Doe mee aan de suikervasten en krijg de 'sugar blues'!

Via deze blog organiseren we voor de derde maal een suikerloze vasten. In de 47 dagen voor Pasen willen we lichaam en geest alle suiker ontzeggen en die ervaring met mekaar delen. Meld je aan via http://suikerloos.wordpress.com. We starten op aswoensdag (dus aanstaande woensdag 5 maart). Say no to sugar daddy or sugar mama! Welkom in het Groot Hospitaal van Suikerjunks!

Wie geen suiker meer eet, krijgt de blues: ontwenningsverschijnselen. Dat stond in het boek 'Sugar blues' (1975) van 'William Dufty' dat me 20 jaar geleden onder ogen kwam. De naam van de schrijver kende ik al omdat ik Billie Holiday graag hoor zingen. Hij was haar biograaf. Dufty beweert dat geraffineerde suiker een verslavende drug is met grote impact op het fysieke en mentale welzijn. Een drug die bovendien door de industrie bewust gebruikt wordt om de (Amerikaanse) bevolking verslaafd te houden. "Populations that eat a so-called Western diet - generally defined as a diet consisting of lots of processed foods and meat, lots of added fat and sugar, lots of refined grains, lots of everything except vegetables, fruits and whole grains - invariably suffer from high rates of the so-called Western diseases: obesity, type 2 diabetes, cardiovascular disease, and cancer", schrijft Michael Pollan in 'Food rules' (2009). Welke rol suiker of een andere stof precies speelt in dat voedingspatroon is misschien nog niet helemaal duidelijk, maar het dieet in zijn geheel is dodelijk. En suiker is er toch een groot bestanddeel van. Pollan houdt een betoog voor onbewerkt voedsel en zelf koken en tegen suiker, of liever: voor verstandig omspringen met zoetigheid. Het boekje staat vol korte hoofdstukjes met tips. 'Avoid food products that contain high-fructose corn syrup' is er eentje. 'Avoid foods that have some form of sugar (or sweetener) listed among the top three ingredients' een andere. 'Sweeten and salt your food yourself'. 'Eat sweet foods as you find them in nature'. Michael Moss, onderzoeksjournalist van de N.Y. Times, schreef het recent vertaalde boek 'Zout suiker vet' over de voedingsindustrie die volgens hem "een ingenieuze mix van wetenschap, marketing en opzettelijke onwetendheid gebruikt om de supermarktschappen te vullen met ongezonde producten". "Ons lichaam is ingesteld op zoetigheden. Dat is het eerste wat we moeten weten over suiker", schrijft hij. Meer over deze boeken later op deze blog.

Als je je neus ophaalt voor suiker, sta je vanzelf meer stil bij wat je verder nog eet. Misschien gaf je je lichaam al niet veel suiker? Als je er helemaal mee stopt, hunkert het toch naar dat stukje chocolade. Dat gesprek met je lichaam aangaan is echt de moeite waard, zo merkte ik vorig jaar. Het mijne werd stiller en energieker. Geen suiker meer eten voel je snel. Een aantal opeenvolgende weken geen suiker eten verscherpt je zintuigen. Misschien heeft een suikerloze periode ook een reinigend effect (fysiek en mentaal)?

Wilt u een tijger(in) worden met vlijmscherpe tanden en een messcherpe blik op de markt van charmante singles? Onthoud u 47 dagen van suiker! Doe mee en rapporteer over je ervaringen op deze blog of op de suikerloos-blog. Voer mee de discussie. Waarom eten we te veel suiker? Hoe kunnen we ermee omgaan als we er als soort dol op zijn? Hoe wapenen we ons tegen de suikerbaronnen? Hoe de blijde boodschap brengen bij degenen die de ongezondste eetgewoonten hebben (vaak bepaald door sociaal-economische achtergrond en gebrek aan kansen)? Enzovoort.

Met dank aan onze gastblogger.

Single zijn als keuze

'Een relatie, daar kies je voor. Single zijn, dat overkomt je.' Het is een uitspraak die ik al vaker hoorde. Ik ben het er niet helemaal mee eens. Wat al wie wel al eens de kans kreeg om in een relatie te stappen en het niet deed of al wie al eens een punt zette achter een relatie, die heeft op dat moment toch gekozen voor single zijn. Al is er bij de meesten wel de hoop dat er nog eens iemand op je pad komt met wie je wel zonder de minste aarzeling wil kiezen voor een relatie.

Maar soms is single zijn ook een bewuste keuze, los van de beschikbaarheid van een mogelijk geschikte partner. Gewoon omdat een mens niet alles kan hebben in het leven. Kiezen is verliezen.

Daarom graag een link naar het artikel in De Standaard waarin Elio Di Rupo zegt dat hij er bewust voor heeft gekozen om vrijgezel te zijn. Bekijk zeker ook het bijhorende filmpje.

