Profielfoto's

Profielfoto's op datingsites, ze komen in diverse geuren, kleuren, maten en gewichten. Trouwfoto's, (pasgeboren) babyfoto's, 'lelijke bokken'- foto's (excuses!), 'zoek de jagende kerel in de groep' foto's, de 'ik met mijn huisdier' foto's, anonieme foto's, 'penis in erectie'-foto's (tssss), de 'gewoon compleet naakte' - foto's, 'ik in mijn veel te overdreven afgetraind lijf' - foto's, de 'ik imponeer met mijn extreme sport' - foto's, vintage en retro foto's, vakantiefoto's, happy family - foto's (huh?), party foto's en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Ik heb alleszins al heel vaak mijn ogen open getrokken of met mijn ogen gerold.

Ik vraag me soms af of die respectievelijke vrienden of vriendinnen van de single in kwestie het wel zo fijn vinden om via een groepsfoto mee online gesmeten te worden. Ik ben vaak ontzet en geschokt over het aantal getrouwde mannen (met kleine kindjes) die de revue passeren. Ik begrijp soms niet hoe sommige mannen niet wat meer moeite doen voor een leuke foto (denken die nu echt dat ze iemand gaan vinden met zo'n spuuglelijke foto als eerste indruk?). Ik knap vaak massaal af op die o zo schattige en goed bedoelde huisdierfoto's, dat ligt wellicht aan mij maar nee niet meteen een hit. Ik gruwel soms van de gezinsfoto's die opduiken en ik kan echt niet vatten dat er soms niet meer censuur op wordt toegepast

Maar zo'n profielfoto is en blijft natuurlijk wel de allereerste indruk in de algehele vleeskeuring van het online daten. Dus doe ik toch goed mijn best om er mooie, typerende foto's van mezelf op te plaatsen en maken mannen vooral indruk op mij met spontane, grappige, deugnietensnoetenfoto's ;-)

Met dank aan onze gastblogster. Jouw inzending is ook welkom bij oponseentje@gmail.com

Wandeling Gentbrugse Meersen van zondag 1 maart wordt verplaatst naar zondag 8 maart.

Beste wandelliefhebbers,

maart begint direct al met de fameuze "maartse buien". Volgens Frank Deboosere krijgen we een kletsnatte en winderige zondag met mogelijks zelfs een donderslag.

Daarom wordt de wandeling verschoven naar zondag 8 maart om 13 uur. Je kan je deelname bevestigen (laten staan) of annuleren via deze doodle.

Groetjes,
Sir K.

De grote OOE mini-activiteiten-enquête

Als organisatoren van activiteiten vragen we ons meestal af: "Hoe kunnen we de vrij gezellige mensen hier op de blog ertoe bewegen om met ons allen samen te komen en een leuke tijd beleven?". Daarom hebben we deze mini-enquête samengesteld. Ze is anoniem en we hopen met de antwoorden en commentaren inzicht te krijgen wat jullie, vrij gezellige bloglezers, actief willen beleven. We hebben gemerkt tijdens allerlei activiteiten en de reacties erop dat er vraag naar is. Zeg nu zelf, wat is er leuker dan activiteiten ontdekken met toffe mensen? Thuis blijven? ;-)

Stilletjes hopen we ook dat we enkelen onder jullie kunnen overtuigen om iets gezellig, boeiend, leerrijk, inspannend, .... te organiseren eventueel met de hulp van iemand. Niet iedereen weet wat er bij jou in de buurt te beleven of te ontdekken valt. Als je er niet in je eentje naartoe wilt dan kan je dit misschien kenbaar maken via deze blog.

De enquête vind je hier en kan je gedurende de maand maart invullen. De conclusie van de enquête zal in een blogstukje gegoten worden.

Alvast bedankt om deze in te vullen en misschien tot op één van de komende activiteiten (wandelingontmoetingsavond, spelletjesnamiddag).

