Jarenlang ben ik regelmatig met veel plezier op wandelvakantie gegaan, maar toen ik vorig jaar voor het eerst op fietsvakantie vertrok, was ik meteen verkocht. Fietsvakanties zijn overheerlijk!
Mooi meegenomen is dat op reis gaan met de fiets helemaal niet duur hoeft te zijn. Je fiets op de trein zetten kost in België maar 5 euro en jij betaalt als treinreiziger maximaal 7,6 euro voor een enkele rit (met een railpass), zelfs als je naar het andere eind van het land wil. Bovendien zijn er ook goedkope overnachtingsmogelijkheden voor fietsers.
Tijdens de voorbereiding van mijn recente fietsvakantie, ontdekte ik dat er naast Couchsurfing nog organisaties bestaan die fietsers goedkoop logement kunnen bieden.
Een vriend vertelde me enthousiast over Vrienden op de fiets. Voor 10 euro kan je lid worden van deze Nederlandse organisatie en krijg je een boekje met honderden logeeradressen voor fietsers, vooral in Nederland. Voorwaarde om voor de zachte prijs van 19 euro bij mensen thuis te kunnen logeren, is wel dat je er met de fiets aankomt. Mijn vriend was zeer te spreken over het onthaal dat hij kreeg bij de Nederlandse gastgezinnen.
Daarnaast vertelde een couchsurfer mij over Warm showers, een soort Couchsurfing, maar dan specifiek voor fietsers.
Nog een ander initiatief voor wie kamperen wel ziet zitten, is campinmygarden.
Leuk bij al deze vormen van logement is dat er geen single-supplement te betalen valt wanneer je alleen reist (voor de mensen die het - in tegenstelling tot mij - zien zitten om alleen op fietsreis te gaan).
Het is weer zomer en dat betekent dat ik weer lekker op vakantie kan.
Nou, niet dus. Want zoals elk jaar denken mijn collega’s dat ik als single wel even al hun vakanties op ga vangen en dat ik wel in het laagseizoen op vakantie ga. Ik heb al acht keer aangegeven in de acht jaar dat ik hier werk dat ik ook in het hoogseizoen op vakantie wil. Ik krijg dan steevast te horen dat mensen met een partner en kinderen voor gaan bij het verdelen van de dagen.
Maar ik wil ook wel eens een keer mooi weer bij een vakantie in eigen land. Heb ik het recht om vakantie te eisen als ik al jaren de vakantietijd van anderen loop op te vangen? Of moet ik dit als single maar slikken? Of moet ik maar gaan doen of ik een partner heb? Pfff.
Ik ben op zoek naar mensen die samen de Gentse buitenband willen fietsen op zondag 28 juli.
Hopelijk in het zonnetje, op een ontspannend tempo mooie plekken in en rond Gent ontdekken, met af en toe een welverdiende pauze.
Zin om mee te doen? Stuur een mailtje naar donkerblauw.eefje@gmail.com
Vermeld zeker of je 25 of 45 km wil doen, en welke plek voor jou het gemakkelijkste is om te vertrekken (Wondelgem, Drongen, Zwijnaarde of Desteldonk).
Met dank aan onze gastblogster. Jouw uitnodiging is ook welkom bij oponseentje@gmail.com.
We zijn nu 4 jaar later. Zo’n 3 jaar geleden dat ik haar voor het laatst heb gezien of gesproken. Toch is er in die 4 jaar veel veranderd. Voornamelijk naar mijn persoonlijkheid toe.
Alleen zijn hoeft niet te betekenen dat je diep ongelukkig bent. Dat je je constant eenzaam voelt, dat je constant nood hebt aan het zoeken naar een nieuwe relatie.
Die zoektocht heb ik voorgoed afgezworen. Voor mij hoeft het niet langer. Ik voel me prima op mijn eentje en wens dat bewust zo te houden.
Ik heb een eigen woonst gekocht. Die helemaal opgeknapt. Er mijn thuis van gemaakt.
