Het zogenaamde voordeel van 2

dinsdag 16 februari 2010 Sven 4 Opmerkingen

Nu ik thuis zit met een voet die ingepakt is en ik bij momenten ook behoorlijk wat pijn heb, merk ik voortdurend hoe alleen zijn, ook betekent dat je niet de hele tijd met je been omhoog in de zetel kan liggen. Dat was nochtans wat de dokter me voorschreef.
Maar ja, iemand moet de afwas doen, iemand moet boodschappen doen, iemand moet... (you get the picture).
Dan denk ik wel eens : als hier nu iemand bij mij woonde, dan zou die dat allemaal kunnen doen, en dan zou ik kunnen doen wat de dokter me opdroeg...
Zalig lijkt het me : Olympische Winterspelen volgen, dvd-tje tussendoor, muziekje, af en toe voetjes onder tafel schuiven voor een maaltijd die helemaal voor je bereid werd,...
Maar het valt maar te betwijfelen of samenwonen wel tot deze mooie fantasie zou leiden... En dus trekken we hier maar zelf onze plan, en als ik dan na de afwas met de voeten omhoog in de zetel lig, doet het nog zo'n deugd !

4 opmerkingen:

  1. Ja, als je niet uit de voeten kan, is single zijn een extra handicap.

    Het is mij gelukkig nog niet gebeurd lang ziek of immobiel te zijn. Als het maar een paar daagjes duurt, slaag ik er wel in die tijd door te komen met de hulp van vrienden en kennissen. En je kan ook altijd eens wat eten aan huis laten leveren. Pizzazaken zijn er genoeg.

    Single-kennissen die langere tijd buiten strijd zijn (bv. been in gips), zie ik soms voor een tijdje weer bij hun ouders gaan wonen. Als je niet kan/mag rondlopen, heb je soms weinig andere keuze.

    Ik heb dat ook wel al eens gedaan na een operatie. Maar zodra het weer wat beter gaat, verlang ik dan toch terug naar mijn eigen stek.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo erg is het nu gelukkig niet, dat ik het niet meer alleen red, maar het is wel lastiger natuurlijk dan als er iemand om je heen is om te helpen. Maar zoals gezegd : we trekken onze plan, en ik gelukkig nog een beetje uit de voeten...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat me in 't oog springt is dat je eraan twijfelt dat er bij samenwonen op zo'n momenten niet wat verwennerij zou kunnen zijn. Mij lijkt dat vanzelfsprekend erbij te horen?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Akkoord, als je niet uit de voeten kunt is single zijn een extra handicap.
    Anderzijds is er dan ook geen ander die eisen stelt of verwachtingen heeft.
    Onbegrip van een partner kan zwaar wegen en dat gewicht, de bijhorende schuldgevoelens hoef ik niet meer. Liever alleen dus en rap tevreden, wat vandaag niet kan is voor morgen of overmorgen of later, ik lig er niet van wakker...

    BeantwoordenVerwijderen