Vlak voor de voorstelling van de film It might get loud ploft Geert geheel onverwacht in de stoel naast me. We kennen elkaar uit de avondschool en - ontdekken we nu - we spelen allebei gitaar. Of althans, we doen hard ons best om iets wat naar muziek zweemt aan het instrument te ontlokken. Toch zijn we beiden een beetje verliefd op de gitaar en dat verklaart waarom we elkaar hier treffen, want 'It might get loud' is een ode aan de elektrische gitaar.

Geert is sinds kort na een lange relatie opnieuw single. Dat is jammer voor hem, maar voor de Kunst is het een zegen. Hij kan nu iedere avond ongestoord zijn akkoorden oefenen. G-A-D, G-A-D, G-A-D, G-A-D, G-A-D - tot zijn snaren knappen, het pleisterwerk van de muren valt of het hem de strot uitkomt. Maar wat hem niet kan hinderen in zijn ontwikkeling tot virtuoos is een partner die loopt te pruttelen dat ze liever panfluit hoort, of dat G-A-D niet haar favoriete akkoordensequentie is.

Schrijf dus op in het witboek 'Twintig manieren blij te worden voor singles': koop een gitaar en bedenk hoe een relatie je prille muzikale carrière in de knop zou breken.