Posts tonen met het label delen. Alle posts tonen

Single zijn in tijden van corona

Het zijn 'verwarrende tijden'... nieuwsberichten, voorzorgsmaatregelen, alles ademt 'corona' uit.
Als single kan de opgelegde (grotendeelse) isolatie nog zwaarder doorwegen.
Hoe pakken jullie deze periode aan?

Hierbij mijn aanpak:
- elke avond chat ik met drie vast mensen (genoemd: 'het dagelijks klapke')
- elke dag een wandeling: soms alleen, soms met iemand erbij
- van thuis uit kunnen werken, leidt af en houdt bezig
- lange leve het internet: meetings via Zoom, online filmpjes om te stretchen en sporten, series en films
- trachten ook de positieve kant van de zaak te zien: de zalige rust en stilte, de luchtkwaliteit gaat erop vooruit, mijn huis krijgt een keer een grondige opkuis (in stukskes, elke week iets)

Natuurlijk mis ik ook veel dingen, maar er eens over kunnen spreken en merken dat anderen dat ook hebben, doet al veel.
Ik stel me ook de vraag: kunnen singles nu beter met de opgelegde isolatie om omdat wel al met zoveel onze plan leren trekken of is het juist moeilijker want er komt nog meer op onze schouders te liggen. Of ligt het antwoord ergens tussen deze twee in?
communicatie • delen • humor

Een beslist besef...


De voorbije singletijd merkte ik op dat 'single zijn' me weleens even 'teveel' leek:'Had ik maar een lief!' gooide ik er dan uit. Andere singles die ik hierover sprak, herkenden dit en dan zuchtten we samen over de zwaarte van het single zijn.

Toen ik weer zo'n moment zag aankomen, zette ik me in de zetel. Vervolgens kwamen me twee vragen op: 'Op welke ogenblikken doe ik deze uitspraak precies? en 'Wat heb ik dan precies nodig?' Na even nadenken werden de antwoorden me duidelijk. Als alles goed gaat, ga ik even 'goed' door het leven: dan geniet ik ten volle van 'vrijheid, blijheid'. Al ik daarentegen een stressvolle dag achter de rug heb, moe ben en werk te doen heb of ziek ben en én ziek én verzorger moet zijn, zit het me ferm tegen en vervloek ik het single zijn. Wat ik dan nodig heb? Bij stress eens kunnen emotioneel ontladen en een dikke knuffel qua opvang, bij moeheid iemand die een deel huishouden op zich neemt en bij ziekte iemand die zorg op zich neemt.

Plots klikte er iets: terugkijkend op mijn relaties en hun breekpunt en de thema's die vriendinnen-in-relatie aankaarten als 'problematisch' en 'steeds wederkerend', kwamen twee topic telkens terug nl., 'huishouden' en 'emotionele zorg'. Een eerlijke huishoudelijke verdeling of op zijn minst een lange strijd erover, kwam me en mijn kring bekend voor: een twistpunt waaruit telkens bleek dat 'Ik zal wel helpen, je moet het maar vragen' veranderde in 'Moet ik dan telkens zagen?' en 'Je moet het zien en doen, niet 'helpen'!' Een nog groter probleem betrof de emotionele en sociale capaciteiten: 'Mijn vriend snapt niet dat gewoon luisteren, aandacht geven voldoende is... gewoon me laten zijn en dan kom ik er zelf wel uit, kom ik even later tot een oplossing!' en 'Mijn hond snapt nog beter mijn verdriet, die legt haar hoofd op mijn schoot als ik huil.' Ik snapte ineens dat huishoudelijke taken en emotionele opvang mijn twee grootste noden waren in tijden van stress én dat mijn ervaring me leerde dat ik deze vanuit mijn nabije kring reeds haalde en dus niet vanuit een relatie! Het drong tot me door dat ik had GELEERD deze zaken van een man te verwachten terwijl zij dat net niet geven, eerder wel verwachten van een vrouw. Een paar dagen later viel mijn ook op het boek 'Liefdewerk' van S. Maushart: tot mijn verbazing kaartte zij net aan wat ik had over nadacht - zij benoemt deze emotionele en huishoudelijke ongelijke verdeling en wijdt er vervolgens een hele studie aan.

