Zeer herkenbaar, Django. Al zijn het bij meestal wel leuke of nuttige dingen, zoals bloemen uit de tuin, noten, pottekes confituur, soep en spaghettisaus, stoelen, viltjes voor onder de stoelen, een behangtafel, superattente kaartjes,... Maar ook wel eens tuttige pantoffels omdat ze - al van toen ik een kind was - vind dat ik te veel op m'n kousen rondloop in huis.

Prijs u gelukkig, zou ik zeggen. Bij mij is dat alles grotendeels verdwenen. Ik krijg tegenwoordig scha en schande over mijn hoofd. 't Is ook iets.

En oja, koopt u zo'n dingske om dia's in scannen en geniet van het jeugdsentiment :-)

@Lies: :-)
@ Elke: doe ik ook; aanvankelijk erger je je, maar na een tijd wordt het gewoon très sympa. Leest ze je blog, jouw moeder? Dan wordt ze misschien toch trots!

Zij mag mijn blog niet lezen. Mijn familie weet daar niet vanaf. Voor niks nodig, anders moet ik mij teveel inhouden in wat ik schrijf. ;-)

Moest je niet weten wat te doen met die potten jam. Ik ben altijd kandidaat ze over te nemen. Yammie.

En wat lief zo'n moeder. Mijn moeder neemt nooit wat mee naar Hier.
Af en toe eens kortingsbonnen voor spullen die ik toch niet aankoop.

Staat er toevallig "Containerpark" op uw voordeur? :-)
Nee jong, seg, uw moeder is wreed in de weer en doet om goed te doen, dat weet je wel, en wij ook. Geniet ervan, zou ik zeggen. Als ze er niet meer is zal je dit allemaal missen, dat geef ik je op een briefje. Maar ook dat weet je wel. En ik ook.

Django, als je die Knacks niet hoeft, ik kom ze graag bij je halen, of geef ze eens aan Lies mee. Peter van de Centrale