Beton-geluk

maandag 20 juli 2015 anne 5 Opmerkingen

Op mijn wishlist stond onder andere: een eigen huis, helemaal van mij alleen. Zes maand geleden was het mij eindelijk gelukt. Een vrij betaalbaar rijhuisje, yes!

Maar hoe mijn huisdroom niet zorgde voor mijn droomhuis... Beetje bij beetje verdampte mijn roze wolk. Dat het een renovatieprojectje zou worden wist ik wel. Elektriciteit, vochtbestrijding en schilderen, daar was ik (min of meer) op voorbereid. Maar op een winter zonder verwarming, een lekkend dak, asbest in de schouw, een wirwar aan gevaarlijke elektriciteitsleidingen, een kookvuur dat plots ontploft, ... had ik niet gerekend.

Toen ik een dode rat in het toilet vond brak wat nog overbleef van de wolk in twee en donderde ik naar beneden. Ik kon wel wenen. Geen spiderman, superman of catwoman in de buurt om mij te redden. Gelukkig wel de dienst rattenbestrijding van de stad. Het verdikt: ze kwamen binnen via een "gang" onder de ingebouwde kast. Gewoon even opvullen met wat kippengaas en beton, easy peasy.

Met een oude pollepel viste ik het beestje uit de pot. Bah!

Toen ik éindelijk courage had om een cambio te reserveren richting doehetzelfzaak, waren we alweer twee maand later. Een half uur had ik nodig tussen alle zakken en dozen (snel)beton. Niet of wel gemengd? Extra stevig?

Drie niet-zo-vrouwvriendelijke zakken van 25 kg heffen later begon ik aan de klus. Menger-de-meng. Mijn sport voor deze week heb ik alvast gehad.

Die avond ging ik op babybezoek. Een stralend gezin, maar toen ze vertelden over de korte nachten, over hoe ze soms echt niet weten hoe iets aan te pakken, ... dacht ik aan de roze wolk.

Iedereen zijn droom. "Gewoon doén, anne" spreek ik mezelf moed in. Ik klouter er wel terug op, ik maak het wel mijn droomhuis!

5 opmerkingen:

  1. Good luck met alle verbouwperikelen, Anne. Ik hoop dat je huis dra het droomhuisje wordt dat je voor ogen had. Ik loop ook altijd verloren in een doehetzelfzaak, er is gewoon teveel keuze. Meestal zoek ik op voorhand thuis één en ander op, dat spaart me plaatselijk gedraal...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Veel moed nog! Ik vind het op zich al heel knap van je dat een renovatieproject je niet afschrikt.
    Ik wilde enkel gaan voor een kant&klaar appartement, dat ik nu sinds een goeie maand ook als mijn eigendom mag benoemen :-).
    En dan nog zijn er altijd (in vergelijking met jouw huis) kleine dingetjes die niet zijn zoals het moet, of kranen die lekken, ...
    Soms denk ik dan, als ik nu een man in huis had, dan zou die allemaal in één handomdraai fixen... maar evengoed heb je dan een onhandige harry aan de haak geslagen die even weinig als ik weet hoe het op te lossen, en moet je toch nog beroep doen op professionals (die nog liefst tussen 9 en 17 uur langskomen, zodat je niks anders kan plannen die dag).
    Maar kom, ik bewonder jou dus en ga proberen mijn kleine woonprobleempjes te relativeren volgende keer ;-)
    SUCCES NOG !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Supermooi stukje! Ik loop over van bewondering van jou. Ik herken mij volledig in wat anoniem schrijft.

    Ik sla al tilt als ik bv. de kapotte vaatwasser moet afkoppelen omdat ze een nieuwe gaan leveren (en mijn keuken loopt onder water omdat ik het waterkraantje vooraf niet heb dichtgedraaid uit pure onwetendheid...). En terwijl mijn keuken zich dan wentelt in een tsunami van water, wentel ik mezelf eens goed in zelfmedelijden en denk ik aan alle vriendinnen met een handige man aan hun zijde. Die moeten zelfs nooit een lamp vervangen.
    De volgende keer zal ik in de plaats daarvan mijn gedachten laten gaan naar onversaagde Anne die niet te beroerd is om een dode rat uit de WC te vissen en zelf beton te halen en te maken.
    Mochten ze een prijs uitreiken voor dappere, zelfredzame singles, ik nomineerde je prompt (tiens, misschien een ideetje voor de Gamma?)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Respect voor al jouw werken aan je droomhuis.

    Vriendelijke groet,

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anne, het is misschien een sprookje van duizend en één nachten (wakker liggen en piekeren over hoe je het gaat aanpakken), maar het is zeker de moeite waard! Heel herkenbaar ... Blijven gaan. Je kan dit. En wij duimen mee.

    BeantwoordenVerwijderen