Ik ben een toeschouwer. Iemand die in de zaal zit en kijkt naar wat er zich afspeelt op het toneel. Ik observeer, applaudisseer en feliciteer. Ik leef mee, en toch ook niet. Jouw leven wordt nooit het mijne.
Ik blijf een toeschouwer. Hoogstens klim ik even op de bühne om je een ruiker te overhandigen. Speel ik ze ooit, die rol waarvan ik dacht dat ze ook voor mij weggelegd was?