Een rijbewijs of een nieuw lief?
Op zaterdag 23 juli ging het naar de Gentse Feesten. Op de bovenverdieping van café Jan Van Gent brachten 3 dames van Deezillusie een stukje theater met de teasende titel "De liefde in drie bedrijven."
Een jonge vrouw is dolblij dat ze bij de gemeente haar rijbewijs mag komen halen. Het is eindelijk gelukt. Ze wordt nu een jonge, moderne, vrije vrouw die dankzij het rijbewijs overal heen kan: de wereld ligt aan haar voeten. Het kantoor daarnaast is bestemd voor trouwers, en als ze een gelukkig stel ziet buitenkomen, slaat de vertwijfeling weer toe. Zal een onnozel rijbewijs haar wel gelukkig maken? Kan het überhaupt enig verschil maken?
De toon is meteen gezet: hij is lang en vermoeiend, de zoektocht naar een nieuw lief, bij voorkeur "de ware", maar een "gewoon" lief zou ook al veel zijn. Drie single vrouwen ploegen door de "annoncekes" in de kranten op zoek naar een partner en nemen geen blad voor de mond in de beoordeling van de "kandidaten". Er komen afspraakjes van, maar waarom mislukken die toch telkens?
De liefdessituaties zorgen zowel bij de vrouwen als bij de mannen in de zaal voor hilariteit. De temperatuur stijgt en er komen bijna "steamy windows" van, ook al heeft dat wellicht minstens evenveel met de overvolle bezetting van de ruimte te maken. Eén van de toneelspeelsters klimt tussen het publiek en klautert van stoel naar stoel, rij na rij steeds verder naar achteren, er telkens een man uitpikkend en vertellend waarom zij hem ooit gedumpt heeft. Bij elke gelegenheid wordt de kop van een plastic bloempje treurig naar beneden geplooid tot de hele ruiker op half zeven staat.
Het stuk eindigt symbolisch in het graf, of toch bijna. Voor eeuwig naast je geliefde onder de zoden liggen, lekker gezellig samen? Het lijkt een droom, maar het blijkt een nachtmerrie. De dames schieten wakker, in het hier en nu: toch maar beter eerst proberen die "ware" te vinden.
Na het toneel ging het verder naar de Gentse Feesten. De avond werd besloten met een stevig potje Marokkaanse muntthee in de tent in het Baudelopark, vakkundig van op een zekere hoogte in het glas gegoten. Als die "ware" nu eens gewoon vanuit het niets kwam bijschuiven aan de tafel, zou dat niet het makkelijkste zijn?
tommi
tommi
Ik kreeg het wel even warm toen die mij als laatste uitkoos ;-) Leuk verslag!
BeantwoordenVerwijderenMooi verslag! Merci voor 't thee-compliment, 't was een Turks improvisatie-moment! ;-)
BeantwoordenVerwijderenFijne avond, blijkbaar!
BeantwoordenVerwijderenEn leuk om dit toffe verslag te kunnen lezen.
Toneel is al van de schoolbanken geleden, dat ik daar nog ooit naar toe ben geweest. Turkse thee heb ik zelfs nog nooit gedronken. kBen ook van Limburg, dat verklaard misschien veel.
BeantwoordenVerwijderenHahaha! Jullie hebben 't inderdaad gezien dus. Zalig!
BeantwoordenVerwijderenHad ik dit eerst gelezen, dan had ik mijn vraag bij 't andere artikel niet gesteld.
Grtz, Pris van kleine prettige stoornis ;-)
@Priskilla: we hebben het inderdaad gezien en ervan genoten. Bedankt voor de superleuke avond!
BeantwoordenVerwijderen