Bicycle called love

En plots zag ik de bui hangen. De huilbui welteverstaan. De huilbui als gevolg van het verkeerd evolueren van de wedstrijd waar we samen naar kijken. Het is zondag 2 februari 2014 en mijn zoon René (8) en ik kijken samen naar het WK veldrijden in Hoogerheide. En door een niet-voorziene wending, loopt dit vader-zoon moment net iets minder leuk af dan gepland.

Sinds Zdenek Stybar in 2010 wereldkampioen cyclocross werd, is René nogal een fan van die discipline van de wielrennerij. En jaarlijks kijken hij en ik, in de weken voorafgaand naar alweer een titelstrijd, reikhalzend uit naar het gevecht om de regenboogtrui. En zo ook nu weer. Bovendien ging er van deze editie iets extra uit. Moddergod Sven Nys – het idool van m'n kleine jongen - straalde namelijk al een heel seizoen overmacht uit, en deze rit aan de Belgisch/Nederlandse grens moest de zoveelste bekroning op een carrière-om-u-tegen-te-zeggen worden.

En aanvankelijk leek ook alles netjes te verlopen. Netjes op schema bedoel. Sven zat meteen van bij de start in de frontlinie, en na nauwelijks 2 ronden had hij alle concurrenten zo goed als afgeschud. Op ééntje na: Zdenek Stybar. Stybar, de alleskunner die tussen enkele Spaanse trainingsweken door gauw even de crossfiets van stal haalde om – gezien de omstandigheden - het WK mee te komen bepalen. En dat heeft hij gedaan, de sloeber. Een uur lang was hij de evenknie van de kannibaal uit Baal, om hem helemaal op het einde op een stuurfoutje te betrappen en losjes naar de titel te fietsen.

En op dat moment stak ze dus op, die bui. Mijn zoon kon zijn ontgoocheling niet meer bedwingen en barstte in tranen uit. Nys géén wereldkampioen, geklopt door een gelegenheidscrosser die zomaar even in de weg kwam fietsen. Had die Tsjech enkele jaren geleden niet beloofd definitief voor de weg te kiezen? Verraad!

Enfin, mijn zoon z'n wereld helemaal op z'n kop. Een half uur lang tranen, woede en verdriet. Zo erg zelfs dat ook ik m'n goed humeur verlies, want straks keert zoonlief terug bij mama en sluiten we 't weekend met een naar gevoel af. 'Kom, wegzappen dan maar, totdat je afgekoeld bent.' Ik bekijk mijn zoon en zie 'm, tien keer meer ontgoocheld dan de renner in kwestie, wegglijden in een hoekje van de zetel. Mijn god wat ben ik fier op zoveel karakter in dat kleine lijfje.

Met dank aan onze gastblogger. Jouw stukje is ook welkom bij oponseentje@gmail.com

Hét geheim...




Op een dag is het zover... na de vele gesprekken met vrienden, lectuur en overpeinzingen, viel het mij ineens te binnen: ‘elke dag vrijen’, dat is hét geheim van een goede relatie!
Nu, voor u daar de ‘klassieke’ definitie van vrijen aan gaat koppelen, moet ik erbij vermelden dat dit ‘vrijen’ betreft in de meest brede zin van het woord: dus moeite doen om met de partner een connectie (mentaal, fysiek, emotioneel of een mooie combinatie van deze dingen) aan te gaan, zelfs na ruzie, stress op het werk, files,... met andere woorden: goed voor jezelf zorgen en je laten verzorgen en genieten van dat compliment, die hulp, dat kaartje... J
De rest laat ik u zelf uitzoeken, ik begin bij deze te schrijven aan mijn bestseller... J

Boekentip: The Rosie Project


Don Tillman is 39 jaar, professor in de genetica, en single. Hij heeft nog nooit een relatie gehad en is zelfs nog nooit verder geraakt dan een eerste date. Toch weigert hij de zoektocht naar de ware op te geven, en daarom start hij "The Wife Project": een zestien pagina's tellende vragenlijst waarmee hij zijn ideale vrouw hoopt te vinden. De vrouw die de hoogste score haalt, dat wordt zijn lief.

Via een collega komt hij in aanraking met Rosie, een doctoraatsstudente die op zoek is naar haar biologische vader. Rosie voldoet totaal niet aan zijn beeld van de ideale vrouw, want ze rookt, ze werkt in een bar en ze komt altijd te laat. Hun samenwerking is dus aanvankelijk louter professioneel, maar toch blijkt er iets te groeien tussen de twee. In die mate zelfs dat Don zich afvraagt of hij bepaalde selectiecriteria niet wat zou moeten versoepelen. En zo leidt "The Wife Project" tot "The Father Project" en uiteindelijk "The Rosie Project"...

The Rosie Project is het debuut van de Australische schrijver Graeme Simsion. Ik las het boek in het Engels, maar er is ondertussen ook een Nederlandse vertaling beschikbaar. Ik heb echt genoten van de humor, de personages en het meeslepende verhaal. Het liefst had ik het boek in één ruk uitgelezen, want ik was benieuwd naar de afloop, en niet alleen wat betreft de zoektocht naar Rosie's vader, maar uiteraard ook of het ooit iets zou worden tussen Don en Rosie. Aan u om het uit te zoeken ;-)

Matthias

Goede voornemens = wandelen, maar niet op ons eentje / wie doet mee?

Eén van mijn goede voornemens voor dit jaar is: "meer beweging". En aangezien fysiek belastende sporten en chloor in het zwembad niet aan mij besteed zijn, hou ik het met veel plezier bij wandelen en rustig fietsen (naast biljarten, dart én spelletjesnamiddagen).

Een tweede goede voornemen is: "meer mensen ontmoeten". Dus waarom niet deze twee samenvoegen en hier een oproep lanceren!

Wie heeft er zin in een deugddoende wandeling in de natuur en bij mooi weer (geen regen)?

De wandeltocht die ik in gedachte heb, is "Langs 3 Leien" in Drongen, vlakbij Gent.  Een tocht van 9 km langs goed begaanbare jaagpaden en verharde wegen rond de Leie en door de Drongense natuur.  Voor meer informatie over de wandeltocht: Langs 3 Leien.

Ik wil deze tocht op zondag 23 februari om 13u30 wandelen met vertrek aan de kerktrappen op het Drongenplein in Drongen.  Indien er water uit de lucht valt (in welke vorm dan ook), dan gaat de wandeling niet door en verschuift deze gewoon naar een week later, nl. zondag 2 maart zefde uur.

Tip: op zondagmorgen om 10u30 zal ik een commentaar aan deze post toevoegen met de vermelding of deze wandeling al dan niet door gaat (rond Gent kan het regenen terwijl het elders droog is).  Hou dus deze blog in 't oog die ochtend.

Inschrijven kan je via deze doodle.

Ik kijk ernaar uit, hopelijk tot dan! :-)
Kris.

P.S.: Het Drongenplein is het vertrek- en eindpunt en is makkelijk bereikbaar:
        - met de bus vanuit Gent: De lijn 14, 15, 16, 17 en 18
        - met de trein: Station Drongen op 500m
        - met de fiets: 5km vanaf de Korenmarkt in Gent
        - met de auto: R4 (Ringvaart) of E40 en daarna de N466 richting Drongen.

Badmintonnen oponsvijven

Deel drie van de badmintonsessies was weer een geslaagde editie. Met z'n vijven was het af en toe een beetje puzzelen om evenwichtige duels te kunnen spelen, maar het was weer plezant. En het drankje achteraf maakte de boel nog veel gezelliger. Gênante datingverhalen tegen een achtergrond van een geremixte Chris Isaac, wat wil een mens nog meer? :-)

Hoppa, meer van dat! We zijn vertrokken voor een mooie traditie! De volgende sessie staat gepland voor 3 maart. Ook zin? Geef snel je emailadres door aan badm.oponseentje@gmail.com, dan reserveer ik veldjes en laat jullie weten waar en hoe laat je verwacht word.

Met dank aan onze gastblogster-organisatrice. Wil jij zelf ook iets organiseren? Mail dan je uitnodiging naar oponseentje@gmail.com

Valentijn en dikketruiendag


Omdat het vandaag niet alleen Valentijn is, maar ook nog eens dikketruiendag krijgt u van ons voor uw Valentijn ook nog een link naar een stukje met kostenbesparende tips om het warm te houden zelfs zonder lief om je te verwarmen.

Ook even melden dat je morgen tegen 1 euro bij De Standaard gratis het World Book of Love krijgt. Een boek dat hier al aan bod kwam en dat een aanrader is omdat het gaat over liefde in de brede zin van het woord en dus niet enkel over partnerliefde.

Stad met meeste singles maakt liefdesketting

Ghent in Motion - Valentine from michael tiger on Vimeo.


In Gent wonen naar 't schijnt de meeste singles van heel België. Geen wonder dus dat een blog zoals de onze net in deze stad uit de grond kwam schieten.

Ik ben aanstaande vrijdag niet in Gent, maar mocht ik er zijn, dan zou ik zeker gaan naar het event waarover men het heeft in onderstaand artikel. Romantische muziek, kaarslicht, een mooie locatie én een expliciete uitnodiging aan alle singles: het lijkt mij een mooi recept om ook als single een bijzondere Valentijn te beleven.

Ik zal er niet bij zijn, maar als er singles zijn die graag willen gaan, spreek dan gerust af via deze blog. Het volstaat dat iemand een uur en een afspraakplaats dropt bij de reacties en dan kan iedereen die daar zin in heeft afzakken naar die plek.

De single en de dood (deel 3)

Na de oma's en opa's, nonkels en tantes, mama en papa is het op een dag aan jou.

'Sorry, maar voor de begrafenis van een nonkel heb je geen recht op een dag omstandigheidsverlof', wist men jou te zeggen na de dood van je nonkel (waarna men uit goodwill toch besloot een oogje dicht te knijpen). En je hoopt maar dat wanneer het jouw beurt zal zijn je neefjes en nichtjes wél probleemloos verlof zullen krijgen (en liefst meer dan 1 dag ook). Want stel dat de andere telgen uit de ouderlijke kroost tegen dan ook al het loodje gelegd hebben, wie zal jouw begrafenis dan wel regelen? Toch niet je vrienden (want de sterke genen van je familie kennende, zullen die tegen dan stokoud zijn)?

En dan is er nog je erfenis. Blijf je partner- en kinderloos, dan wrijft Vadertje Staat zich in de handen. 'Neven en nichten die van een oom of tante erven (of omgekeerd) worden in Vlaanderen belast tegen hetzelfde tarief als de ‘vreemden’', leert het internet je. 45 tot 65% van wat je bezit, zal dus naar de overheid gaan. Singles zonder kinderen zijn een gouden zaak voor de Belgische staat. Dat je als kinderloze single in België de hoogste belastingen betaalt van alle OESO-landen, volstaat niet. Ook als je er niet meer bent, word je vriendelijk verzocht de staatskas nog eens extra spijzen.

Tijd dus om je te informeren over het duolegaat en te bedenken welk goed doel na jouw dood een vreugdesprongetje zal mogen maken.

En tegelijkertijd ook goed om eens stil te staan bij een gezond evenwicht tussen het noodzakelijke appeltje voor de dorst (en een zorgeloze oude dag) en het goede leven hier en nu (met de top 5 van wat mensen zich beklagen op hun sterfbed in het achterhoofd). Of hoe stilstaan bij de dood kan leiden tot nog bewuster en beter leven in het hier en nu.

Onze blog in de zone 09

Toen ik daarnet de Zone 09 las op het toilet viel ik haast van de pot van verbazing: er staat een artikeltje in over deze blog. Na de Flair en de Goed gevoel heeft nu ook de Zone 09 ons ontdekt.

Ik ben zo vrij het artikel uit de Zone 09 even over te nemen voor het geval de bak met gratis Zone09's al leeg zou zijn in je buurt. En natuurlijk ook voor alle lezers die niet in de Zone 09 wonen.

Een happy single, maar toch rustig op zoek naar een relatie? Datingsites genoeg die om je aandacht schreeuwen. Je kan zoeken naar mooie, slimme en domme singles die met je matchen. Maar wij stuitten vorige week op een der leukste sites om als single te blijven hangen, die van www.oponseentje.blogspot.be. Daar vertelt een hele schare aan Gentse singles over hun ervaring als ... single, want gedeeld leed is vooral eens goed lachen. Maar er is meer: regelmatig worden er op de blog spelletjesnamiddagen of badmintonavonden georganiseerd. Iedereen is welkom, misschien tot dan?

Wij heten de journalist van Zone 09 alvast hartelijk welkom, net als alle Zone09-lezers die dankzij dit artikel de weg zullen vinden naar onze blog. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. En hoe minder op ons eentje.

Spelletjesnamiddag - Editie 2!

Het zal een drie weken geleden zijn, dat we hier het voorstel lanceerden voor een tweede spelletjesnamiddag.

We hebben ondertussen een idee van het aantal deelnemers (met 21!) en zoals de Doodle aangeeft, zal de activiteit doorgaan op zondag 16 maart om 14u.  Nu we wat de grootte van de groep kennen, is het bezoeken van enkele locaties in centrum Gent begonnen.  Van zodra de locatie gekozen is, wordt dit uiteraard hier meegedeeld.

Wij zorgen net zoals vorige keer voor enkele spelletjes, maar zelf ook iets meebrengen is uiteraard mogelijk.

Tot dan!

Els, Eef, Esben.

De single en de dood (deel 2)

Het doet je iets je naam moederziel alleen te zien prijken op de rouwbrief.

Maar het kan altijd erger, besef je.

Zeker wanneer je opmerkt hoeveel mensen erop vermeld staan met een kruisje naast hun naam.

Om nog maar niet te spreken over de koppels waarvan je weet dat het streepje tussen hun beider familienamen zowat het enige is dat ze nog verbindt.

(wordt vervolgd)