"En wat is het plan voor morgen?" - "Oh, niet veel plan aan. Boodschappen doen in de voormiddag, en koken voor Ukje."

Ik zie meteen die grappige mix van angst en medelijden met Ukje in de ogen van de gesprekspartij verschijnen. Een single papa, koken voor z'n kind? Oh god, dat arm klein ventje. Diepvriespizza en prefabmacaroni zullen zijn deel zijn, dat staat in de sterren geschreven.

Nietes potverdorie! Het mag wel met de moed der wanhoop zijn, want afgezien van de chili con carne (eigen recept!) heb ik nooit veel in het koken te doen gehad - en die chili bevat genoeg pepers om om volwassenen te doen tranen en luchthappen, dus echt kindvriendelijk is die niet - maar kom zeg, ik heb al die jaren wél geassisteerd en meegekeken over de schouder van Ukjes mama, dus een compléte ramp kan het niet worden, toch?

Het doel van vandaag: puree, verse roomspinazie, kabeljauw met een krokant korstje. Een van Ukjes favorieten. Rol de hemdsmouwen maar omhoog, en zet de Mission: Impossible soundtrack op. Go!

Een uurtje later later zit Ukje lepel na lepel na lepel binnen te duwen, luid "njamnjammmmm" sputterend met volle mond en wel twéé keer "nog!" vragend. Ik heb geen enkel diploma waar ik ooit zó trots op ben geweest.

En mijn keuken, die doet Sarajevo '96 er als Disneyland uitzien.