Gasten zijn zoals vis
Als je op je eentje ergens naartoe reist, kan het prettig zijn om te logeren bij de plaatselijke bevolking. Zelf heb ik het al meermaals gedaan, vooral via Couchsurfing, maar ook gewoon bij mensen die ik daar kende.
Logeren bij locals heeft zo zijn voordelen. Je hebt gezelschap, ziet hoe de mensen echt leven op die plek, verneemt interessante dingen over de situatie in het land en je gastheer of -vrouw is vaak ook je privé-gids. Bovendien is het een prima taalbad. Als kers op de taart is Couchsurfing gratis, al is een cadeautje of traktatie natuurlijk welkom.
Ondertussen heb ik een rijke ervaring, zowel met het ontvangen van gasten als met het zelf ergens te gast zijn. De voornaamste regel die ik uit al mijn ervaringen kan distilleren, zit vervat in een uitspraak van Benjamin Franklin: 'Guests are like fish, they smell after three days'. Gasten hebben of zelf ergens te gast zijn, kan leuk zijn, maar je houdt het best beperkt in de tijd. De ervaring heeft mij geleerd het bij 2 overnachtingen te houden. Da's net genoeg om elkaar een beetje te leren kennen, soms heel interessante babbels te hebben en zelfs vrienden te worden, maar toch ook weer kort genoeg om het plezant te houden.
Hoewel ik de fish-regel maar al te goed ken, wijk ik er af en toe wel eens van af, zeker als het gaat om mensen die ik al wat ken.
Zo had ik de voorbije dagen iemand te gast die ik ooit op een internationale groepsreis leerde kennen. Ik ergerde me tegen het einde van die reis behoorlijk aan hem, maar de tijd wist vele herinneringen en toen hij mij onlangs voor de tweede keer mailde met de vraag of hij eens kon langskomen, durfde ik niet meer te weigeren. Dat was mijn eerste fout.
Mijn tweede fout was dat we in het vage waren gebleven over hoe lang hij zou blijven => ik dacht dat hij een tweetal dagen zou blijven, hij dacht aan minimum 4. Uiteindelijk bleef het bij 3 overnachtingen nadat ik hem een duidelijke hint gaf door te spreken over de plannen die ik al had voor vandaag. Het was minder gênant geweest als de dag van vertrek vooraf was afgesproken en als we gewoon de fish-regel hadden gehanteerd.
Sinds een uurtje ben ik weer helemaal op m'n eentje. Geen druk getater meer, geen twee individuen met totaal uiteenlopende visies, gewoontes en karakters. Gewoon stilte en rust. Zelden was ik daar blijer om dan vandaag.
Logeren bij locals heeft zo zijn voordelen. Je hebt gezelschap, ziet hoe de mensen echt leven op die plek, verneemt interessante dingen over de situatie in het land en je gastheer of -vrouw is vaak ook je privé-gids. Bovendien is het een prima taalbad. Als kers op de taart is Couchsurfing gratis, al is een cadeautje of traktatie natuurlijk welkom.
Ondertussen heb ik een rijke ervaring, zowel met het ontvangen van gasten als met het zelf ergens te gast zijn. De voornaamste regel die ik uit al mijn ervaringen kan distilleren, zit vervat in een uitspraak van Benjamin Franklin: 'Guests are like fish, they smell after three days'. Gasten hebben of zelf ergens te gast zijn, kan leuk zijn, maar je houdt het best beperkt in de tijd. De ervaring heeft mij geleerd het bij 2 overnachtingen te houden. Da's net genoeg om elkaar een beetje te leren kennen, soms heel interessante babbels te hebben en zelfs vrienden te worden, maar toch ook weer kort genoeg om het plezant te houden.
Hoewel ik de fish-regel maar al te goed ken, wijk ik er af en toe wel eens van af, zeker als het gaat om mensen die ik al wat ken.
