Superdeluxe auto

zaterdag 27 november 2010 Esmeralda 4 Opmerkingen

Single zijn, soms vind ik dat een beetje te duur. Tenslotte leef je alleen en kan je geen kosten delen. Van de afbetaling van je huis tot de energiefactuur: ’t moet allemaal van dat ene loontje komen.

In zekere zin kan ik er wel in komen: zo heel duurzaam is zo’n single leventje niet. In plaats dat twee volwassenen en vijf kinderen profiteren van de warmte van de huiskamer, zitten we ’s avonds op ons ééntje naar de televisie te koekeloeren. Tenzij we lekker samen in de kroeg zitten natuurlijk – maar da’s ook niet alle dagen vol te houden.

Soit, financieel lukt het al met al wel. Maar toen ik enkele jaren geleden een auto aanschafte, begon het op het einde van de maand wel te nijpen. Ik dacht toen dat ik dat echt nodig had, zo’n auto, want ik moest verbouwen, en dus veel naar ’t containerpark rijden en naar woonbeurzen gaan kijken.

Mijn keuze viel op een knalgeel bestelwagentje.

Dat mormel werd al gauw een nachtmerrie voor mijn portemonnee en een aanslag op mijn gemoedsrust. Ik kan mij voorstellen dat mensen die gezegend zijn met wat praktijkkennis over mechaniek om kunnen gaan met een tien jaar oud wrak. Ik ontbeer die kennis volkomen. En ik denk dat ze dat in de garage van mijn gezicht konden aflezen, met alle gevolgen vandien.

In ’t putje van de zomer ging de chauffage van mijn auto kapot. ’t Was bloedheet maar ik kon ‘m niet meer afzetten. Ik wou absoluut met die gele bak op verlof gaan, maar zag het niet zitten om een halve dag in zo’n sauna te sturen. Mijn vakantiegeld ging op aan ’t herstel van die chauffage en nog een reeks andere mankementen. En toen ik terug kwam van vakantie heeft hij er helemaal de brui aan gegeven. Eén jaar had ik ermee gereden. ’t Is te zeggen: vooral heen en weer naar ’t containerpark, een aantal keer naar de garage en één keer naar Lac du Der, in Noord-Frankrijk.

Je begrijpt, autobezit, ik had er meer dan genoeg van.

Vandaag ben ik lid van Degage: DE Gedeelde Autovloot van GEnt. Ik gebruik de auto van andere Gentenaars die een auto hebben maar autobezit ook te duur vinden en hem daarom delen met anderen. En meestal veel meer kennen van autotechniek dan ik. Per kilometer betaal ik een beetje mee aan dat autobezit, de verzekering, de onderhoudskosten en weet-ik-veel-welke-kosten-nog-allemaal. Superdeluxe vind ik dat, autodelen! Goedkoop, geen last meer met macho-garagisten en veel nieuwe mensen leren kennen. Als single is dat lekker meegenomen!

4 opmerkingen:

  1. Dégage is inderdaad fantastisch, al moet je je autoverplaatsingen wel goed op voorhand plannen. Want in het weekend op het laatste nippertje nog een auto vinden, dat lukt zelden.

    Ik kan me wel inbeelden dat het voor de singles die op het platteland wonen veel minder gemakkelijk is zonder auto. Maar wie woont in een stad en voor z'n werk niet dagelijks een auto nodig heeft, kan zich veel geld besparen door voor autodelen te kiezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk stukje Esmeralda. Ik denk dat er nog een mooie toekomst is weggelegd voor autodelen.

    Als plattelandbewoner (klein dorpje in de Vlaamsche Ardennen) heb ik eens uitgezocht waar ik naartoe moet voor betrouwbaar autodelen. Dat bleek Gent te zijn, dus verre van ideaal.

    Er zijn volgens mij nog veel meer nadelen verbonden om als single redelijk afgelegen te wonen. Misschien moet ik daar maar eens een blogberichtje over uitbroeden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, misschien stel ik het allemaal wat te rooskleurig voor ;-) en vallen plattelandsbewoners hier een beetje uit de boot. Alhoewel er soms ook wel kleinschalige mogelijkheden bestaan. Neem 's een kijkje op de website van Autopia: www.autodelen.net, en klik door op vraag en aanbod. Daar kan je je adres opgeven en zien of er autodelers in de buurt wonen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Cambio is ook redelijk bekend...
    www.cambio.be

    Matthias

    BeantwoordenVerwijderen