Een tweede 'klik' volgde: aangezien ik in mijn netwerk met mijn noden terecht kan en geen zin (meer) heb in energierovende en uitputtende discussies over een eerlijke huishoudelijke takenverdeling en ongepaste reacties op emotioneel geladen gebeurtenissen, bleek die man dus niet nodig te zijn. En, foetsie, weg was het ongemakkelijke gevoel en de streek van jaloezie als ik een op het eerste zicht gelukkig uitziend koppel op straat zag. 'Ik zie niet wat er achter de gevel gebeurt, doch kan me er een voorstelling van maken. Een relatie is absoluut geen garantie op gepaste zorg.' Mijn single leven is niet perfect en ik zal nog wel eens vloeken en tieren, doch weet nu precies waar ik nood aan heb - het romantische relatiebeeld zwierde ik van me af en sindsdien voel ik veel lichter.
communicatie • delen • geluk • gevoelens

Tips om nieuwe mensen te leren kennen (deel 2)

De deeleconomie is in volle opmars en dat biedt alweer extra mogelijkheden om mensen te ontmoeten.

Stop dus met sukkelen en laat klussen die jij lastig en vervelend vindt over aan andere leden van je Lets-vereniging. In ruil daarvoor doe jij de dingen waar je wel goed in bent. Sluit het Lets-moment af met een kop koffie en een goede babbel en zie hoe je er alweer wat kennissen bij hebt.

Kook eens wat minder voor jezelf of maak net wat extra porties klaar. Via thuisafgehaald kan je maaltijden aanbieden of afhalen bij mensen uit je buurt. Alweer een mooie gelegenheid om wat buren te leren kennen. Bovendien eet je zo stukken goedkoper dan op restaurant.

Nog meer zin in kostenbesparingen gekoppeld aan extra sociale contacten? Doe je auto van de hand en deel er eentje. Via Cambio zal je niet meteen veel mensen leren kennen, via particulier autodelen
 (zoals Dégage in Gent) ontmoet je wel auto-eigenaars en andere autodelers.

Laat je jezelf liever vervoeren, zoek dan of er iemand dezelfde richting uitgaat en rijd mee via Blablacar. Voor amper 12 euro heb je al een rit Gent-Amsterdam. Tijd om jezelf dus op een uitje te trakteren!

Koop geen spullen die je ook kan lenen via Peerby. Het bespaart je ruimte en geld. Laat ook je eigen gerief gebruiken door anderen. De babbels bij het ophalen en terugbrengen zijn ook een fijne gelegenheid om weer wat nieuw volk te leren kennen.

Je kan nog verder gaan en ook een huis delen of aan cohousing doen. Zo leer je meteen ook vrienden van je huisgenoten of medecohousers kennen. Op samenhuizen.be vind je meer info.

Op reis vermijd je dure single-supplementen door hotels links te laten liggen en te couchsurfen (gratis logeren bij particulieren). Tip: ga ook eens couchsurfen in eigen land. De ontmoetingen liggen voor het grijpen en voor mensen uit eigen land is het makkelijker om een tegenbezoek te brengen dan voor buitenlanders.


Brei jij een vervolg aan deze reeks met tips om nieuwe mensen te leren kennen? Laat ons dan weten op welke manier jij mensen ontmoet. Wat zou je onze single (en andere) lezers aanraden? Alle inzendingen zijn welkom bij oponseentje@gmail.com.
delen • geld • koken • reizen

Taboe: alleen zijn

Op Kanvaz Magazine lazen we een interessant artikel met als titel Het taboe dat 'alleen zijn' heet.

Enkel interessante passages:


Het lijkt of de hele wereld erop gepind is een partner te vinden. Dit kan natuurlijk onze oerdrift zijn, ervan uitgaande dat voortplanting onze missie ultimó is. Maar wat als het wat anders is? Wat als we het gewoon echt moeilijk vinden om alleen te zijn?




Want wat is goed gezelschap voor jou? Dan denk je al snel aan een goede vriend toch? En hoe zou jij een goede vriend omschrijven? Iemand die jij volledig vertrouwen kan? Iemand die altijd voor je klaar staat? Iemand die jou beter kent dan elke andere persoon? Iemand die jouw gedachten kan lezen en precies jouw pijn begrijpt? Klinkt als een takenpakket dat enkel en alleen door jou zélf kan worden vervuld, niet? Waarom wordt een vriendschap met jezelf dan raar bevonden? Waarom wordt het spenderen van kostbare vrije tijd in je remi als een afwijkend gedrag bestempeld?
Doordat we nooit geleerd hebben alleen te zijn. In de oertijd al (over)leefden we in een groep. De afwijkers werden opgegeten. Samenzijn zit in ons DNA.





