Ik wou dat ik er een was
Ik loop over de Louizalaan, langs de etalage van Hampton Bays, zoals iedere ochtend. En zoals iedere ochtend kijk ik ook deze ochtend weer naar een grote poster van Axelle Red; het is bijna een ritueel geworden. Ik ben niet zo'n fan van haar muziek, maar Axelle is een mooie vrouw en ze heeft een prachtige gitaar in handen. Meer vraag ik niet - een mannenhoofd is gauw gevuld op maandagochtend.
Ik kijk naar Axelle-met-gitaar, maar ik zie ook de kleren in de winkel. Die zijn opvallend opvallend. Feloranje rokjes! Turquoise mantels! Schotse ruiten!
In mijn oude jas zitten de laatste tijd twee gaten, en ik bedoel niet die waar je je armen doorheen steekt. Prospectie naar een nieuw exemplaar heeft mij geleerd dat:
- alle jassenboeren eigenlijk dezelfde modellen verkopen, een anders gepositioneerde knoop of een bijkomend borstzakje hier of daar niet te na gesproken;
- alle mannenjassen saaie kleuren hebben. In het rayon van de mannenjassen is grijs met een microscopisch visgraatmotiefje al een extravagante buitenissigheid.
En zo komt het dat ik elke ochtend, bij het zien van Axelle Red, spontaan een deuntje van Raymond begin te neuriën: "Ik wou dat ik er een was, meneer" - een meisje.
Je hebt gelijk. Er MOET meer kleur komen voor mannen. Mijn eigen lief heeft alleen zwarte jassen.
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik er één met alle kleuren van de regenboog en een lichtblauwe met wit.
Wat een uitdaging: meer kleur voor mannen, maar ze moeten het natuurlijk ook nog willen dragen.
Ik vind donkere basics voor mannen mooi en mannelijk. Maar je kan een zwarte of grijze jas toch gerust combineren met een gekleurde sjaal?
BeantwoordenVerwijderenMet een gekleurde trui of hemd is ook niets mis, wel integendeel. En die zie je toch vaak in de winkels?
Misschien zijn die sobere mannenkleuren er wel om ons vrouwen meer de kans geven te schitteren in onze vrolijke kleurtjes als we naast jullie lopen?
Ik zag op de tram eens een man met een oranje mantel, en eerlijk gezegd vond ik dat echt wel niet mooi. Ok, hij droeg ook wel grote ringeloorbellen, een zwarte sjaal met belletjes aan, een broek met ruitjes en had rood haar. Ik ben het eens met Lies. Sobere kleuren met een opvallend accesoire/hemd!
BeantwoordenVerwijderenJa Lies en Kleine, jullie hebben natuurlijk volkomen gelijk: een man in oranje ziet er niet uit en is ook sociaal nauwelijks acceptabel, tenzij hij op weg is naar een voetbalwedstrijd.
BeantwoordenVerwijderenMaar waarom is dat zo? Een natuurwet is het niet, want op Wikipedia lees ik onder het lemma "pauw": "In tegenstelling tot de kleurige verschijning van het mannetje is het wijfje van de blauwe pauw onopvallend gekleurd."
Het lijkt me gewoon een conventie. En conventies moet je in twijfel kunnen trekken.
Goh, wat moet ik hier nu op zeggen? Ik ben sowieso niet voor opvallende kleuren. Zwart is mijn ding, al heel mijn leven, zover ik me kan herinneren. In sjals, mutsen, handschoenen en nylons/leggings kan ik wel kleurtjes verdragen, doch verder dan paars of bordeaux zal ik het amper schoppen.
BeantwoordenVerwijderenEn wat mannen betreft: mannen die zwart of ander donker dragen vallen mij altijd op. mannen met kleurkes niet. Als u besluit dat ik een rare ben dan kan ik bevestig ik dat bij deze.
en dat ik veel fouten typte daarnet, bevestig ik ook. Djeez seg.
BeantwoordenVerwijderenIk ben wel tegen roze voor mannen. Zelfs in hemden of t-shirts. Ik doe zwaar mijn best om Peters roze t-shirt te laten verdwijnen zonder dat hij het merkt. Samen met zijn oversized dingen....
BeantwoordenVerwijderen