Groetjes,
De Organisatoren.

Girlpower of klunzende klusser?

Zoals jullie hier konden lezen heb ik een grote stap in het onbekende genomen, ik kocht een huis. Helemaal alleen.

Drie weken als "eigenaar" later bleek de weg van bod naar akte klein bier tegenover wat me nog te wachten stond. Want ik kocht niet zomaar een huis, ik kocht een huis met veel werk aan.

Maar eigenlijk weet ik niet zoveel van klussen. Hoewel de interesse er altijd geweest was. Toen ik een jaar of 9 was vroeg ik aan mijn papa een "uitvindersset". Voor de verjaardag van m'n eerste liefje maakte ik met restjes hout zelf een nachtkastje en ik koos een technische studierichting. Toch doe ik nu een vooral administratieve job en in een vorig leven liet ik het boren, vijzen, schuren aan mijn lief over. Later vroeg ik vrienden om mijn lampen aan te sluiten en kasten ineen te steken. Ooit toonde ik met veel trots mijn nieuwe boormachine, gekocht in een niet nader genoemde  Zweedse meubelzaak. Al lachend probeerde mijn bezoek me duidelijk te maken dat ik een vijsmachine gekocht had. Tja ...

De laatste twee maand deed ik al wat nuttig werk. Ik volgde een cursus elektriciteit leggen, en las me te pletter over daken, vloeren, ramen, ... en ploos alle subsidiekanalen uit.

In de laatste weken voerde ik al enkele klussen uit. De één al succesvoller dan de andere. Stopcontacten en lampen gingen als vanzelf, maar de deurbel aan de muur bevestigen bleek moeilijker dan gedacht. Hoe ga ik nu in godsnaam een huis verbouwen als ik nog niet eens een deurbel kan bevestigen?

Maar ik word overspoeld met tips, helpende handen, materiaal en complimenten.

Ik twijfel nog steeds over de werken in mijn nieuwe huisje: kan ik dat wel? Zal ik het wel goed doen? Zal alles wel veilig/waterdicht zijn? Wat weet ik er eigenlijk van? Wat als het financieel écht niet zal lukken?

Maar ergens, diep vanbinnen weet ik dat ik het kan en wil. Want hoe onzeker ik ook ben, van één iets ben ik echt zeker: ik ben een doorzetter. Als ik iets écht wil, ben ik onbreekbaar. En dit wil ik echt.



Sling


Het doet via de kranten en de sociale media de ronde: een aantal Antwerpse mensen hebben een platform voor singles opgericht onder de naam 'Sling'.
Na wat surfen op hun website kan ik hun uitgangspunt alleen maar beamen en waarderen: wij leven in een 'koppeltjesmaatschappij' en zij willen dat doorbreken door middel van o.a. een forum. Als ik wat verder lees, merk ik ook veel 'American commercial thinking' op: er worden workshops om gelukkiger te zijn georganiseerd ('En als ik dat nu al ben?'), met Engelse marketingwoorden gegooid ('smart en single professionals'),... enfin, in mijn visie koppelt men een mooie visie aan marketing.

Voor wie eens een kijkje wil nemen: www.sling.be
Wat vinden jullie van dit initiatief?

Ten Liefde over singles

Psychiater Dirk De Wachter en radiomaker en auteur Pat Donnez trekken 'ten liefde'. In aflevering 2 hebben ze twee singles te gast in de studio. Nathalie Le Blanc en Sarina Wijnen. Zij maken deel uit van de 1,5 miljoen alleenstaanden in ons land.

Ten Liefde, zondag 22 februari om 10 uur op Klara.

Met dank aan onze gastblogger voor het mailen van de tip. Jouw tip, persoonlijke getuigenis, uitnodiging voor activiteit, ... is ook welkom bij oponseentje@gmail.com

Uitnodiging: ontmoetingsavond donderdag 5 maart in de Vooruit Gent

Hallo vrij gezelligen,

Na een leuke eerste ontmoetingsavond, wordt er een tweede onderonsje georganiseerd in café Vooruit op donderdag 5 maart vanaf 19 uur.

