Plusmama's en pluspapa's (deel 2)

dinsdag 6 januari 2015 Gastblogger 1 Opmerkingen

De nieuwe partner van mijn ex-man kwam ongeveer een half jaar geleden effectief in het leven van de kindjes, zo ongeveer parallel aan mijn ontmoeting met J. Dat samen sporen van beide gebeurtenissen heeft ervoor gezorgd dat ik er vrij rustig op gereageerd heb. In andere omstandigheden (zonder J. bedoel ik) zou het me veel meer geraakt hebben en zou ik er veel meer mee bezig geweest zijn. Dat was gelukkig niet het geval. Maar het had toch impact. Voor mijn dochters verliep dat duidelijk vrij natuurlijk, spontaan en normaal want veel kwam (en komt) ze niet ter sprake (op een kleine anekdote na dat we in de winkel een verjaardagskaartje aan het kiezen waren en een van de dochters ineens wees naar een kaartje met 3 vrouwen in string op. Waarop ze zei: A. draagt zo'n onderbroeken ook, we hebben dat al gezien in de wasmand. Toooooo much information! ;-))

(wordt vervolgd)

1 opmerking:

  1. Wat dacht je van: "Was vet leuk daar in Zwitserland (waar zij woonde), jij zou ook 's mee moeten gaan, Mam" Tja.
    Weet je, ik ben op zo'n -pijnlijk- moment toch vooral blij dat ze het samen goed hebben. Het alternatief, dat papa kiest voor een vrouw die mijn kinderen niet kunnen verdragen (en andersom misschien ook niet), lijkt me hemeltergend.

    BeantwoordenVerwijderen