Onlangs kreeg ik een mailtje van een Spaanse couchsurfster die een tijdje bij een vriendin in Gent verbleef. Ze vroeg of ik geen zin had om samen een koffie te gaan drinken.

Na wat over en weer gemail werd het uiteindelijk een dagschotel. Sinds vorig jaar ga ik namelijk elke woensdag samen met een vriend eten en sinds dit jaar gaat er eens om de twee weken ook nog een andere vriend mee. Ze zijn allebei heel sociaal en dus vond ik dat ik gerust met beiden samen kon afspreken. Het klikte en nu genieten we vaak met z’n drieën van een lekkere maaltijd en een leuke babbel.

Plan was dus te gaan eten met een van de vrienden en de Spaanse couchsurfster. Maar toen mailde nog een andere vriend me plots dat hij woensdag een dag verlof had genomen. En die vriend spreekt Spaans. Dus, dacht ik, zou het fijn zijn als hij er ook bij kon zijn.

En zo komt het dat we daar met z’n vieren rond de tafel zaten. Het werd zo een van die uurtjes die van een middagpauze een waar oplaad-moment maken. Echt leuk om daar met 4 mensen te zitten lachen en babbelen in een mix van Spaans doorspekt met Italiaans, Frans en Engels.

En op de koop toe nodigde onze kersverse Spaanse vriendin ons uit om tortilla te komen eten in het huis van haar vriendin. En zo waren we daar vorige dinsdag dus al met vijf. We werden er niet alleen vergast op heerlijke tortilla, maar ook op tomate crevette, een lekkere toast, de betere wijnen en als afsluiter een straffe, zelfgemaakte gemberthee.

Met dit verhaal wil ik pleiten voor meer 'socializing'. Waarom de ene dag afspreken met vriend(in) 1 en de volgende dag met vriend(in) 2? Spreek gewoon af met meerdere mensen, ook al kennen ze elkaar nog niet. Met een groepje creëer je zoveel meer sfeer en wie is er niet blij nog eens wat nieuwe mensen te leren kennen?

Aan ons tafeltje zat gisteren alweer een ander gezelschap en ik kijk al uit naar wie er volgende week gaat aanschuiven.