Soms heb ik het gehad

zaterdag 18 oktober 2014 anne 6 Opmerkingen

Ik ben een doorbijter, als ik ergens voor ga dan kan ik mij er helemaal in verliezen.

Zo ook met het single zijn. Ik leerde dat de term happy single geen hol begrip hoeft te zijn. Ik ben goed omringd door vrienden. Ik (speed)date en op een onbewaakt moment durf ik al eens een hottie op café aan te spreken. Ik reis en zoek me te pletter naar een koopwoning. Veeleisend ben ik niet, ik ga er tenslotte alleen in wonen en heb me aan niemand te verantwoorden. Ik kan me storten in mijn hobbies zoveel ik wil.

Maar soms, heel soms, heb ik het hélemaal gehad ... dan besef ik dat het van moetens is geweest ... Terwijl ik de singles in mijn vriendengroep sterk zie afnemen (en de +1's stijgen) heb ik zelf het gevoel niet aan de beurt te komen.

En dan begint het. Maal, maal, maal in dat kopje van mij. Zal ik voor altijd en ever ervoor zorgen dat familiefeesten in oneven aantal doorgaan? Hoe kan ik ooit een hoger bod doen voor dat gezellig huisje in een wereld van tweeverdieners? Help, is er nu echt niémand die mij gewoon een dikke knuffel wil geven? Ga ik volgend jaar weeral alleen op reis? Zal ik echt nooit meer verliefd worden?

En daar kunnen duust vrienden die je op het hart drukken "maar je bent toch tof, en lief en grappig. Jij vindt vast wel iemand!" niets aan veranderen ... dan heb ik het gewoon echt HELEMAAL gehad! En dan neem ik maar es een dagje vrijaf, van dat hele happy single-zijn.

6 opmerkingen:

  1. Groot gelijk! Soms gaat het eens niet, en dan is dat zo. Ik merk zelf (en hoor dat in mijn omgeving ook) dat het single-zijn op zich niet lastig is, wel het feit dat je veel uit jezelf moet 'trekken', dat dat vermoeiend werkt. Enfin, 'reload' is de boodschap: jezelf eens trakteren! 't Leven is geen rozengeur en maneschijn, doch bij (volle of niet-volle) maan komt dan een bos rozen in huis (cadeautje aan mezelf): voila! Opgefleurd! :-)En soms werkt dit niet: dan blijf ik even m 'bléh' voelen, en dat mag... en dan passeert dat ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel herkenbaar en supergoed geschreven stukje. Soms is single zijn leuk, soms weegt het zwaar.
    Alleen een huis kopen (en het onderspit delven tegenover koppels die dubbel zo veel kunnen betalen), zien dat nagenoeg iedereen in je omgeving iemand leert kennen, (nog maar eens) alleen de vakantie tegemoet gaan, ... Het zijn allemaal situaties die mij ook zwaar vallen.
    Ik sluit me aan bij Vlinderke dat het belangrijk is lief voor jezelf te zijn en jezelf toe te staan om je af en toe rot te voelen.
    Een paar tips voor mindere dagen vind je hier: http://oponseentje.blogspot.be/2012/01/zo-waait-dat-weer-over.html

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En hier moest ik even om huilen van herkenbaarheid: ik heb het ook gehad met het getoeter van de 'happy single': dat ben ik niet (altijd). Ik ben gewoon ik, met ups en downs, net als iedereen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik pieker gelukkig niet te veel over het single zijn. Natuurlijk wil ik ook graag een lief, en denk ik daar ook veel aan, maar dat krijgt me maar zelden in een "down" periode.
    Wat ik wel herken is "je bent toch lief en grappig en behulpzaam" en zo van die dingen, maar blijkbaar toch net niet genoeg van dat om te voldoen voor iemand (ook niet voor vrouwen waar ik supergoed mee overeen kom) ...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi stukje. Goed gezegd.
    En ja, gedeelde smart is halve smart, toch? Ik join de club weer, opnieuw single. Maar misschien heb ik wel nooit afscheid willen nemen van 'het happy single', wie weet. Een relatie met alles wat daarbij komt kijken, bleek voor mij, ook al was de liefde nog zo groot, toch te veel (-eisend?, verantwoording afleggen?...)
    Sterkte en lekker bijtanken op deze mooie warme oktoberdag, die, toegegeven, samen wellicht nog warmer was.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo herkenbaar en zo mooi verwoord!

    BeantwoordenVerwijderen