De echte grote spanning is er zowat af moet ik bekennen. Intussen zitten we reeds 3,5 jaar in het post scheidingstijdperk, en er staan zelfs reeds drie kind-met-papa-alleen-vakanties in de historiek te pronken. Zonder twijfel was het eerste jaar het jaar van de grote drempelvrees. Zowat een half jaar na de breuk, en meteen ook een van de eerste uitstappen was het: een luxe kampeer eenoudervakantie in het exotische (wie heeft er al van gehoord?) Nederland!

Dat viel erg goed mee, ondanks het feit dat ik er - op een landgenoot na - verzwolgen werd door de Jaapen, Ed's en Garrys. Maar goed, het was al bij al gezellig, heeft aparte en interessante 'open' conversaties met zich meegebracht, en het smaakte naar meer. Het jaar daarop volgende het Deutsche Sauerland. Op de foto's voorafgaand zag het er geweldig uit: zonnige weilanden met spelende kinderen, helaas heb ik die kinderen vooral ongeveer een week lang in de gietende regen gezien. Maar als troost was er een goede wifi die de zoekresultaten 'mooi weer + Sauerland' goed kon trekken, kwestie van er toch iets van gezien te hebben.

Niets dan lof over de organiserende instantie uiteraard, en dat vertrouwen maakte dat we ook de derde zomer op rij lekker gingen luxe kamperen, deze keer een bestemming met iets meer zongarantie, zonder de juridische aard ervan: midden-Frankrijk bleek een topkeuze, de lat lag net iets hoger, want bij zo'n bestemming duurt de auto rit zowat een hele dag. We hebben er ons prima vermaakt, m'n zoon heeft er gezwommen, geravot met een paar goede leeftijdsgerelateerde speelkameraadjes, is de eerste keer op 'bivak' gegaan, kortom, minstens 5 op 5 sterren.

Wat wordt het dan dit jaar? Anno voordeur-zomer-2017 zijn we er nog niet echt helemaal uit. Het enige wat zeker vast staat is dat er zal op vakantie gegaan worden. De format? Dat is om de een of andere reden toch koffiedik kijken, hele dikke koffie zelfs. Hoogstwaarschijnlijk zal een zopas afgeknapte relatie (met als gevolg dat het dan toch een vierde goede vertrouwde zoon-met-papa-concept wordt), een redelijk financieel impacterende verbouwing en een al goed gevulde zomeractiviteitenkalender voor zoonlief er wel iets mee te maken hebben, maar ondanks de fijne ervaringen van vorige zomers zal het dit jaar toch geen luxe kamperen voor eenoudergezinnen worden. Wat wordt het dan wel? En waar? Als ik de signalen van zoonlief hoor, en de recente ervaring opgedaan tijdens de papa-zonder-kind-vakantie met een hoog 'we trekken goed onze plan' gehalte neigt het richting een kleiner concept, geen grote groepen toestand. In welke mate is het realistisch om al airbnb's rond te trekken? Of toch een stukje te kamperen met beperkt materiaal? Of toch maar kiezen voor de überveilige optie: een hostel in Oostenrijk, goed wetende aldaar verzwolgen te worden tussen de toch wat confonterende glückliche Familien?

Twijfel, analyse, heranalyse, en hopelijk spoedig een 'beslissing genomen'.
Ervaringen? Hoe ziet jullie zomervakantie met kind eruit?

Met dank aan onze gastblogger voor het reanimeren van onze blog. Mail jij ons ook je single-belevenissen, tips, kijk op de dingen, ... ? Eén adres voor alle ontboezemingen: oponseentje@gmail.com