Zo had ik de voorbije dagen iemand te gast die ik ooit op een internationale groepsreis leerde kennen. Ik ergerde me tegen het einde van die reis behoorlijk aan hem, maar de tijd wist vele herinneringen en toen hij mij onlangs voor de tweede keer mailde met de vraag of hij eens kon langskomen, durfde ik niet meer te weigeren. Dat was mijn eerste fout.
Mijn tweede fout was dat we in het vage waren gebleven over hoe lang hij zou blijven => ik dacht dat hij een tweetal dagen zou blijven, hij dacht aan minimum 4. Uiteindelijk bleef het bij 3 overnachtingen nadat ik hem een duidelijke hint gaf door te spreken over de plannen die ik al had voor vandaag. Het was minder gênant geweest als de dag van vertrek vooraf was afgesproken en als we gewoon de fish-regel hadden gehanteerd.
Sinds een uurtje ben ik weer helemaal op m'n eentje. Geen druk getater meer, geen twee individuen met totaal uiteenlopende visies, gewoontes en karakters. Gewoon stilte en rust. Zelden was ik daar blijer om dan vandaag.
Aha, de fish-regel, eindelijk een woord om dat gevoel van 'na 2 nachten logement is het ok geweest'te benoemen! :-) Merci!
BeantwoordenVerwijderenk Denk ook dat, wij als singles, uit gewoonte nog meer op ons 'eigen plekje, ons eigen doen en laten' staan. Bij sommige koppels in mijn omgeving is de behoefte aan die 'eigen (mentale) ruimte' nauwelijks aanwezig, ik heb dit wel nodig, zowel bij vrienden als een mogelijke partner.
Hoewel de ene vis de andere niet is...
BeantwoordenVerwijderenCouch surfing, tja, het heeft me nooit zo aangesproken. Ik heb wel een logeerkamer en ik zou die eventueel kunnen inrichten voor bezoekers, maar ik denk dat ik die eerder een last zou vinden dan een lust. Misschien heb ik er een verkeerd beeld over. Brugge is nogal populair bij couch surfers heb ik eens van iemand gehoord. Misschien omdat het anders zo duur is om er te overnachten? Zelf heb ik geen enkel probleem om op reis een paar weken met een groep mensen op te trekken die ik nauwelijks ken, maar thuis heb ik toch mijn eigen plekje en rust nodig. Kan me wel vinden in wat Vlinderke schrijft...
BeantwoordenVerwijderenOops, te vlug op enter gedrukt. De vorige reactie is van mij dus :-)
BeantwoordenVerwijderen@Vlinderke: Ik denk dat het single zijn er inderdaad wel iets mee te maken heeft. Al denk ik niet dat het alles verklaart. Esmeralda en ik zijn beiden single en 14 dagen samen op reis zijn (24 uur op 24 samen) zorgde nooit voor problemen. Al waren we op reis natuurlijk nooit in het huis van een van ons beiden.
BeantwoordenVerwijderen@Esmeralda: Inderdaad, de houding van de gast (en de gastheer of -vrouw) bepaalt veel. Ik probeer als ik ergens te gast ben zoveel mogelijk de gewoontes van mijn gastheer of -vrouw te respecteren, maar je hebt evenzeer mensen die hun manier van doen opdringen aan de mensen bij wie ze te gast zijn.
Als gastvrouw probeer ik het mijn gast naar de zin te maken, maar soms ga ik daarin zo ver dat ik er mij slecht bij voel(bv. door maar te gaan slapen als de gast moe is => doodmoe na paar dagen, geeuw, geeuw)
@Nachtbraker: ik had al begrepen dat jij het was. Toeristische steden zijn inderdaad erg in trek bij Couchsurfers. In Gent valt het aantal vragen mee omdat er veel mensen zijn die couchsurfers in huis nemen en omdat Gent bij de toeristen nog altijd minder gekend is dan Brugge.
Sowieso heb je er altijd die gewoon op zoek zijn naar gratis overnachting en waarmee je bij het lezen van hun profiel geen enkele affiniteit voelt. Die weiger ik.
Mensen van mijn eigen leeftijd met een interessant profiel, daar maak ik wel graag tijd voor omdat de babbels daarmee meestal ook het vlotst verlopen.