Voor diegenen die er de vorige keer bij waren: het concept blijft hetzelfde.
Voor de afwezigen: nodig al je vrijgezelle vrienden en kennissen uit. Nodig hen uit om elkaar die avond beter te leren kennen en vraag hen ook om andere singles mee te brengen. Wie er komt hangt dus van onszelf af. Spread the word!

Een must to visit, voor elk wat wils! We kiezen terug voor het artistieke decor van het café van de Vooruit in Gent. Misschien ken je dit café en voel je je daar al een beetje thuis, of misschien is dit een ideale gelegenheid om het te ontdekken. Er is veel ruimte, een open sfeer en een gevarieerde drank- en eetkaart.
Iedereen welkom! Heb je geen single vrienden die willen meekomen en kom je niet graag alleen, dan kan je even gezellige maar minder vrije vrienden meebrengen. Alleen krijgen zij geen naamkaartjes.
Voor insiders! Het is geen officiële activiteit die bv. op de site van de Vooruit wordt gepromoot. De andere cafégasten weten dus niet wat de naamkaartjes betekenen.
Interessante ontmoetingen! Zonder de druk van een exclusieve date kan je op deze avond met meerdere singles vlot kennismaken.

Hoe herken je ons? Simpel: wij zullen staan/zitten rond het einde van de lange toog, dus iets voorbij het midden van het café naar achteren toe.
Er zullen stickers en schrijfgerief aanwezig zijn zodat je ter plaatse een gepersonaliseerd naamkaartje kan maken. Zo zie je meteen wie bij deze activiteit hoort en kan je gemakkelijk een gesprek beginnen.

Vooraf inschrijven is niet nodig! Gewoon afkomen en een fijne avond beleven!

Als deze ontmoetingsavond niet je ding is, er worden ook andere, vrij gezellige activiteiten (een wandeling, spelletjesnamiddag, etentje) georganiseerd om in een ongedwongen, leuke sfeer nieuwe mensen te leren kennen.

Tot dan!
Sir K.

Op naar een single-vriendelijker Vlaanderen

We hebben het hier al vaker gehad over de discriminatie van de single, onder meer op fiscaal vlak en wat erfenisrecht betreft.

Stilaan lijkt dit nu ook door te dringen in de politiek. Dat de groep singles alsmaar toeneemt en wij allen bolletjes kleuren in het kieshok, speelt daarbij natuurlijk mee.

Een lezer mailde ons dit artikel: Bart Somers vraagt single-vriendelijker Vlaanderen.

Op de oproep om Vlaanderen single-vriendelijker te maken, kwam al snel een opiniestuk met als titel: Beter dan alleenwonen aantrekkelijker maken, zouden we samenwonen stimuleren. Uit onderzoek blijkt dat alleen wonen niet de meest aangewezen vorm is om geluk te vinden. Mensen die, al dan niet gehuwd, samenwonen zijn gelukkiger. En daarom moeten we samenwonen stimuleren, aldus de schrijver. 'Een alleenstaandenval, die mensen via allerlei wetgevend initiatief ondersteunt om te leven in een eenpersoonshuishouden, is dan ook geen gewenste optie voor een samenleving die het hoogste geluk van haar burgers voorop stelt', zo luidt het.

Al snap ik de redenering (ecologisch, economisch)… toch is dit net niet wat we nodig hadden, lijkt me. Of wil de ‘opiniemaker’ ook met eender wie gaan samenwonen om toch maar ecologisch en economisch voordeliger uit te komen voor de maatschappij?

Met dank aan onze gastblogster.

Waarom we uiteindelijk met de foute persoon trouwen

Een trouwe lezeres mailde ons dit lange, maar bijzonder interessante artikel.