Ik heb een manier van leven gevonden die ik niet eerder kende. Het vrij zijn en doen wat ik leuk vind zonder iemand verantwoording af te leggen. Met niemand rekening moeten houden en mijn tijd te schikken hoe het mij best past.
Ik voel me weer gelukkig. Geen ups-and-downs meer. Geen nostalgisch verlangen meer naar die huwelijksjaren. Ik vind mijn leven prima zoals het nu is.
Gelukkig zijn hangt niet langer meer af van die ander. Er is geen voortdurende angst meer dat die ene me zou kunnen verlaten. Ik volg nu mijn eigen weg. Er is geen prestatiestress meer om een huwelijk of relatie in stand te moeten houden, in alle goede en slechte tijden.
De enige relatie die ik nu heb is die met mezelf. Een relatie waaraan ik in het verleden nooit aandacht heb geschonken.
Ik ben rotsvast overtuigd dat ik op mijn eentje verder een aangenaam heden en mooie toekomst kan uitbouwen. Voor mij geen relaties meer. Ik ben dan ook totaal niet zoekende, noch vragende partij. Het gelukkig zijn zit echt louter in je hoofd. Eens je je vredig kan stellen met hoe je leven verloopt en je je voortdurend kan aanpassen aan veranderingen in het leven en koers kan bijsturen.
“Happy single” bestaat echt! Ik ben het levendig bewijs. Iemand die het altijd onmogelijk heeft geacht en een half leven lang heeft gezocht en getracht naar een hechte relatie. De nood om liefde te geven.
Ik zou mij eerlijk gezegd de dag van vandaag geen leven meer kunnen voorstellen om dagelijks met iemand samen te leven.
Met dank aan onze gastblogger voor deze openhartige getuigenis. Wil jij ook graag je verhaal vertellen, mail dan naar oponseentje@gmail.com.
Tot de dag kwam dat zij, geheel uit het niets, haar wens om te scheiden uitte. Een specifieke reden was er niet. Geen ander in het spel, niet omwille van geschillen, bedrog of gebeurtenissen die niet tijdens een goed gesprek kon worden uitgepraat. Ze gaf er gewoon de brui aan. Ze wou weer vrij zijn.
Een gelukkig huwelijk dat 12 jaar heeft standgehouden hield op te bestaan. Hiermee ben ik de eerste en enige in mijn familie die een echtscheiding heeft aangegaan. Van mijn kant geheel ongewenst. Dit was het laatste wat ik ooit wou. Hoewel het maatschappelijk geheel aanvaard wordt en de dag van vandaag eerder een onderdeel van een levenscyclus is geworden, heb ik het altijd ervaren als een blaam. Iets uiterst belangrijk waarin ik heb gefaald.
Het heeft me emotioneel veel moeite gekost dit te boven te komen. Haar proberen los te laten in mijn hart en hoofd. Vrede vinden met hoe het is geëindigd en trachten nog een beetje gelukkig te kunnen worden in de toekomst die voor me ligt.
Het eerste jaar van weer alleen te zijn bleek het een onhaalbare opdracht. Ik leefde van dag tot dag. Maakte weinig plannen. Verscheurd van verdriet en spijt. Een constante grauwgrijze bewolking boven mijn hart. Ik kon maar niet vatten wat ze me aandeed. Degene waarvan ik zoveel heb gehouden, en nog steeds ondanks alles. Degene waarmee ik oud zou worden.
De scheidingsprocedure ging snel en humaan. Geen advocaten, geen geruzie, geen getrek aan beide kanten om er het best financieel uit te komen. We hebben samen de verdeling opgemaakt. Elkaar nog het beste toegewenst en sindsdien geen enkel contact meer met elkaar gezocht. Haar laatste wens werd ingehuldigd: Ik liet haar geheel vrij.
