De grote verhuis en de statistiek aanvullend (deel 3)

zaterdag 10 december 2016 Gastblogger 5 Opmerkingen

Dat sloeg in als een bom die nog steeds nazindert. Geesten zonder lichaam, ik hou van vrouwelijk gezelschap en vindt vrouwen vaak sexy en heb seksuele interesses (daar kan mijn browsergeschiedenis van getuigen) maar wanneer ik sterke vrouwen leer kennen verdwijnt het intiem lichamelijk razendsnel naar de achtergrond. De vrouwen die ik het achteraf vertelde dat ik tot hen aangetrokken was tijdens de voorbije jaren zijn dan ook totaal verbaasd als ik hun dat vertel. Goede vrienden ja en vertrouwenspersoon of partner in crime op campus en festivals maar iets anders hebben ze nooit opgevangen en ze vallen dan ook vaak van hun stoel. “Maar je toonde nooit interesse in mij” en dus ging mijn tijd en energie vooral naar studeren en blijven genieten van de sferen waarin ik mij in bevond, graspop als jaarlijks hoogtepunt uiteraard.

Na mijn studies en de twee jaar schipperend thuiswonend met een ellenlange zoektocht naar werk heeft de druk bij zowel vrienden als familie weer doen afnemen maar nu de vooruitzichten weer goed zijn en iedereen wat begint te settelen komt de vraag en druk met een kracht van honderdvoud terug, waarom ben jij alleen? Wel, wil ik wel alleen zijn of niet? Ik weet zeker dat ik niet emotioneel afhankelijk wil zijn van iemand of dat iemand dat van mij is, die zwakte kan ik niet verdragen maar soms is het gewoon makkelijker mij te verstoppen achter zinnen als; ik heb geen zin en tijd voor het hele daten, ik ben een geboren loner of meer negatief, ik kan mij niet inbeelden dat er een vrouw tot mij aangetrokken kan zijn (terwijl ik weet dat dit niet klopt maar het zijn tot nu toe altijd foute vrouwen geweest).

Maar als ik heel eerlijk ben, ga ik naar alle waarschijnlijkheid de statistieken aanvullen van volwassenen zonder ooit een relatie of seksuele ervaring. Dat is een klein cijfer van enkele percentages maar wel een stijgend cijfer en in Japan is het op enkele decennia tijd tot 50% van alle 20 +jarigen gegroeid en ik vrees dat ik door omstandigheden, karakter en keuzes de cijfers zal doen stijgen ook hier. Ik wil dat best accepteren maar zolang de familie en vrienden (op enkele begripvolle na) blijven pushen en flair feel good verhaaltjes vertellen over relaties maakt mij dat enkel kwader en triester, misschien wel omdat er een twijfel blijft knagen of ik misschien toch geen vergissing bega die ik later ga betreuren.

Met dank aan onze gastblogger. Mail jij ons ook je single-belevenissen, tips, kijk op de dingen, ... ? Eén adres voor alle ontboezemingen: oponseentje@gmail.com

5 opmerkingen:

  1. Ik had hier een reactie geschreven gisterenavond, kreeg het bericht "uw reactie wordt gepubliceerd", maar nu is er niks te zien?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jij moet gewoon doen wat je voelt dat goed is voor jou, en je niets aantrekken van wat de omgeving je probeert op te dringen.
    Het feit echter dat je je dit wél aantrekt wil volgens mij alleen maar zeggen dat je niet zeker bent van de relatie/seks-loze toekomst die je voor jezelf ziet.
    Als je al aan relatie zou willen beginnen heb je er volgens mij echter heel foute ideeën over. Met zo iemand wil een meisje/vrouw geen relatie...sorry voor de misschien harde woorden... Tenzij het zélf een twijfelpersoontje is, maar die is dan weer te zwak voor jou dus ook dat wordt het niet.
    Ik denk dat je je eigen "weirdness" een beetje cultiveert en denkt dat jij unieker en veeleisender en specialer bent op vlak van de juiste te vinden, maar dat dit alleen je angst maskeert.
    Toch nog veel succes in de verdere stappen in je leven waarvan alleen gaan wonen er zeker een grote is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik treedt dit bij. Vrouwen opdelen in 'dit' of 'dat' getuigt van een dualistische visie, terwijl mensen gehelen zijn van verschillende eigenschappen. De cijfers in Japen zijn gebaseerd op: een enorm hoge werkdruk- en cultuur, een één-kind-cultuur, de dwangvest van een rollenpatroon voor vrouwen na het huwelijk,... En relatie-ervaring opdoen geeft je ervaring waarop je je kan baseren naar zelfbepaling van keuzes.

      Verwijderen
    2. Dit inderdaad. Ik doe mijn best om me in te beelden wat voor een "relatie" je dan wel in gedachten zou hebben, maar ik kom er maar niet uit. Pro-tip: over-analyseren werkt (heel, héél) contraproductief, zowel voor jezelf als voor tegenpartijen. Als je er te hard moet over nadenken zit je per definitie al fout.

      Verwijderen
  3. Moedig om je verhaal neer te schrijven. In de maatschappij van vandaag is de veronderstelling groot dat je op je 25ste toch een eerste (seksuele) relatie moet gehad hebben. Ook ik heb die druk rond die tijd gevoeld, me hierin ook heel vaak alleen gevoeld. Eenmaal ik mijn verhaal deed heb ik ook gemerkt dat ik niet de enige ben of veel verhalen gehoord van mensen 'bij mij was het te vroeg'. Het belangrijkste: doen waar jij je goed bij voelt.

    In je verhaal koppel je een relatie enerzijds aan seksualiteit en anderzijds aan emotionele afhankelijkheid. Een relatie is zoveel complexer en zoveel mooier dan die twee zaken. (zonder dat ik hier wil idealiseren)

    Graag gezien worden, begint met jezelf graag zien... En in een relatie stappen betekent ook je kwetsbaarheid tonen en dat vertrouwen terugkrijgen.
    Ik lees excuses die ik zelf ook heb gebruikt: 'kan me niet inbeelden dat iemand iets in mij ziet'. Ik zei het al lachende maar diep vanbinnen geloofde ik het wel. En helaas heeft me dat in een relatie geduwd met een gewelddadige partner.

    Dus doe waar jij je goed bij voelt, veel succes met alles!

    BeantwoordenVerwijderen