Het buigt zich over de vraag waarom er zo veel koppels zijn die duidelijk een totale mismatch zijn.

Dit zouden de redenen zijn:

1. We kennen onszelf niet

Als we de partner beschrijven die we onszelf toewensen, hebben we het over iemand die 'vriendelijk' is of 'aantrekkelijk' of 'leuk om bij te zijn'. Dat is allemaal veel te vaag.

Eigenlijk is er bij elk van ons een hoek af. We worden bijvoorbeeld boos als iemand het oneens is met ons, we hebben een probleem met intimiteit of sex, enz.
Allemaal dingen die je niet leert kennen als je alleen woont of tijdens contacten met vrienden. Je kan bv. niet boos tegen iemand schreeuwen als je alleen woont.
'One of the greatest privileges of being on one’s own is the flattering illusion that one is, in truth, really quite an easy person to live with. With such a poor level of understanding of our characters, no wonder we aren’t in any position to know who we should be looking out for.'

2. We kennen anderen niet

Anderen mensen kennen zichzelf al evenmin en zijn dus niet in staat om ons te informeren over welke hoek er bij hen af is.

We proberen ze te leren kennen door bv. kennis te maken met hun familie en vrienden. Zo hebben we het gevoel dat we ons huiswerk gedaan hebben.

Eigenlijk zouden we de ander uitgebreide psychologische vragenlijsten moeten laten invullen en een assessment laten doen bij een team psychologen. In 2100 zal dit de normaalste zaak van de wereld zijn en zullen we ons afvragen waarom we dat niet eerder deden.

We need to know the intimate functioning of the psyche of the person we’re planning to marry. We need to know their attitudes to, or stance on, authority, humiliation, introspection, sexual intimacy, projection, money, children, aging, fidelity and a hundred things besides. In the absence of all this, we are led – in large part – by what they look like. There seems to be so much information to be gleaned from their eyes, nose, shape of forehead, distribution of freckles, smiles… But this is about as wise as thinking that a photograph of the outside of a power station can tell us everything we need to know about nuclear fission.

Op basis van zeer beperkte visuele info projecteren we heel wat kwaliteiten op onze toekomstige.

3. We zijn het niet gewoon gelukkig te zijn

We denken dat we via de liefde het geluk zoeken, maar eigenlijk zoeken we vertrouwdheid.

Als kinderen leerden we voor het eerst wat liefde inhoudt. Maar die liefde ging ook gepaard met andere minder positieve zaken: gecontroleerd worden, vernederd worden, verlaten worden, gebrek aan communicatie, ...

En zo komt het dat wij partners die goed zouden zijn voor ons toch afwijzen omdat ze niet vertrouwd aanvoelen.

As adults, we may then reject certain healthy candidates whom we encounter, not because they are wrong, but precisely because they are too well-balanced (too mature, too understanding, too reliable), and this rightness feels unfamiliar and alien, almost oppressive.

4. Single zijn is vreselijk

Aan een relatie beginnen omdat je single zijn vreselijk vindt, is een slecht idee. We have to be utterly at peace with the prospect of many years of solitude in order to have any chance of forming a good relationship. Or we’ll love no longer being single rather more than we love the partner who spared us being so.

Jammer genoeg zorgt de maatschappij ervoor dat single blijven vanaf een zekere leeftijd onaangenaam wordt. Zo voelen koppels zich te bedreigd door de onafhankelijkheid van de single en dit zorgt ervoor dat ze singles minder gaan uitnodigen. Ook geraak je minder gemakkelijk aan seks.
Mochten seks en gezelschap even gemakkelijk bereikbaar voor singles als voor koppels, dan zouden mensen vaker om de juiste redenen voor een relatie kiezen.

5. Ons gevoel volgen heeft te veel prestige


Vroeger was het huwelijk een rationele zaak. Wij vervingen het verstandshuwelijk door het romantische huwelijk. Verliefd zijn, is genoeg. Pro's en contra's afwegen, voelt zo onromantisch aan.

