Datingperikelen – deel 1 van ontelbaar

donderdag 16 april 2015 Gastblogger 8 Opmerkingen

De Liefde, het blijft mijn favoriete onderwerp. Daarin ben ik niet alleen, mijn gedacht. Zodra ik in gezelschap vertel dat ik online date, is de belangstelling gewekt. Mensen kunnen het niet laten. Ze willen allemaal weten hoe dat in zijn werk gaat. Of dat niet doodeng is. Of er creepy venten tussen zitten, of op zijn minst getrouwde exemplaren. Of daar ook ‘gewone’ mannen bij zitten, of enkel de marginale types belust op seks? Vooral de smeuïge details willen ze horen. Ik moet er eens ernstig over denken om daar een one woman show rond te schrijven. Het wordt zonder meer een avondvullend programma.

Voor een beginneling heb ik wel wat tips. Ga gewoon iets drinken. Een advies dat ik vroeger in de wind sloeg, stoer als ik ben. En dan zit daar zo’n man tegenover je, die maar blijft doorzeuren over de verbouwingen aan zijn huis en hoe veel ongeluk hij daar mee heeft. Je wil de sukkel niet kwetsen, en dus luister je geduldig, een glimlach op je gezicht gebeiteld. Tot ook de forel op je bord met zijn ogen begint te draaien, en je heldhaftig het gesprek over een andere boeg gooit. Of hij regelmatig datet met dames? Oeps, foute vraag. Het volgend half uur krijg je het trieste relaas van zijn liefdesleven te verduren, aangevuld met hoe veel malchance hij toch al gehad heeft. De forel blaast zijn laatste zucht uit.

Hoe vaker je datet, hoe sneller je leert. Je laat het niet meer zo ver komen. Dus gebeurt het dat ik na één koffietje al zeg dat wij volgens mij niet op dezelfde golflengte zitten. Soms lees ik dan opluchting op de man zijn gezicht; hij durfde het waarschijnlijk niet zelf te zeggen. Soms is er ook teleurstelling. Een uitdrukkelijke vraag om niet te snel te beslissen. Maar als je ’t weet, dan weet je ‘t. Mijn buikgevoel bedriegt me zelden. En heel soms wordt het heerschap in kwestie boos, zegt dat het altijd iets is met de vrouwen, en stapt met een boze tred weg. Ik zwéér het je, op zo’n moment moet je een flinke dosis acteertalent hebben om niet prompt in lachen uit te barsten.

Ik vind dat daten best wel fijn. Spannend ook, al ben ik nooit zenuwachtig. Het is een leuke manier om mensen te leren kennen. Mensen en hun grote en kleine verhalen, hun vreugdes en hun frustraties. Er blijft al eens een vriendschap aan over, want soms klikt het zonder vonk. Dan pas kan je openlijk vertellen en elkaar adviezen geven vanuit het perspectief van het andere geslacht. De psychologe in mij likt er haar vingers bij af. De vrouw in mij echter zucht inwendig. Ik had het soms liever omgekeerd gewild.

Met dank aan onze gastblogster die gehoor gaf aan deze oproep. Jouw getuigenis is ook welkom bij oponseentje@gmail.com

8 opmerkingen:

  1. Heel goede en herkenbare tips! :-) Enne, je buikgevoel is steeds juist, ook al is dat 'niet verklaarbaar'... Zelf date ik niet meer, heb het losgelaten, investeer liever in de dingen die ik graag doe en me plezier geven. Succes! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een schitterend stukje. Graag meer van dat!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Langs de andere kant van de tafel is het ook dikwijls van dat hoor. Meestal geeft ik het nog een 2de kans, voor het geval dat de zenuwen van de tegenpartij teveel parten speelden. En als ik ze duidelijk maak dat het niet is wat ik zoek, dan respecteren ze dat meestal, maar er zat ooit een tussen die maar bleef aandringen, om de paar maand een mailtje , sms of telefoon...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. "Wat is dat toch met die vis?" dacht ik, toen er een melding van dit stukje kwam. Mooi geschreven. Met plezier gelezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Forel is best lekker :-) Maar nog lekkerder, in passend gezelschap...

    PS: tegenwoordig moet je soep herkennen vooraleer hier iets te kunnen posten, origineel ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Matthias: wij hebben niets veranderd, maar de spam-beveiliging werkt nu inderdaad via foto's. Ik moest al eens hamburgers herkennen en wijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Super herkenbaar! En nog aan toevoegen, als je je al vragen stelt bij de plaats van afspraak, zoals pakweg de oprit naar Destelbergen, is dat ook al een teken.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi en herkenbaar, zalig geschreven ook!

    BeantwoordenVerwijderen