Week 2 op Parship: een review
Tijdens mijn eerste week op Parship wordt mijn profiel behoorlijk vaak bekeken en krijg ik elke dag wel een aantal complimenten, glimlachjes, ijsbrekers en ook een aantal berichten (waarvan ik een aanzienlijk deel niet kon lezen als gratis lid). In week 2 slinkt de interesse zienderogen. Ik behoor al niet meer tot de nieuwe collectie. Nog even en ik lig in de soldenbak.
50% korting
Parship haalt nu wel alles uit de kast om me te overtuigen te blijven. Terwijl ik de eerste week 25% korting kreeg aangeboden op de eerste 6 maanden lidmaatschap, zwaait men nu al met 50% korting. Wordt dat volgende week 75%, net als bij Brantano?
Ik bereken dat ik voor 300 euro een heel jaar kan daten. Het doet me een beetje denken aan een abonnement bij een fitnessclub. Vol goede voornemens neemt menigeen een jaarabonnement om er dan na een paar weken of maanden de brui aan te geven.
Parship stuurt me ook mails met hun succespercentage. Maar liefst 1 single op 3 zou via hen een lief vinden, beweren ze. 'Hoe weten ze dat?', vraag ik me af. Sturen die mensen dan misschien een bedankmail naar Parship? Of vraagt Parship je waarom je je profiel verwijdert en schrijven ze elke "delete wegens relatie" op hun conto, zelfs als iemand zijn kersvers lief niet op hun datingsite tegen het lijf is gelopen? En zelfs als het waar zou zijn dat 38% een lief vindt op Parship, hoeveel jaar hebben ze daarvoor dan op deze site moeten resideren ?
Voor hoger geschoolden?
Parship beweert een datingsite voor hoger geschoolden te zijn, maar ik heb er de voorbije 2 weken toch nogal wat profielen gezien van mensen die enkel hoger middelbaar hebben gedaan. In 1920 was je met dat diploma op zak misschien wel hoger geschoold, in 2020 niet.
Dames met verbouwplannen zou ik Parship ten zeerste aanbevelen. Vind je er geen goed lief, dan tref je er wel alle bouwvakkers die je nodig hebt. Van loodgieter tot elektricien. Zelfs een ploegbaas en een tuinman kruisten mijn pad.
Daarnaast heb je op Parship ook wel opvallend veel managers. Alleen jammer dat de zakelijke, pragmatische aanpak die ze siert op het werk soms doorschemert in de toon van hun berichten. Geef mij maar leuk, lief en licht.
Afknappers
Veel profielen hebben weinig eigenheid. Ik zie wel 100 profielen van 13 in een dozijn. Ja, je doet graag een terrasje, net als 90% van de Belgen. Maar wat onderscheidt jou van al die andere terrasjesliefhebbers?
Soms klinkt een profiel wel leuk, maar staat er dan weer 1 ding in dat voor mij een afknapper is. "Gek op zijn hond" bijvoorbeeld terwijl ik het liefst ver uit de buurt van honden blijf.
Ook de man die schrijft diepgelovig te zijn, moet ik teleurstellen.
Faalangst
Op een datingsite zitten, dat zorgt bij mij voor stress en faalangst, merk ik. Ik kom uit mijn comfortzone en stel me kwetsbaar op. Telkens als iemand met een klik en een standaard bericht "afscheid van me neemt", raakt me dit. En die ene keer dat iemand dit doet een paar uurtjes nadat hij foto's van mij heeft te zien gekregen, ben ik er het hart van in. Zelfs al besef ik met het profiel van die man in mijn achterhoofd dat wij niet meteen een goede match zijn.
Tegelijkertijd voel ik me schuldig omdat ik als gratis lid dikwijls niet eens kan antwoorden op berichten die ik krijg. Misschien zit er aan de overkant wel iemand die de moeite heeft gedaan om iets persoonlijks te schrijven en die onzeker wordt omdat er alweer iemand niet antwoordt?
"Should I stay (and pay) or should I go?", dat is dan ook de knoop die ik komende week ga doorhakken.
