Weg van liefde (deel 3)

zondag 14 augustus 2016 Gastblogger 3 Opmerkingen

Uit Weg van liefde van Alain De Botton

We hebben als vanzelfsprekend oog voor het vertederende en kwetsbare van kinderen, en staan dan ook direct klaar met hulp en troost. In hun nabijheid slagen we erin onze slechtste neigingen, rancunes en woede opzij te zetten. Voor hen zijn we bereid onze verwachtingen bij te stellen en wat minder veeleisend te zijn dan gewoonlijk; we worden minder snel boos en blijken tot meer in staat dan we dachten. De spontane welwillendheid waarmee we kinderen bejegenen, zullen we merkwaardig en jammer genoeg niet zo snel paraat hebben voor onze partner.
Het is geweldig om in een wereld te leven waar zoveel mensen lief zijn voor kinderen. Het zou nog beter zijn als we in een wereld leefden waarin we wat liever waren voor elkaars kinderlijke kanten.

3 opmerkingen:

  1. Wijs! 'n Boek dat het lezen waard lijkt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lief voor kinderen? Die is meestal aan voorwaarden verbonden. Het kind zelf heeft zijn of haar ouders lief. Het zal niet snel naar buiten treden met het onrecht dat hem of haar wordt aangedaan. Het kind beschermt de ouder tegen de boze buitenwereld. Maar idd, als het dankbaarheid en hulpeloosheid (versus assertiviteit, opkomen voor hemzelf) toont, zal het getroost worden. Een rol die veel vrouwen in een relatie blijven vervullen. Altijd lastig om verwachtingen naar de ander binnen een relatie bij te stellen, als het voor een groot deel onze eigen projectie is. Hoe veel meer begrip hebben we (onbewust) voor de lijdzame vrouw dan voor zij die haar eigen ruimte opeist?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Idd, Lehti! Vrouwen word geleerd vooral 'materlaarschap' te presenteren, omdat dat enkel op goedkeuring kan rekenen. Zij die pittig haar mening zegt, is 'een bitch'! Voor kinderen geld hetzelfde, zij het dat ze in het plaatje 'het lieve kind' moeten passen als voorwaarde.

    BeantwoordenVerwijderen