Ongewild kinderloze mannen

maandag 15 juni 2015 Gastblogger 11 Opmerkingen

Dit weekend zat bij de krant De Morgen, naar aanleiding van vaderdag, een artikel over ongewild kinderloze mannen (OK-mannen).

Enkele fragmenten:

Anant (39):
"Ik ben de enige in mijn omgeving zonder kinderen en ik word op alle kindermomenten uitgenodigd. Super, en ik wil niets missen, maar emotioneel is dat soms echt lastig."

Benoit (49):
"Soms komt de vraag waarom hij alleen en kinderloos is. "Je ziet mensen dan denken: 'Jij doet wellicht niet genoeg moeite.' Maar
daten via sites of kantoren zie ik niet zitten. ... Ik ontmoet mensen liever via via. Dat gebeurt ook. Alleen is de juiste match nog niet gepasseerd. ... Als ik iemand graag zie en het is wederzijds, maar samen kinderen krijgen kan niet meer, dan zal een van mijn diepste wensen niet ingevuld worden. Maar een andere wel."

Christophe (49):
"Wellicht ook door het reizen ben ik nooit de vrouw tegengekomen met wie ik kinderen zag zitten. Tot ongeveer acht jaar geleden, toen ik mijn vrouw ontmoette. Maar we waren toen allebei al prille veertigers en vonden dat te oud om nog kinderen te krijgen."

En dan de reactie van relatie-experte Rika Ponnet:
"Na je 45ste nog vader worden, zien weinig mannen zitten en als dat wel zo is, blijkt het niet meer evident om een vrouw te vinden die jong genoeg is om nog moeder te worden. De oude bok met het jonge blaadje is een onrealistisch en achterhaald beeld. Maar zeer weinig mannen vinden het aantrekkelijk nog een kind te maken met een vrouw die hun dochter zou kunnen zijn en dan een oude vader te zijn."

Vraag aan de (niet meer zo jonge) single mannen onder de lezers: wil je zelf nog kinderen?

Met dank aan onze gastblogger. Jouw inzending is ook welkom bij oponseentje@gmail.com

11 opmerkingen:

  1. Ik ben alleenstaand, 40+, heb geen kinderen en daar ben ik heel blij om; ik wil er ook absoluut geen. Ik snap die mannen in dit artikel dan ook niet, kinderen kosten zowel geld, tijd als rust, ik snap niet dat zoveel mensen (de meesten?) dat ervoor over hebben. Bovendien zijn er teveel mensen op aarde. Zowat het enige voordeel dat ik zie aan mijn jarenlang ongewild alleenstaand zijn is dat ik zo niet in de 'kinderval' heb kunnen trappen. Niettemin sterkte aan de ongewild kinderlozen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb lang het idee gehad dat ik nooit kinderen wou. Niet omwille van ecologische of economische redenen, maar omdat ik dacht dat ik helemaal geen goede vader zou zijn. De laatste jaren merk ik echter dat ik beter met kinderen kan omgaan, dat ik dat zelfs fijn vind. En dan denk ik zelfs dat ik wel een goede papa zou kunnen zijn. Helaas ben ik al 43 én single...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het gigantisch grote verschil tussen mannen en vrouwen op dit vlak is de biologische klok. Mannen mogen echt van geluk spreken dat ze daar geen last van hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Die 'biologische klok' is volgens mij een dikke fabel: zelf heb ik er geen 'last' van. Wij leven in een maatschappij die nog alles qua opvoeding in handen van mams legt, totaal onverantwoord daar niet eerlijk en geen ondersteuning, net daarom wil ik er geen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Anoniem 1: ik denk dat zowel mannen als vrouwen last kunnen hebben van een "biologische" klok, dat is net wat het artikel wil duidelijk maken. Ook veel mannen willen voor een bepaalde leeftijd kinderen hebben, zonder dat er misschien een echte druk of deadline is in biologische zin...