Ik maak deel uit van een behoorlijk conservatieve familie. Een relatie aangaan, trouwen, kindjes opvoeden, … De traditionele katholieke levensweg werd me van jongs af ingeprent.
Onenigheden binnen het huwelijk bleef ten allen tijde tussen de vier muren van het huiselijk gezin. Voor buitenstaanders leek ieder gehuwd koppel uit de familie een uiterst gelukkig paar zonder huwelijksproblemen. Echtscheiding is iets wat in onze kringen niet bestaat. De spreuk ‘trouwen is houwen’, wat zoveel betekent als ‘eens getrouwd, voor altijd getrouwd, ongeacht hoe de relatie verloopt’
Het werd dan ook mijn doel hun voetsporen bij te treden en op zoek te gaan naar de grote liefde. Met het oogpunt van later trouwen en een gezin stichten.
Ik ben nooit een flierefluiter geweest. Integendeel. Iemand zoeken als toekomstige levenspartner nam ik zeer ernstig. Als introvert persoon was contact leggen een hele zware opdracht voor me. Dit resulteerde erin dat ik pas op mijn 25ste een eerste korte relatie met een meisje aanging. Na een paar maanden bleek zij toch iets anders te zoeken en kwam ik weer alleen te staan. Nog steeds wonende in de ouderlijke woonst.
Even later verscheen “de ware”. Van bij het begin grote liefde. De levensdroom die ik er toen op nahield werd werkelijkheid. Na 6 maanden gingen we al samenwonen, een jaar later bezegelden we onze relatie met een huwelijk.
Wegens redenen die ik niet verder wens toe te lichten, bleven we kinderloos. Globaal gezien vond ik onze relatie quasi optimaal. Veel gelukkige momenten gekend, bitter weinig momenten van geruzie of onverschilligheid. In mijn visie was dit een huwelijk voor het leven.
Rondom mij zag ik tal van huwelijken sneuvelen en echtscheiding lijkt meer een trend te worden dan een schandaal. Hoe koppels na zoveel jaren samenzijn, alles met elkaar te hebben gedeeld, in lief en leed, kunnen beslissen om voortaan zonder elkaar verder te gaan kon ik niet begrijpen. Dit zou mij nooit overkomen. Daar deed ik alles aan! Huwelijk was voor mij een heilig woord. Een levenswerk. Haar gelukkig maken, dat maakte ook mij gelukkig. Haar in de watten leggen, elk gevoel en elke gedachte met haar delen. Ze werd als het ware een onderdeel van mezelf. Ondenkbaar om ook maar 1 dag zonder haar te kunnen of moeten leven.
Boekenwurmen aller landen, verenigt u! Brazza gaat boekdaten … Doe je mee?
Je verslindt boeken? Je houdt ervan om leeservaringen uit te wisselen? Je bent niet vies van een gezellige avond op café? Dan is boekdaten iets voor jou.
Afspraak op vrijdag 12 juli om 19.30 uur in Brazza Café.
Gratis en voor niets brengen wij je in contact met andere boekenliefhebbers. Happy single, gelukkig getrouwd, hard op zoek? Iedereen welkom. Laat ons wel even weten dat je er bij zal zijn, dan reserveren wij alvast een plaatsje voor jou aan onze boekdatetafel.
Inschrijven: leen.van.hoorde@telenet.be
Wanneer? Vrijdag 12 juli 2013, 19.30 u
Waar? Brazza Café, Koningin Maria Hendrikaplein 66, 9000 Gent. Je kan in deze brasserie ook aperitieven en een hapje of een snack eten. De keuken blijft die avond open tot 19 u.
Twee jaar geleden gingen wij tijdens de Gentse Feesten naar een toneelvoorstelling van vzw Deezillusie.
Die voel toen erg in de smaak zoals je in dit verslag kan lezen.
Daarom doen we het nog eens over, weliswaar met een andere voorstelling.
Wanneer?
Zaterdag 20 juli van 20 uur tot 21.15 uur
Waar?
