Online daten, hoe doe je dat en wat doet het met je? (deel 2)

woensdag 5 november 2014 Gastblogger 6 Opmerkingen

Ook het daten zelf is ongelofelijk hard uit je comfortzone komen en dat is iets wat ik door de scheiding al zoveel heb moeten doen. Heel erg vermoeiend allemaal, zeker als er dan ook nog eens gevoelens aan te pas komen. Heel wat vertrouwde dingen vallen weg bij een scheiding en dus moet je je al heel vaak in het onbekende storten. Dat is ook helemaal het geval bij daten en heel soms als ik een date in het vooruitzicht heb (ondertussen alweer een dikke maand geleden), wil ik terugkrabbelen, afmelden en gewoon optrekken met mensen die ik goed ken, graag heb en graag zie.

Maar ik ben natuurlijk geen woes, heb wel degelijk ballen aan mijn lijf en het is de enige manier: uit je comfortzone komen, risico's nemen en bidden dat je toch tenminste een leuke avond hebt.

Maar dat er ongelofelijk veel stress bij komt kijken, daar hoef ik wellicht geen tekening bij te maken. Zo heel anders dan een toevallige 'in real life' ontmoeting waarin alles meer naturel kan verlopen en er geen echte verwachtingen zijn, of toch niet vanaf day one.

Nu, ik weet het niet, ik kan niet echt vergelijken. Het is nu niet dat de mannen als bosjes voor mijn voeten neer vallen als ik buiten kom, dus ik heb het nog niet mogen ervaren. Maar ik denk wel dat het allemaal iets rustiger en natuurlijker verloopt. Aan de andere kant is het ook wel handig, rustig en comfortabel om mekaar al een beetje online te kunnen aftasten. Dat is dan weer een pak makkelijker: je kan via die weg op heel korte tijd toch al veel te weten komen terwijl je er in het echte leven al gauw een aantal gesprekken voor nodig hebt. Er zijn dus ook voordelen.

(wordt vervolgd)

Met dank aan onze gastblogster.

6 opmerkingen:

  1. Perfecte timing van deze serie want ik ben een aantal weken geleden voor het eerst lid geworden van een datingsite!

    Mijn eerste date komt er binnenkort aan. Het voelt inderdaad wat geforceerd aan. Het is niet de ideale manier om iemand te leren kennen want je start het kennismaken met een andere, een soort vooringenomen zelfs, ingesteldheid dan wanneer je iemand spontaan tegen het lijf loopt. Normaalgezien kom je iemand tegen, het lijkt wel te klikken en dan pas ga je denken: dit is misschien wel iets. Terwijl je wanneer je elkaar live ontmoet via de datingsite, meteen uitgaat van: het is hier ja of het is hier nee.

    Het is allemaal nogal verwarrend voor mij. Als ik memorabele momenten meemaak laat ik het zeker weten. Ben benieuwd naar de rest van de reeks!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ondertussen is het lang geleden dat ik nog eens zo'n date gehad heb. Ik heb er (tijdelijk?) een beetje genoeg van.

    De stress heb ik ook gehad bij mijn eerste online dates. Daarna eigenlijk niet meer, want ik heb geleerd mijn verwachtingen bij te stellen. Er is niks dat zegt dat zo'n date alles of niets moet worden. Er is ook niks dat je verplicht om er meer aan vast te hangen dan aan een toevallige ontmoeting.

    Met een van mijn eerste dates heb ik nog altijd contact, al enkele jaren ondertussen, zonder dat het iets wordt tussen ons. Bij een andere date heb ik de avond zelf gezegd: sorry, hier blijft het bij. Redelijk gelijkaardig aan "gewone real life ontmoetingen", lijkt mij. Ook daar blijft het soms bij een eenmalige babbel en soms spreek je nog eens af.

    Je kan inderdaad al veel informatie verzamelen op voorhand, maar hoe een persoon in het echt zal zijn, is meestal een - leuke of vervelende - verrassing. En die informatie kan het contact, m.i. eerder makkelijker maken dan bij een toevallige ontmoeting. Je weet al een beetje waarover je kan spreken.

    Als de eerste date alles was waar je van droomde, dan is lijkt de tweede date mij veel meer een reden om te stressen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel veel succes! :-)Aangezien het allemaal nieuw is, is het normaal zenuwachtig te zijn, de leerschool van datingland is er eentje op zich... Zelf heb ik even getwijfeld wel/niet opnieuw daten. Na bij de rubriek 'wat ik verwacht van een partner'bij een aantal kandidaten beschrijvingen te lezen die nog het dichtst in de buurt komen van een elfachtig vrouw-wezen (mooi én lief én intelligent én geduldig én steeds opgewekt), heb ik ens goed gelachten vanwege het onrealisme en het boelke afgesloten. What will be, will be...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk, zo'n vervolgverhaal :-)
    Geen ervaring met internetdaten. Wel eens met het prehistorische verschijnsel 'contactadvertentie'. Schreef er maar liefst zes aan. Doodeng. brievenbus checken was het huidige mailbox checken vermoed ik. 1 date is even wat geworden. Maar te verschillend en we woonden ook te ver bij elkaar vandaan. Wat ik me nog wel herinner van die eerste date was dat ik (of hij) had bedacht om iets te gaan doen. Dus in plaats van aan een tafeltje op café (zo zeggen jullie dat toch in 't Vlaamse land ;-) zijn we gaan, jawel, schaatsen. Hij kon het vele malen beter dan ik, ik vloog al snel uit de bocht en lag in het riet. En hoewel ik normaal niet gauw verlegen zit om een babbel, ben ik blij dat we dat bij die eerste kennismaking gedaan hebben. Veertig kilometer maar liefst
    Ben benieuwd naar het vervolg :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik sluit me aan bij Simon. In het begin gaat het steevast onwennig en met de nodige zenuwen. Maar na een tijdje leer je om die stress te vermijden door er niet te veel van te verwachten op voorhand en gewoon voor een fijne gezellige ontmoeting te gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Thuis afspreken voor een eerste date? Dat zou ik nooit durven...
    Met het over-en-weer mailen zit ik ook wat in de knoei: ik maak daar andere mensen van in mijn hoofd. Afspreken is zoveel echter...

    BeantwoordenVerwijderen