Als single gasten ontvangen (deel 2)
Een andere gelegenheid: mijn broer en gezin zouden langskomen. Ik besloot preisoep en een quiche te maken. Kan toch niet mislukken, niet?
Toen de preisoep klaar was, vond ik dat er iets ontbrak. Dus voegde ik een flinke hoeveelheid pastalettertjes toe om de soep wat op te leuken voor de kinderen. De quiche, die wou ik vooral niet te wak, dus bakte ik de bodem vooraf in m'n kleine oventje.
Goed voorbereid, zegt u? Ik dacht het ook. Maar toch liep het in het honderd.
De quichebodem had ik met papier en al in de quichevorm gelegd. Het papier kwam tegen de verwarmingselementen van mijn oventje en vatte vuur. In een reflex gooide ik een glas water in de oven. Brandje geblust, maar nog een vochtiger bodem dan ervoor natuurlijk, met zwartgeblakerde papiersnippers erin bovendien. Er zat niets anders op dan naar de buurtwinkel te snellen en er een nieuwe quichebodem te kopen. Om vervolgens net op tijd terug thuis te zijn om helemaal bezweet de deur te openen voor mijn gasten en ze te verwelkomen in mijn gezellige, naar brand geurende woonst.
De soep, dat was ook een verhaal apart. Door de pastalettertjes was die zo dik geworden dat je er je lepel recht in kon zetten. De kinderen hielden het al na een paar lepels voor bekeken. De volwassenen aten verder uit beleefdheid tot ik het verlossende woorden uitsprak 'Stop maar met eten, ik vind ze zelf eigenlijk wat mislukt'.
Wordt vervolgd.
Toen de preisoep klaar was, vond ik dat er iets ontbrak. Dus voegde ik een flinke hoeveelheid pastalettertjes toe om de soep wat op te leuken voor de kinderen. De quiche, die wou ik vooral niet te wak, dus bakte ik de bodem vooraf in m'n kleine oventje.
Goed voorbereid, zegt u? Ik dacht het ook. Maar toch liep het in het honderd.
De quichebodem had ik met papier en al in de quichevorm gelegd. Het papier kwam tegen de verwarmingselementen van mijn oventje en vatte vuur. In een reflex gooide ik een glas water in de oven. Brandje geblust, maar nog een vochtiger bodem dan ervoor natuurlijk, met zwartgeblakerde papiersnippers erin bovendien. Er zat niets anders op dan naar de buurtwinkel te snellen en er een nieuwe quichebodem te kopen. Om vervolgens net op tijd terug thuis te zijn om helemaal bezweet de deur te openen voor mijn gasten en ze te verwelkomen in mijn gezellige, naar brand geurende woonst.
De soep, dat was ook een verhaal apart. Door de pastalettertjes was die zo dik geworden dat je er je lepel recht in kon zetten. De kinderen hielden het al na een paar lepels voor bekeken. De volwassenen aten verder uit beleefdheid tot ik het verlossende woorden uitsprak 'Stop maar met eten, ik vind ze zelf eigenlijk wat mislukt'.
Wordt vervolgd.
En dit verhaal doet me dan weer spontaan aan Bridget Jones denken die voor haar verjaardag een menu ineen flanste voor haar vrienden, remember the blue soup? :-)
BeantwoordenVerwijderenMaar laat je vooral niet ontmoedigen Lies, het moet een keertje lukken!
Alvast veel stof voor hilarische verhalen. Hier ontstaan etentjes meer spontaan en heb ik het 'afgeleerd' mijn huis te kuisen alvorens bezoekers komen. Ik ga ervan uit dat de mensen voor de vriendschap en het plezier komen en niet om mijn huis te keuren én ik heb een 'living' in mijn huis, dat betekent dat ik 'leef' ('leven') in mijn huis en niet een showroom.
BeantwoordenVerwijderenOoit merkte een vriendin op dat ik haar wat aan Bridget Jones deed denken. Mark Darcy-types mogen zich dus melden ;-). Hoewel, werd die in een van de vervolgfilms niet haar ex?
BeantwoordenVerwijderenNu ja, dit zijn gelukkig veruit de ergste verhalen in de reeks 'Lies ontvangt gasten'. Uit bescheidenheid heb ik de succesedities waarbij ik een staande ovatie kreeg hier niet verteld ;-).
Nee hoor, Lies, uiteindelijk worden Bridget en Mark een koppel! Misschien wel best een Mark zonder rendiertrui? ;)
VerwijderenLeuk dat je de moeite doet om als single vrienden/familie te ontvangen. Niet altijd evident om voor alles alleen op te moeten draaien. Ik waag er mij binnenkort ook eens aan maar denk dat ik het maar bij een kaasschotel hou....
Ze worden een koppel, maar uit een artikel over Bridget Jones 3 leid ik af dat ze daarna scheiden: http://www.hln.be/hln/nl/945/Film/article/detail/2655597/2016/03/23/Eindelijk-de-trailer-van-Bridget-Jones-3-is-er.dhtml
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat ik ook minder mensen te eten vraag dan sommige getrouwde vrienden. Maar ik vind dat OK. Zeker als zij met z'n vijven toekomen bij mij terwijl ik daar alleen toekom. Dus is 1 keer bij mij en 5 keer bij hen prima, niet? Trouwens, wat is er mis met koffie en een stuk taart?
Ja inderdaad er komt een 3de film ben ik al heel benieuwd naar. Op momenten dat ik me ellendig voel wil zo'n bridget Jones film wel helpen om je minder alleen te voelen ;-). Evenals andere films met relatie-miserie-toestanden.
VerwijderenToen ik vorig jaar in mijn nieuwe app ging wonen en ineens een veel fijnere en praktische keuken had, en fier was om mijn nieuwe stek te laten zien, heb ik weken na elkaar (met af en toe een tussenpauze) vrienden en familie uitgenodigd. Ik bereidde dat altijd heel goed voor, zodat ik de avond zelf kon meegenieten en niets meer moest regelen. Maar ik vond dat op de duur ook heel vermoeiend, elke keer mijn keuken weer op orde zetten, afwasmachien in afwasmachien uit, dus daarna heb ik enkele weken een bezoekstop ingelast en was mijn plekje weer van mij alleen.