De single en de dood (deel 1)
'Breng je mijn railpass straks mee ?', vraag ik aan de vriendin. 'Want volgend weekend wil ik mijn tante en nonkel bezoeken.'
's Anderendaags zit ik al op de trein. Nonkel is niet meer.
Bedenkingen van een single bij de dood. In 3 bedrijven.
Zonder man, zonder kinderen en straks ook zonder ouders
Eerst verlies je opa's en oma's. Dan volgen nonkels en tantes. En je voelt de man met de zeis naderen. Straks maait hij ook nog je ouders weg. Je beseft nu al dat dit voor jou als single een nog grotere mokerslag zal zijn dan voor de anderen die een partner en/of kinderen hebben. Twee schouders, dat is gewoonweg niet genoeg om een doodskist te torsen.
'Door de dood van mijn moeder ben ik ten volle gaan beseffen hoe waardevol het is om een relatie te hebben', zegt de getrouwde vriendin. Ook zonder een ouder verloren te hebben, kan je perfect begrijpen wat ze bedoelt.
(wordt vervolgd)
's Anderendaags zit ik al op de trein. Nonkel is niet meer.
Bedenkingen van een single bij de dood. In 3 bedrijven.
Zonder man, zonder kinderen en straks ook zonder ouders
Eerst verlies je opa's en oma's. Dan volgen nonkels en tantes. En je voelt de man met de zeis naderen. Straks maait hij ook nog je ouders weg. Je beseft nu al dat dit voor jou als single een nog grotere mokerslag zal zijn dan voor de anderen die een partner en/of kinderen hebben. Twee schouders, dat is gewoonweg niet genoeg om een doodskist te torsen.
'Door de dood van mijn moeder ben ik ten volle gaan beseffen hoe waardevol het is om een relatie te hebben', zegt de getrouwde vriendin. Ook zonder een ouder verloren te hebben, kan je perfect begrijpen wat ze bedoelt.
(wordt vervolgd)
daar hoef je inderdaad geen begrafenis voor bij te wonen.
BeantwoordenVerwijderenTreffend.
Sinds ik enkele maanden geleden 40ben geworden, begin ik ook steeds meer de realiteit te voelen dat ik ooit mijn ouders ga verliezen.
BeantwoordenVerwijderenNet nu ik ook meer in het reine was gekomen met het single zijn, wordt dit af en toe hierdoor terug aan het wankelen gebracht: angst voor single te zijn in de toekomst, wanneer mijn ouders er niet meer gaan zijn. Dan ga ik echt alleen zijn.
Anderzijds laat me dit beseffen dat ik NU toch niet zo alleen ben, en waardeer ik als single des te meer mijn familie. Ook al had/heb ik niet altijd zo'n te beste relatie met hen, toch blijft zo'n familieband toch nog net iets anders dan de relatie met je vrienden.
Ik heb dit vooral beseft op de begrafenis van mijn grootmoeder: ik zat voor de laatste keer aan de kant van de 'kleinkinderen', met ver achter mij enkele peuters als achterkleinkinderen. Opeens drong het tot mij door: volgende keer zit ik aan de kant van de 'kinderen', daar waar mijn moeder nu nog zit. Volgende keer zal zij het zijn die vooraan in de kist ligt en de keer erop zal ik er liggen... Het heeft me bijkomend doen beseffen nu te genieten en nu te leven.
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd wat je hierover in de volgende afleveringen gaat vertellen, Lies, want het is een realiteit die zich aandient. Ik heb altijd gedacht dat er twee grote periodes in mijn leven zullen zijn: die voor en die na de dood van mijn ouders. Hoe dat in relatie staat tot mijn single-zijn weet ik nog niet precies. Ik verwacht dat de eenzaamheid nadien zal toenemen. Maar als het gebeurt, zou het ook anders kunnen aanvoelen dan verwacht. Een vriend van me (ook single) heeft op korte tijd zijn ouders, die erg ziek en hulpbehoevend geworden waren, verloren. Voor hem voelde dat aan als een bevrijding. Dat is maar een voorbeeld. Sommigen zijn er heel nuchter in, heb ik al gemerkt, vinden het de normale gang van zaken (waartegen zij zich niet gaan verzetten). Het wordt ook bepaald door de manier waarop je afscheid kan nemen e.d., vermoed ik. Door de manier waarop je erin slaagt om beter dingen te delen met het ouder worden. Ik verwacht dat het iets treurigs wordt van een andere orde dan de alledaagse treurigheid zeg maar. Het is belangrijk om goede te vrienden te hebben, mensen die je kunnen begrijpen, wat niet voor de hand ligt. Maar ook die goede vrienden, als je hebt, en als ze bv. een generatie ouder zijn dan jij, of twee generaties, ..., zoals bij mij het geval is, ook die goede allerbeste vrienden, waarmee je zoveel essentiële dingen gedeeld hebt en die je gemaakt hebben tot wat je bent, verdwijnen straks ... Een fundamentele kwestie, maar niet gemakkelijk om een antwoord te bedenken.
BeantwoordenVerwijderen