Parijs op m'n eentje (deel 2)
Toen ik onlangs alleen in Parijs was, verkende ik de stad met de 100%-gids. Die gidsen vind ik echt een aanrader. Ze bestaan uit een aantal wandelingen in verschillende buurten. Bij elk van de wandelingen hoort een routebeschrijving en een plannetje waarop niet alleen de bezienswaardigheden zijn aangeduid, maar ook leuke plekken om te eten, te shoppen en leuke dingen om te doen. Je ontdekt zoveel leuke dingen dat het helemaal niet geeft dat je alleen bent.
Fijn is trouwens dat je als single veel makkelijker aangesproken wordt door anderen dan als je in gezelschap bent. Zo ontmoette ik op het dakterras van het Institut du Monde arabe een Fransman die mij prompt uitnodigde om er een verse muntthee te drinken. Het werd een fijne babbel en een aangename rustpauze voor mijn vermoeide benen.
Op Montmartre kreeg ik zowaar een passionele liefdesverklaring van een beeldschone Egyptenaar. Wat mij nog het meest trof, is dat dit gebeurde net nadat mijn broer en zijn vriendin naar huis waren. Zij waren die dag afgezakt naar Parijs en we liepen de hele dag rond zonder dat er ons ook maar iemand aansprak. Zodra zij weg waren, ging ik nog een avondwandeling maken en ik stond daar nog geen 5 minuten toen mijnheer de Egyptenaar van wal stak met “Can I take a picture of you? You look like an angel.” Vijf minuten later zaten we al aan “I’m lonely in Paris. I want to make love.” Nuchter als ik ben, heb ik hem als tip meegegeven voortaan wat minder direct te zijn met Westerse vrouwen. Kwestie van zijn kansen op succes te verhogen.
Tot slot nog een laatste tip voor als je graag gezelschap hebt tijdens je Parijs-trip. Je kan met vrijwillige gidsen van de organisatie Parisien d'un jour minder toeristische buurten van de stap bezoeken. Verwacht niet de gedetailleerde uitleg van een professionele gids, maar wel een toffe wandeling met een locale bewoner. Mijn gids was een Parisienne van 60. Ze leidde mij samen met een Canadees koppel rond in “le village de Passy”, een mooie buurt van Parijs waar ik daarvoor nog nooit van had gehoord.
Fijn is trouwens dat je als single veel makkelijker aangesproken wordt door anderen dan als je in gezelschap bent. Zo ontmoette ik op het dakterras van het Institut du Monde arabe een Fransman die mij prompt uitnodigde om er een verse muntthee te drinken. Het werd een fijne babbel en een aangename rustpauze voor mijn vermoeide benen.
Op Montmartre kreeg ik zowaar een passionele liefdesverklaring van een beeldschone Egyptenaar. Wat mij nog het meest trof, is dat dit gebeurde net nadat mijn broer en zijn vriendin naar huis waren. Zij waren die dag afgezakt naar Parijs en we liepen de hele dag rond zonder dat er ons ook maar iemand aansprak. Zodra zij weg waren, ging ik nog een avondwandeling maken en ik stond daar nog geen 5 minuten toen mijnheer de Egyptenaar van wal stak met “Can I take a picture of you? You look like an angel.” Vijf minuten later zaten we al aan “I’m lonely in Paris. I want to make love.” Nuchter als ik ben, heb ik hem als tip meegegeven voortaan wat minder direct te zijn met Westerse vrouwen. Kwestie van zijn kansen op succes te verhogen.
Tot slot nog een laatste tip voor als je graag gezelschap hebt tijdens je Parijs-trip. Je kan met vrijwillige gidsen van de organisatie Parisien d'un jour minder toeristische buurten van de stap bezoeken. Verwacht niet de gedetailleerde uitleg van een professionele gids, maar wel een toffe wandeling met een locale bewoner. Mijn gids was een Parisienne van 60. Ze leidde mij samen met een Canadees koppel rond in “le village de Passy”, een mooie buurt van Parijs waar ik daarvoor nog nooit van had gehoord.
0 reacties: