Man zoekt huis
Er verschenen op deze blog al een aantal stukjes over singles en hun zoektocht naar een eigen woning. Nu is het de beurt aan mij :-)Sinds begin dit jaar heb ik last van een zwaar gevoel in de maag. De huisarts dacht eerst aan een maagzweer, maar na een reeks medische onderzoeken bleek het om een baksteen te gaan. Ook ik, het prototype van de eeuwige huurder, ontsnap blijkbaar niet aan dit hardnekkige virus.
Ik heb lang het romantisch idee gekoesterd dat ik samen met mijn prinses een droomkasteel ging kopen met een boomgaard, een moestuin en een doolhof voor de kinderen, maar aangezien de prinses wat op zich laat wachten (en ik nog steeds niet de lotto gewonnen heb), opteer ik toch maar voor een knusse rijwoning in de stad. Die lotto winnen kan later ook nog wel ;-)
Het werd dus tijd om uit mijn comfortzone te komen. Ik zocht op, ik leerde bij. Termen als klein beschrijf (minder dokken), abattement (minder dokken), KI (jaarlijks dokken), EPC en HOB kennen geen geheimen meer voor me. Er werden berekeningen gemaakt, raad gevraagd en een afspraak geregeld met de bank. Dit heeft mij een goed zicht gegeven op mijn financiële toestand en alle bijkomende kosten. Het is me al vlug duidelijk geworden dat het niet eenvoudig is om met één inkomen, en zonder enige financiële steun een eigen woning te verwerven. De recente herziening van de woonbonus maakt het er zeker niet makkelijker op (beste dames en heren politici, waarom werd het oude systeem niet behouden voor alleenstaanden?). Een geluk bij een ongeluk is dan weer dat de woonrente vrij laag staat.
Mijn eisen zijn niet mals: ik heb niet veel ruimte nodig, maar ik wil wel twee slaapkamers, een zonnig koertje of tuin en liefst een woning in een rustige, groene buurt maar toch nog in de stad. Een lastige en veel gezochte combinatie, zo blijkt. Maar niet onmogelijk.
Ondertussen heb ik reeds een 10-tal woningen bezocht. Tweemaal was er een klik, en tweemaal heb ik de moed gehad om een bod uit te brengen, helaas zonder resultaat. Misschien moet ik me toch beter laten (ver)leiden door de mooie ogen van immo medewerksters die beweren "dat het huis zeker xxx waard is"? Ik geef mezelf nog een jaar voor ik begin te wanhopen ;-)
Duimen jullie voor me?
M.
Met dank aan onze gastblogger. Jouw verhaal is ook welkom bij oponseentje@gmail.com