6. Wij gaan niet naar liefdesscholen


In the age of the marriage of reason, one might have considered the following criteria when marrying:

- who are their parents

- how much land do they have

- how culturally similar are they

In the Romantic age, one might have looked out for the following signs to determine rightness:

- one can’t stop thinking of a lover

- one is sexually obsessed

- one thinks they are amazing

- one longs to talk to them all the time

We need a new set of criteria. We should wonder:

- how are they mad

- how can one raise children with them

- how can one develop together

- how can one remain friends


7. We willen geluk bevriezen

Dingen die ons gelukkig maken, willen we voor altijd houden. We denken dat het huwelijk ervoor gaat zorgen dat het geluk dat we met iemand beleven gaat blijven duren. Maar het huwelijk zorgt er net voor dat de situatie heel erg verandert: een ander huis, lang pendelen, een paar kleine kinderen, ...

De gelukspieken in het leven zijn gewoonlijk kort. Happiness doesn’t come in year-long blocks. We should be ready to appreciate isolated moments of everyday paradise whenever they come our way, without making the mistake of thinking them permanent; without the need to turn them into a ‘marriage’.

8. We geloven dat we speciaal zijn

We zien rondom ons tal van voorbeelden van vreselijke huwelijken. We weten dat een huwelijk een immense uitdaging is, maar wij geloven dat dit enkel geldt voor anderen.

9. We willen stoppen met denken over de liefde

Voor we trouwen, hebben we vaak veel woelige jaren gekend in ons leven met eenrichtingsverkeer, liefdesbreuken, eindeloze feestjes waarop we hopen iemand te ontmoeten.

Geen wonder dat we daar op een zeker moment schoon genoeg van hebben. Maar: there is as much doubt, hope, fear, rejection and betrayal in a marriage as there is in single life. It’s only from the outside that a marriage looks peaceful, uneventful and nicely boring.


Met dank aan onze gastblogster voor het mailen van de link.



Hoedje af voor alle alleenstaande ouders

Graag een complimentje voor alle alleenstaande ouders die jullie blog lezen.

Het is maar sinds ik zelf mama ben, dat ik een enorm respect opgebouwd heb voor alleenstaande moeders/vaders.

Het gebeurt niet vaak, maar wanneer ik een dag alleen ben met de kinderen zorg ik ervoor dat alles stap voor stap uitgestippeld staat in m’n hoofd. Het eten maak ik de dag voordien, zodat het enkel nog hoeft opgewarmd worden, liefst een maaltijd die gemakkelijk binnen gaat (niet altijd de gezondste). Voor het gemak zet ik broer en zus na het eten voor de televisie zodat ik de tijd heb om de tafel af te ruimen en indien mogelijk de vaatwasmachine te vullen. De rest van het huishouden blijft al snel liggen. Een tripje naar de supermarkt is een volledige no-go, aangezien de jongste huilt omdat ze aandacht wilt en de oudste zich op de grond smijt bij elke opmerking. Geen was/plooi/strijk, geen stofzuiger die eens snel onder de tafel gaat, en die potten was ik morgen wel af (terwijl Matthijs zich met de kinderen houdt).

Respect voor alle moeders/vaders die er te vaak alleen voor staan en toch een goede opvoeding meegeven. Diegene die presteren op de job, ondertussen een lieve ouder zijn, het huishouden onder controle houden en hun sociale contacten onderhouden. Respect voor diegene die er ’s nachts alleen voor staan wanneer de kinderen je elk uur wakker roepen. Zij die de stress niet uitwerken op kun kinderen en elke dag opnieuw relativeren, optimistisch denken, plannen en organiseren zodat hun kinderen niet de dupe worden van de situatie.

Eerlijk waar, respect. Dikke duim!

Met dank aan onze gastblogster, Ester Depret.

De drooglegging

Soms trek ik al mijn kleren uit om naakt voor de spiegel te gaan staan. Alsof ik met eigen ogen wil zien waar het aan schort. Dat lijf dat onherkenbaar is geworden. De heupen die veel te breed zijn, de veel te vlezige billen, de borsten die minder pront zijn dan vroeger. En het litteken. Het litteken dat iedere nieuwe man eraan zal herinneren dat het kind niet het zijne is. Dat het niet vreemd is, daar wil ik mezelf van overtuigen. Dat het niet vreemd is dat ik met niemand meer het bed deel. Ze zouden wel gek moeten zijn. Ik zou wel gek moeten zijn.

Ik zou in mijn seksuele prime moeten zijn maar doe het al jaren (bijna) niet meer. De eerste keer dat er anderhalf jaar over ging, had ik nooit durven denken dat dit het scenario zou zijn voor nog veel meer jaren. In het begin waren er verzachtende omstandigheden. Het leven had me een pandoering gegeven waar ik lange tijd niet goed van was. In die tijd was seks niet echt een prioriteit. Het flitste af en toe nog wel es door mijn hoofd en naar mijn buik, maar mijn verdriet haalde vlotjes de bovenhand op mijn libido. Pas toen ik min of meer was bekomen van ’s levens oplawaai, begon het pijnlijk te worden. Daar diende zich spontaan een oplossing voor aan: a friend with benefits. Hij zette die (bijna) aan het begin van deze paragraaf. Maar ook hij vond een vriendin.

Het vervolg van deze openhartige getuigenis lees je op Charliemag.

Vrijgezellig

Ik herinner me mijn vrijgezellenbestaan als de dag van gisteren. Elke avond uit was er een waarop ‘het’ misschien zou gebeuren. Elk nieuw contact greep ik gretig aan, in de hoop op die ene klik – die bleef steevast uit. Ondertussen regen mijn vriendinnen de relaties als een prachtig en kleurrijk mozaïek aaneen. Ik begreep er niets van.

Zo ben ik 24 jaar lang vrijgezel geweest. Op enkele sympathieke akkefietjes en vele onduidelijkheden na. Pas de laatste twee jaar was ik niet echt meer op zoek. Tenminste, niet meer dramatisch en pathetisch op zoek. Want je blijft zoeken zolang je niet ‘hebt gevonden’. Wat ik trouwens redelijk vervelend vind: dat idee dat je moet ‘vinden’. Het impliceert dat vrijgezel zijn gelijk is aan ‘zoekende zijn’. Dat je iets mist en dus op zoek bent, in dit geval naar ‘de juiste partner’. Want vrijgezel ben je als vrouw nu eenmaal niet omdat je alleen wil zijn. Nee, nee. Je bent vrijgezel bij gebrek aan een partner. Alsof een relatie de complete toestand is en vrijgezel de wachtkamer ervan. Een vrijgezelle man daarentegen is een echte levensgenieter, de deugniet.

Het vervolg lees je op de site van Charlie Magazine. Met dank aan Emilie Plouvier die dit stuk schreef voor Charlie magazine. Het levert haar een publicatie op deze blog op, wat qua prestige vergelijkbaar is met de Libris Literatuurprijs.

Vakantietrend 2015: solo reizen

Alleen reizen, we hebben er hier al meer dan eens een stukje aan gewijd.

Nu blijkt solo reizen ook nog eens hip te zijn.

In dit artikel over de tien vakantietrends voor 2015 lezen we:

SOLO TRAVELING

De trendwatchers zien een groeiende populariteit van het alleen op vakantie gaan, zelfs bij zij die geen single zijn. Tussen 2011 en 2014 is er een stijging van 64 procent geweest wat betreft de boekingen van solo vakanties. Mensen die alleen op reis gaan, willen nieuwe mensen ontmoeten en ervaringen opdoen. Op platforms zoals TripTogether.com kan je andere alleenreizigers opzoeken en bijvoorbeeld een kamer met hen delen.

Getuigenissen van solo reizigers lees je hier:
- Kopenhagen by bike
- Alleen op skivakantie
- Alleen naar Parijs (deel 1) en deel 2
- Boekentip: hoe reis ik solo?
- Over een groepsreis die uiteindelijk een solo reis werd (of toch niet)
- Alleen op reis of met vrienden?

Beste single lezer, heb jij al reisplannen voor het komende jaar? Kies je voor een soloreis, een reis met vrienden of met je kinderen, een groepsreis, een staycation, ...? 

Uitnodiging: wandelen in de Gentbrugse Meersen

Wanneer: zondag 1 maart om 13 uur

Vertrekpunt: Dienstencentrum Gentbrugge aan het politiekantoor (Driebeekstraat, 9040 Gentbrugge)

Afstand : 8 km

De Gentbrugse Meersen is een van de vier groenpolen die ingericht worden in Gent. Het natuurgebied is ongeveer 240 hectare groot en men kan er verschillende wandelroutes verkennen.
De wandeling die ik heb uitgekozen is ongeveer 8 km lang en is hier te bekijken.
Het vertrek- en eindpunt is aan het dienstencentrum Gentbrugge. Er is een veilige auto- en fietsparking en is makkelijk bereikbaar via tramlijn 22.

Je inschrijven kan je via deze doodle.

Tijdens de wandeling is er spijtig genoeg geen cafeetje waar we eventjes kunnen uitblazen. Neem dus zelf een drankje en/of gezonde snack mee. Na de wandeling kunnen we eventueel iets gaan drinken in café Bombardon.

Mocht het die dag slecht weer zijn, dan wordt deze wandeling een weekje verschoven. Er zal 's morgens een commentaar en gsmnr bij deze post geplaatst worden met de melding of deze wandeling al dan niet doorgaat.

Tot dan,
Kris

Ps: Weet je een mooie wandeling in of rond Gent dan mag je deze gerust doorsturen naar wandelgent@outlook.com

De man met het glazen muiltje

Mensen bij elkaar brengen, daar zijn we hier goed in.

En daarom delen we ook graag deze sprookjesachtige oproep van Charliemag.

Bedankt aan de lezeres die ons de link mailde.

Valentijn voor singles

Rond 14 februari ga je als single maar beter niet op restaurant. De meerderheid van de tafels lijkt dan namelijk voorbehouden voor elkaar diep in de ogen kijkende stelletjes.

Gelukkig zijn er ook restaurants die de singles niet vergeten. Zo houdt Steakhouse Boondocks in Wichelen een tafel vrij voor singles. Reserveren kan via hun site met vermelding: 'de Gastentafel'.
Het aantal plaatsen is beperkt tot 16.

Met dank aan onze gastblogster.

Magische lichtjes

Gent deed het weer. Gezellige drukte in de stad. Een hartverwarmende sfeer in volle winter. In één ‘djoef’ stond de Boekentoren in lichterlaaie. Vol ontzag staarde ik in het wintercircus naar het schaduwspel. Ik zag kleine en grote kindjes touwtje trek spelen in een wolk van gloeilampen. Ik botste op reuze konijnen met een reuze knuffelgehalte. En bovenal, ik zag een walvis in de Gentse binnenwateren. En toen werd ik overspoeld door een golf van eenzaamheid.

Was het omdat al die magische lichtjes het kind in mij naar boven brachten? Waren het de dolenthousiaste kinderen zelf die ik overal om me heen zag met verwonderde blikken en uitlatingen als “wow, mama, is dat een échte walvis?” Plots voelde ik mij, omringd door de massa, heel erg alleen. Want mijn kindje was dit weekend bij papa. Went het dan nooit?

Met dank aan onze gastblogster. Jouw stukje is ook bijzonder welkom bij oponseentje@gmail.com.