Dinsdagavond op weg naar het nieuwe appartement van een vriendin. Al een straat of twee mislopen. Er begint een beetje haast in mijn pas te komen want ik wil niet te laat zijn (kwestie van het cliché niet opnieuw te bevestigen). In mijn zoektocht merk ik dat het appartement aan de overkant van de straat ligt. Gevonden!

Tot ik plots frontaal tegen een rode brievenbus van de post aanloop. Een filmscène waardig val ik dan ook languit achterover tegen de straatstenen. Om het blooper- en klungelgevoel nog wat te bevestigen werd ik recht geholpen door een niet slecht uitziende dertiger.

Nog aan het bekomen van de klap, genoot ik ondertussen wel al een beetje van de aandacht. Het gesprek ging van mijn builen en schaafwonden alsmaar meer over op koetjes en kalfjes. En ik begon me af te vragen als ik het zou aandurven om hem mee uit te vragen.

Weg roze bubbel!!!! De deur van het huis waar we aan zaten ging open: 'Schat ben je klaar om te vertrekken?'

Die pot ijs die ik gekocht om samen te balen over haar gebroken relatie, had plots dubbel nut :)

Katrijn

Met dank aan onze gastblogster. Mail jij ons ook je single-belevenissen, tips, kijk op de dingen, ... ? Eén adres voor alle ontboezemingen: oponseentje@gmail.com