grote brokken.

3. Is de frigo/diepvries wel goed toe? Altijd wel, behalve die ene keer dat je het niet nakijkt natuurlijk, dan gebeurt er dit.

4. Koken. Ik kook graag, ook al is het leuker voor meer dan één persoon te kokerellen. Veel ingrediënten zijn niet in kleine hoeveelheden te kopen. De diepvriezer is in dat geval je vriend. Het probleem is echter dat de diepvriezer altijd maar voller geraakt. Misschien moet ik wel een business beginnen in kant-en-klare diepvriesmaaltijden.

5. Gevechten met bedlinnen. Lakens netjes opplooien: moeilijk. Nog moeilijker: de dekbedovertrekken! Hou steeds de "uitgang" van de overtrek in de gaten. Neem desnoods een gsm, zaklantaarn en schaar mee als je in de dekbedovertrek kruipt.

6. "Zo ga je toch niet gaan werken!?" Als single moet je zelf instaan voor de ochtendlijke checklist voor je het huis uitgaat. Haar gekamd? Check. Geschoren? Check. Geen tandpasta in de mondhoeken? Check. Passen je kleren bij mekaar? Double check. En dan kom je op je werk aan en zie je toch die megavlek op je trui.

7. Je huis is ook maar alleen. Ik ben al eens regelmatig voor het werk een paar dagen in het buitenland. Zolang de zelfledigende brievenbussen, intelligente vuilniscontainers en niet-explosieve voedingswaren geen realiteit zijn, is het een hoop geregel als je meer dan twee-drie dagen weg bent. Om van huisdieren nog maar te zwijgen!

Wat bezorgt jullie zoal stress?

Tip: airbnb

Onlangs probeerde ik Airbnb uit. Da's een website via dewelke je logement bij privé-personen kan boeken. Een beetje het systeem van Couchsurfing, maar dan betalend.

Wij logeerden eerst bij een sympathieke student die zijn slaapkamer verhuurde en zelf op de zetel in z'n living sliep telkens hij gasten had.
Bij onze 2de bnb-ervaring kregen we zowaar een heel appartement voor onszelf.

Airbnb vind ik heel interessant voor singles. Door bij bewoners te logeren, krijg je er het contact met de plaatselijke bevolking en hun gouden tips zomaar bij. Verwelkomd worden door de bewoners van het huis, da's toch heel wat anders dan je sleutel krijgen van een personeelslid aan de hotelreceptie. Zeker voor mensen die solo reizen en graag contact hebben met de locals, is Airbnb een aanrader.

Een tweede reden om een stukje te wijden aan Airbnb op deze single-blog is dat Airbnb singles de kans geeft een centje bij te verdienen. Heb je een logeerkamer (of is de kamer van je kinderen 1 week op 2 vrij), dan kan je die aanbieden op de site. In Gent zijn er momenteel al 129 mensen die dat doen. Als airbnb-gastheer of -vrouw ontmoet je mensen uit alle windstreken en als je het geluk hebt in een toeristische stad te wonen, kan je er een niet onaardig extraatje mee verdienen. Altijd welkom voor wie alle woonkosten alleen moet dragen.