Oefen eens in het plezier hebben met jezelf. Bemerk dat je alles al in je hebt om dat te kunnen. En al het andere wordt vanzelf een aanvulling en geen opvulling meer. Je leeft niet meer van bevestiging naar bevestiging, waardoor het geluksgevoel een stuk langer stand houdt.




Ook iets interessants gelezen? Of wil je zelf graag je verhaal doen? Deel het met de single-community via een mail naar oponseentje@gmail.com.
angst • delen • geluk • quotes

Kijk mama, zonder partner!

Soms maakt mijn hoofd kronkels en denk ik in metaforen. Single zijn is een beetje als een kind dat leert fietsen. Weet je nog? Met vallen en opstaan, eerst met wieltjes en steun van je omgeving. En als je gelanceerd bent, laten ze je plots los. En maanden (of jaren) later, na veel oefenen, roep je plots: kijk mama, zonder handen! Om dan BAM ... nog eens keihard te vallen. Gelukkig zijn er enkel wat schaafwonden en traantjes. En misschien moet er al es iets genaaid worden. En dan kruip je gewoon terug op je fiets. En je bent wát trots (als een gieter ja!) op je ontwikkelde nieuwe vaardigheden. Terecht!

Laatst sprak ik met een collega over alle plannen die ik aan het maken ben. "Goh Anne, jij doet dat toch zo goed!" zei ze. Ik begon een beetje te blozen (complimenten in ontvangst is nooit mijn sterkste kant geweest) "écht! Zo als jongedame, helemaal alleen. Je hebt dat toch allemaal mooi geregeld jouw leven. Ja, ik vind dat echt." .

Wat doet zo'n compliment deugd. Soms ben ik zó trots op mezelf dat ik zou willen roepen: kijk eens, dit doe ik allemaal, zonder partner! En ook als ik naar de singles om me heen kijk denk ik wel eens, wat doen jullie dat goed! Maar écht complimenten geven, dat doen we te weinig. Blijkbaar had ik om dat te beseffen er zelf eerst ééntje nodig.

Daarom wil ik deze boodschap de single-wereld insturen: of het nu je eigen keuze was om single te zijn of niet, of je op zoek bent of niet, of je grote stappen zet of eerder met baby-steps vooruit gaat: wat doen we dat allemaal zo goed. Een bank vooruit en een kus van de juf, want we doen het toch maar!
delen • fietsen • geluk

Aanrader: spullen lenen via Peerby

Een mens heeft een berg spullen nodig in z'n leven. Een hogedrukreiniger, boormachine, zaag, verticuteermachine, ladder, tent, kampeerfrigo, fietstassen, reisgids, rugzak, BBQ, enz.
Veel van die dingen heb je maximaal een paar keer per jaar nodig. In de tussentijd nemen ze veel plaats in. Om nog maar te zwijgen over het geld dat je ze kosten bij aankoop.

Peerby,een site waarop die mensen de kans geeft om spullen te delen, komt dan ook als geroepen.
De site is heel gebruiksvriendelijk.
Je maakt een profiel aan en gooit dan je vraag in de groep. De site zorgt ervoor dat je oproep terechtkomt bij mensen in je buurt.

Ik maakte al een paar keer gebruik van de site en kon vaststellen dat hij goed werkt. In een mum van tijd bleek ik het gevraagde te kunnen lenen bij meerdere mensen binnen een straal van 5 kilometer.
Zelf ontvang ik nu dagelijks oproepen van mensen uit mijn buurt die iets zoeken. Blijkbaar vinden zij ook snel wat ze nodig hebben, want toen ik reageerde, kreeg ik meermaals als antwoord dat ze het gevraagde ondertussen al gevonden hadden.

Peerby is momenteel gratis.

Ik zou de site zeker aanraden aan alle singles, want je bespaart er niet alleen geld, maar ook ruimte mee, wat zeker handig is als je als single klein woont. Daarnaast leer je via Peerby ook nieuwe mensen kennen in je eigen buurt.
delen • geld • klussen • tips
Abonneren op: Posts (Atom)