De date die ik had met S2, een coole beetje rockabilly papa van 2 kindjes, was hemels, nu een dikke maand geleden. Knap, hip, GOED GEKLEED, degelijke job, babbels 'op niveau' in een mooie combinatie met wat erotiek en passie. Hmmm, nice! Nochtans was alles behoorlijk hobbelig (of achteraf gesteld: onheilspellend) gestart.
Al een aantal maanden voordien hadden we mekaar 'leren kennen' via twoo.com. Diene twoo toch, echt wel mijn partner in crime geworden. Onze vele gesprekjes waren leuk, gek, soms wat opwindend, maar ik merkte al heel snel dat we heel veel gemeenschappelijk hadden en dat we echt een goede babbelmatch hadden. O, dat komt echt zo weinig voor en is zo'n verademing als het dan toch eens gebeurt. Ik praat zo graag en als dat dan ook nog eens met een vleugje humor kan, graag! Toch leverde S. me soms ook een vervelend en dubbel gevoel op: hij kon zo ineens middenin een gesprek plots van de radar verdwijnen, vaak als ik begon aan te sturen op een afspraakje. Achteraf (als ik ernaar vroeg) werd dat telkens weggeblazen door te stellen dat hij soms een moeilijke internetverbinding had. Hmmmm, een excuus waar ik niet helemaal tevreden mee was want het gebeurde toch een aantal keer, maar goed ik spendeerde er verder geen aandacht aan.

(wordt vervolgd)

Met dank aan onze gastblogster.