Je gevoel is je gevoel en daar heb je volledig recht op, twijel is normaal, doch je evoel verelt hetgeen juist voor je is.Helaas leven we in een maatschappij van emotionele onvolwassenheid waarin 'duidelijk communiceren' en 'respectvolle omgang' niet hoog in het vaandel staat.Ook al is het moeilijk, probeer leuke dingen te doen. Er komt een moment dat je beseft:'Hij, de loser, is jou niet waard!'Enne... is is nog een (heel leuk)leven buiten 'mannen'! ;-) :-)

Hah, geen plaats zo frustrerend als de friendzone! Hebben jullie elkaar ooit ontmoet?
Ik beland ook keer op keer on het vriendenhoekje. Weet ook niet wat het verschil maakt. Hij zal de juiste niet zijn zeker?

Ik heb als vrouw ook al meermaals het gevoel gehad dat een man afstand begint te nemen zodra hij voelt dat hij me verleid heeft en kan krijgen. Sommige mensen gebruiken anderen ter zelfbevestiging. Mannen doen dat, maar vrouwen ook.
Misschien omdat het spel van het verleiden zo leuk is, iemand kunnen krijgen het ego streelt en er angst opduikt zodra het een serieuzere richting uitgaat?
Play hard to get, dat is de conclusie die ik al uit mijn ervaringen heb getrokken. Alleen vind ik het heel erg moeilijk om als er dan eindelijk eens iemand met partnerpotentieel opduikt die ook nog op afstand te houden. Afstand houden lukt wel als ik weinig in iemand zie. En die worden dan natuurlijk verliefd... Zucht.

Mannen die enkel uit zijn op 'Hoe lang kan ik met deze haar voeten spelen tot ze 'binnen' is?' zijn er genoeg, ze spelen emotionele spelletjes, echte manipulators met aantrek-afstootmechanismen, laat die maar in de kleuterschool zitten (kunnen ze erna bij moeke gaan wenen). Iemand die het echt meent, pakt het deftig aan, zegt het en is niet bang om af te gaan. Deze laatste zijn dun bezaaid.

Gewoon een leuk en zelfstanding leven opbouwen,dan gaan zo een dingen je niet zo rap onderuit halen dan is het eventjes slikken en loslaten en doorgaan,zie het gewoon als een ervaring en leer er uit,er lopen nog heel wat leuke mannen rond

Allereerst wens ik je heel veel sterkte. Die kan je goed gebruiken. Ten tweede: de vraag of je de enige bent kun je volmondig ontkennen. Er zijn heel veel mannen en vrouwen die hetzelfde doormaken als jij. Tot slot nog even over deze anonieme reactie: Ik heb als vrouw ook al meermaals het gevoel gehad dat een man afstand begint te nemen zodra hij voelt dat hij me verleid heeft en kan krijgen. Sommige mensen gebruiken anderen ter zelfbevestiging. Mannen doen dat, maar vrouwen ook.
Misschien omdat het spel van het verleiden zo leuk is, iemand kunnen krijgen het ego streelt en er angst opduikt zodra het een serieuzere richting uitgaat?
Ik vrees dat er een dergelijk mechanisme ook in mij schuilt. Toen mijn vriend een ander kreeg brak echter wel paniek uit. Waarna hij, heel wijs zei: 'Nu je me kwijtraakt, wordt je jachtinstinct wakker'. Pijnlijk, maar waar.
Het zal voor jou een schrale troost zijn maar ook de 'jagers' worden niet altijd vrolijk van hun onberekenbare fratsen. Misschien dat dat je moed geeft om, zoal je zelf al schreef eerlijk te zijn naar hem Of hij dat dan als redelijk ervaart is aan hem. Net zoals de interpretatie van zijn gedrag woede bij jou oproept. Jouw gevoel mag er zijn. Het zijne ook.
Nogmaals: sterkte.

Ik wilde toch even reageren op de volgende (anonieme) reactie: "Play hard to get, dat is de conclusie die ik al uit mijn ervaringen heb getrokken. Alleen vind ik het heel erg moeilijk om als er dan eindelijk eens iemand met partnerpotentieel opduikt die ook nog op afstand te houden"
Vergeef me dat ik het zo stel, maar wat voor een onzin is dit nu? Dus je komt iemand tegen die je leuk vindt en je laat dit niet eens weten? Je houdt die persoon bewust op afstand? Sorry, maar daar krijg ik het van. Je verwacht dus dat de andere je gedachten kan lezen. Wel, geloof me, wij mannen zijn maar simpele zielen, we kunnen dit NIET :-) Niks verkeerd met wat duidelijke communicatie, in tegenstelling tot al dat rond-de-pot gedraai!

@ anoniem op anoniem ;-)
ze schreef ook Afstand houden lukt wel als ik weinig in iemand zie. En die worden dan natuurlijk verliefd... Zucht.
Dus maak je geen zorgen m.b.t deze reageerster, ze adviseert weliswaar de 'hard to get' te spelen, maar dat lukt haarzelf alleen maar als ze niks in iemand ziet :-)

Ik denk dat dit afstand houden op een ingewikkelde manier ook vervlochten is met het niet gekwetst willen worden en het verlangen om te (blijven) dromen. Als de droom eenmaal is uitgesproken (duidelijk communiceren), valt er ook nog maar weinig te dromen. Dus liever: Het wordt toch niks/ Als het wederzijds zou zijn, had hij dat vast al zelf laten weten/ zij is vast onbereikbaar voor mij, als ik haar aanspreek sla ik een flater enz. enz. dan gewoon uitspreken dat je iemand er leuk uit vind zien/ graag ziet/ fijn met hem of haar kunt praten enz.
Toch jammer, want dat laatste is, ook als het niet leidt tot een langdurige liefde, altijd leuk om te horen.
Althans, ik vind dat leuk om te horen.

Akkoord met dat 'hard to get' spelen echt niet de goede manier is. Als een ander te infantiel is om op een normale manier met communiceren om te gaan, dan moet jij je niet slecht voelen omdat je duidelijk gecommuniceerd hebt. Voel je iets? Maak het duidelijk. En niet op de 'ik kijk een seconde langer in zijn/haar ogen'-manier. Beter iets doen en er later mss spijt van hebben, dan het laten belopen en het hoogstwaarschijnlijk zien stranden.