    @Anoniem 2: ik ken veel koppels waar er een gezond evenwicht is tussen beide ouders. Aan de andere kant ken ik ook mensen die er alleen voor staan, en ja, dit zijn bijna altijd vrouwen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik sluit me aan bij de reactie van Corvus. Het verbaast me trouwens dat er toch zoveel mannen (en vrouwen) zijn die kinderen willen. Zijn ze dat wel zeker? Want wat een last, levenslang. Is het niet leuker je leven te leiden zoals jij het wilt in plaats van een deel van jezelf af te staan aan kinderen? Ik wil hiermee niemand tegen de borst stoten, maar mensen zouden toch dieper moeten nadenken vooraleer ze aan reproductie beginnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. vrouwelijke 32er17 juni 2015 om 22:48

    Ikzelf ben momenteel 32 en vrouw. Ik kies nu resoluut en bewust voor geen kinderen, los van relatie of niet.

    Ik zie leeftijden staan van boven de 40 jaar. Ik kan niet inschatten hoe ik dan daar op terug zal kijken op mijn resolute beslissing die ik nu neem. Keuze is bepalend voor (de richting) van je volledige leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Anoniem 3: als je kinderen beschouwt als een levenslange last denk ik dat het inderdaad beter is dat je er niet aan begint ;-)

    M.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het mooie is dat we vandaag kunnen kiezen geen kinderen te hebben als we die liever niet hebben. Alle respect voor mensen die ervoor kiezen kinderloos te blijven omdat de zin in kinderen nu eenmaal niet erg groot is. Veel beter dan kinderen op de wereld te zetten omdat dat nu eenmaal nog altijd de norm is.

    Maar voor mensen die wel houden van kinderen en er geen probleem hebben er ook de lasten bij te nemen (o.a. veel van je persoonlijke vrijheid opgeven en de behoeften van het kind laten voorgaan op je eigen verlangens), kan kinderen krijgen een fantastisch avontuur zijn waaruit je zelf ook veel leert en dat je zelf vormt als mens. Het is fascinerend te zien hoe zo'n klein mensje zich stapje voor stapje ontwikkelt tot een eigen persoontje. Al blijft het altijd een loterij. De ene heeft geluk en krijgt de meest aangename kinderen, de andere heeft er een pak miserie mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik heb zelf geen kinderen, als gevolg van al een tijd single te zijn. Ik sta er wel voor open om over na te denken wanneer ik een duurzame relatie zou krijgen, maar zelfs dan voelt het ook niet als een vanzelfsprekendheid omdat de levenslange verantwoordelijk me ook afschrikt. Tegelijkertijd kan je van kinderen ook veel terug krijgen, ze geven je ook veel rijkdom en vreugde (ik bedoel niet financieel uiteraard :) ) in je leven, ze zijn een spiegel voor je waarvan je als mens ook kan groeien. Maar dat laatste kan je natuurlijk ook nog op andere manieren, het is niet zo dat je perse kinderen moet hebben om te kunnen groeien als mens. Mijn conclusie: zoals alle keuzes in het leven heeft het hebben van kinderen zijn voor- en nadelen. Dus welke keuze je ook maakt, het belangrijkste is de je ze BEWUST maakt. Er worden namelijk ook kinderen vrij 'impulsief' op de wereld gezet "omdat het zo hoort", of uit onbewust egoïsme om een eigen leegte te vullen, enz. ... en dat is spijtig genoeg een moeilijke levensstart voor zo'n kind.
    Maar ik bedoel dit ook niet pessimistisch, hoor, ik ga ervan uit dat de meeste mensen wel met de beste intenties aan kinderen beginnen, en ik vind het ook knap dat ze dat avontuur aangaan. Ik ben trouwens dol op mijn nichtjes en neefjes.
    Ik wil alleen de hypocrisie doorprikken die er soms heerst dat kinderen krijgen één en al altruïsme zou zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ik kan die mannen heel goed begrijpen. Wel of geen kinderen is een heel persoonlijk iets. Als je er niet naar verlangt is het kinderloos zijn natuurlijk geen probleem. Als je er wel naar verlangt is het wat anders. Zelf ben ik nu als alleenstaande zwanger, de kinderwens was te groot, ik heb er jarenlang mee gevochten. En nee, het is allesbehalve evident in je eentje. Er zijn ook bepaalde dilemma's want mijn kindje heeft geen papa. Maar dan heb ik nog het geluk een vrouw te zijn. Een man alleen kan geen kind op de wereld zetten...

    BeantwoordenVerwijderen