Jan Van Gent, Annonciadenstraat 1, 9000 Gent
Wat?
De voorstelling 'Lijf'
Het kan tintelen, rillen, grinniken. Het lacht, huilt en soms hikt het. En gaan dingen in, maar er komt ook van alles uit. En soms weet ge niet eens hoe dat allemaal komt. 't Is uw lijf en 't is schoon. Een voorstelling die onder het vel kruipt.
Hoeveel moet dat kosten?
Een luttele 7,5 €
Hoe te reserveren?
Bij vzw Uitbureau Gent, Veldstraat 82 B in Gent, 09 233 77 88, info@uitbureau.be
Nadat je zelf je kaart hebt gereserveerd, stuur je een mailtje naar oponseentje@gmail.com zodat we je kunnen laten weten hoe we afspreken om elkaar die avond terug te vinden.
Wacht niet te lang met reserveren, want het zaaltje is klein.
Belangrijk om weten
Op 20 juli starten de Gentse feesten. Wie wil, kan dus na de voorstelling mee naar de Feesten. De vorige keer kaartten we nog wat na bij een muntthee in het Baudelopark.
Na een tijdje maakte iedereen dan een einde aan zijn dates-ronde al waren de monden nog lang niet uitgepraat, begeesterd als iedereen was door deze ervaring van de eerste editie van de boekendate. Jaja, er komt een tweede, zie hiervoor ook een van de laatste berichten.
Enkele daters die ook nog geen zin hadden om direct naar huis te gaan, waaronder deze verslagschrijver, hadden zich samengeschaard en bleven plakken om uitbundig ervaringen uit te wisselen over de avond bij een goed glas.
Er was een spontaan en gezellig gesprek waarbij ook het leven van de Gentse single of de single tout court bijna onvermijdelijk (?) ter sprake kwam. Moeilijk om uit het hoofd te zetten zijn de breipartijtjes waar nogal eens schunnige praat verteld wordt. Wat daar precies verteld wordt daarvan zal ik nooit het fijne weten want de mannen zijn op deze partijtjes uiteraard niet toegelaten, zucht…
Ook genoteerd is de belofte en aankondiging van een voorleesavondje door een (over)moedige lezer.
’t Is zeker : de aankondiging van het vervolg op deze avond doet me bijna de dagen aftellen tot dan.
Uiteraard is het leuk als de mensen die ik mocht leren kennen er weer bij zouden zijn, naast nieuwelingen aan wie ik alleen maar kan aanraden om mee te doen.
Soit, mijn boeken zijn al gekozen, laat de date maar komen!
Met een subtiel klein belletje liet Leentje het weten dat de zeven minuten onverbiddelijk voorbij waren. Tijd, te vroeg naar de smaak van de meesten, om de date en het gesprek af te ronden. De dames werden verzocht om naar de volgende tafel en gesprekspartner door te schuiven.
Anderzijds was het ook niet zo onverstandig om de gesprekken strak te timen want met een totaal van vierentwintig deelnemers zou het heel laat geworden zijn voordat alle dames al de tafeltjes rond gegaan waren. En ik heb inderdaad het genoegen moeten missen om met alle dames die aanwezig waren via een boekendate te mogen kennismaken.
Hoe dan ook vloog de tijd terwijl de dames van tafel naar tafel doorschoven, er boekentips en nog veel meer dan dat uitgewisseld werden, en over en weer gelopen naar de bar voor verse dranken.
Het was al een eind na elven en ik was nog volop aan het daten als de eersten de boeken wegstopten en de rekening betaalden aan iemand van het cafépersoneel. Er was natuurlijk de laatste trein om te halen of nog een eind om met de auto of fiets te rijden naar huis, de avond kon helaas niet blijven duren. Maar niemand vertrok vooraleer hij van Leentje als kleine verrassing een zakje kreeg met een cadeautje in. Een verrassing inderdaad, dus ik mag niet verklappen wat hier in zat...
