De eerste keer
Nee, beste lezers en lezeressen, ik ga het niet hebben over “die” ene keer. Daar valt trouwens niet zo veel over te vertellen, dat was nogal vlug gedaan.
Waar ik het dan wél over wil hebben, is iets wat wellicht herkenbaar is voor veel andere datende singles: de eerste keer dat je met iemand afspreekt om elkaar “in het echt” te ontmoeten.
Want je weet wel hoe het gaat: je komt een leuk profiel tegen op een datingsite, je besluit om een berichtje te sturen, er is een leuke reactie terug, en al vlug ben je de helft van je leven aan het vertellen tegen een total stranger die je nog nooit in levende lijve ontmoet hebt.
En plots... plots gebeurt er iets dat het virtuele verleidingsspel een andere wending geeft: de tegenpartij heeft positief gereageerd op de vraag “Zeg, wil je misschien eens afspreken?”. Paniek! Het wordt opeens een pak serieuzer allemaal. Wat tot voor kort een bijzonder ontspannende laatavondbezigheid was, wordt opeens een stuk stressvoller: er moeten immers privé-emailadressen en telefoonnummers uitgewisseld worden, en restaurant- en kledingkeuzes gemaakt worden. “Zou ze dat restaurant niet te duur vinden? Om 19u afspreken of toch maar om 19u30? Indisch of Thais? Welk paar schoenen zou ik aandoen: mijn zwarte of toch maar mijn bruine?”.
En, wat aanvankelijk een goed idee leek, slaat al vlug om in twijfel: “Zal ze me wel leuk vinden? Zal ze er in het echt hetzelfde uitzien als op de foto's?” Dat laatste, beste lezers en lezeressen, is toch wel belangrijk. Kwestie van elkaar terug te vinden in het restaurant en niet naar de verkeerde te staan zwaaien. Want dat, kan ik u verzekeren, is nogal gênant. Het kan ook helpen om de naam (of toch op zijn minst de voornaam) te onthouden van de persoon waarmee je afgesproken hebt.
Iemand begroeten met “Hallo, Anja” terwijl ze eigenlijk Annick heet, staat niet garant voor een geslaagde avond. En kan nogal eens leiden tot twijfels over uw intellectuele capaciteiten.
Maar we wijken af. Uiteindelijk blijkt dat de zenuwen voor niets nodig waren, hebben jullie beide een leuke avond gehad, en heeft er zich hopelijk een basis gevormd voor verdere contacten.
Hoe ervaren jullie dit? Zijn jullie supernerveus of blijf je eerder de kalmte zelve? Sla je toch aan het twijfelen en bel je in laatste instantie af? Of versla je de zenuwen met een halve fles porto? En heb je ooit al voorgehad dat iemand zodanig afweek van de foto's dat je hem of haar niet eens herkende?
Trouwens: duimen jullie voor mij? 't Is binnenkort weer van dat ;-)
Matthias
Toen ik nog in dit geval verkeerde was ik altijd supernerveus. Maar de naam vergeten, zo ver ging het toch niet :-). Ik sprak enkel af met mensen waarmee ik toch al wat (virtueel) contact had. Een naam vergeten in dat geval zou nogal raar zijn.
BeantwoordenVerwijderenDuimen doen we zeker, en ik hoop zeker ook dat jouw date niet ineens babaysit problemen (of waren het toch zenuwen?) krijgt en de date effectief kan doorgaan :)Veel plezier!
BeantwoordenVerwijderenIk heb mijn dates bijna altijd heel positief ervaren en heb er leuke contacten, en zelfs ondertussen dierbare vrienden, aan overgehouden. Nerveus was ik nooit want ik zag het altijd als een losse babbel met een glas, met als enige verwachting een leuke avond. En als er meer afspraakjes van komen is dat gewoon mooi meegenomen.
BeantwoordenVerwijderenVoor de zekerheid ging ik nooit de eerste keer op restaurant. Als het zou tegenvallen duurt het veel langer om je bord leeg te eten dan om je glas leeg te drinken :)
Veel succes in elke geval.
Katia
Matthias! Je schrijft!
BeantwoordenVerwijderenVeel succes in alle geval. De fles porto zou ik laten staan, net als alle andere alcoholsoorten. Gewoon jezelf zijn en het lukt vanzelf :-)
Een vriend van mij - intussen ex-single dank zij geduldig daten - gaf mij laatst de volgende tip. Als je voor de eerste keer afspreekt, doe dan samen één of andere activiteit die je beiden leuk vindt: een fietstochtje, een wandeling in een natuurreservaat, een bezoek aan een tentoonstelling, wat dan ook. Voordelen: je hebt sowieso een leuke middag, je hoeft niet de hele tijd te praten of schrik te hebben voor moeilijke stiltes en je hebt ook iets "gemeenschappelijk" om over te praten. Ik heb zijn tip nog niet uitgeprobeerd, maar volgens mij zit er wel iets in. En blijkbaar heeft het uiteindelijk bij hem wel gewerkt ;-)
BeantwoordenVerwijderenJeej! matthias schrijft! :-)
BeantwoordenVerwijderenAllezins veel succes ermee mateken!
Ik spreek NOOIT af IN een eetgelegenheid, maar altijd ergens centraal (waar veel volk is), boven de parking van de vrijdagsmarkt aan het standbeeld, bijvoorbeeld. Zo vermijd je dat je alleen ergens moet binnengaan en moet gaan zoeken naar je date ... