Laat ik het anders stellen: ik hou niet van domme vrouwen.

Is dat zo dan? Kan me er niet in herkennen alvast... niks teleurstellender dan met vrouwen die je fysiek aantrekkelijk vindt een praatje te maken, om dan te merken dat hun wereld niet verder reikt dan de laatste Flair (ja, schaamteloze CPeX ripoff). Het oog tot daaraan toe, maar het brein wil ook wat ;-)

Zoals hierboven staat ...

Ik hou vooral van vrouwen die (durven) kritisch denken en niet zomaar alles slikken wat we iedere dag via reclame, sociale media, ... in onze strot geduwd krijgen. Verder heb ik ook al geleerd dat "hoog opgeleid" niet noodzakelijk synoniem staat voor "intelligent"...

Nou, mannen, ik vind het fijn te lezen dat jullie voorkeur toch gaat naar intelligente vrouwen. Maar zijn jullie er wel zeker van of is het een theoretische voorkeur? Moeten ze met jou kunnen meepraten of mogen ze ook intelligenter zijn (waarbij je dan misschien wel 's zal moeten afhaken)?

Ik heb er geen probleem mee om mijn ongelijk toe te geven in een discussie, zolang dit niet al te vaak gebruikt wordt in latere meningsverschillen ("toen had ik óók gelijk!"). Anders begint het wat te irriteren, dat geef ik toe ;-)

Hmm, ik denk dat 'slim' hier voral betekent: 'ik heb zelf centen en ben inventief, plus heb geleerd mijn zeg te doen en heb een identiteit die ik niet enkel ontleen aan anderen (o.a. door te leren kritisch te zijn tijdens mijn opleidingsperiode)' en dat net dat voor veel mannen 'ontmand worden' betekent. Veel hoogopgeleide vrouwen willen geen 'domme man': en 'dom' betekent hier 'niet inzien dat taken en verantwoordelijkheden eerlijk gedeeld worden'. Onze definitie van 'man zijn' maatschappelijk is nog altijd 'een vrouw overtroeven (het hoogste woord voeren in gesprek'... - pijnlijke, harde realiteit: het is echter zo. Kijk eens op datingprofielen wat mannen willen: een 'lieve' vrouw (lees: zij moet mijn ego oppeppen). Plus: heel veel mensen leven hun worden niet...

@ Anoniem: het is wat mij betreft geen theoretische voorkeur (alhoewel: op het gebied van relaties/contact met het andere geslacht is voor mij zowat alles vooral theoretisch, maar dat is een ander verhaal). Waarom zou mijn partner niet slimmer mogen zijn, ik kan niet zo direct een reden bedenken. Tenzij het verschil zo groot zou zijn dat een normaal gesprek onmogelijk wordt. Er zullen bovendien toch altijd wel dingen zijn waarvan de "slimste partner" minder weet dan de "domste partner". Of zie ik dat verkeerd?

Subtiele verschuiving van het onderwerp intussen: van "intelligent" naar "intelligenter dan jezelf" ;-) en hoe bepaal je dat dan hé... zoals M. al zei is voortgaan op diploma zinloos. Verplichte gestandaardiseerde Mensa IQ test? Subjectief aanvoelen?

Snap het pijnpuntje verder wel hoor. Mannen voelen zich wellicht instinctief nét iets comfortabeler in een relatie als ze zich nét iets sterker/intelligenter/aantrekkelijker/... voelen dan de ander. Neemt niet weg dat ik de voorbije 10+ jaar gespendeerd heb met iemand die (mentaal) sterker, even intelligent en (onbeschrijflijk veel) aantrekkelijker was dan mijzelf, en ik kan mij niet herinneren er ooit over geklaagd te hebben. ;-)

Zo maar een theorietje: Zijn slimme/ intelligente vrouwen (en mannen) soms ook geneigd om (te) veel te theoretiseren? Ik bedoel: Voor het voltooien van een studie/ een goede job/ financieel gezond zijn, heb je naast intelligentie ook een zekere planmatige insteek nodig, een lange termijn visie. Afwegen van belangen, prioriteiten stellen e.d. Gaat vaak hand in hand met een zeker IQ. Maar, en nu komt ie, het liefdespad verlaat zich op een heel ander niveau, laat zich lastiger analyseren, plannen of vangen. Aantrekkingskracht, geuren.... misschien is het als hoogopgeleide (vrouw/ man) lastig(er) om dat zonder vooropgezet plan, te laten gebeuren. Staat dit (ook) aan de kant van de slimmere partner dit het liefdespad in de weg?

@ Lev: niks te 'instinctief', wel cultureel bepaald.
@ Lehti: inderdaad, liefde laat zich niet meten of in een plan gieten, gelukkig maar. Andere zaken: huis kopen, huishouden verdelen, ... wel. In welke mate je je door je verstand dan wel gevoel laat leiden, heeft volgens mij meer te maken met persoonlijkheid dan met opleiding. Plus: er is nog een verschil tussen verliefdheid en liefde. Verliefdheid is vluchtiger, is na ongeveer een jaar voorbij. Liefde is duurzamer en vraagt het kunnen omgaan met ruzie's, verwachtingen,... enfin, het leven zoals het is. Verliefdheid wordt in onze cultuur als het summuum aanzien, terwijl we over de duurzame liefde niets leren (er verschijnen wel boeken over, weer theoretiseren).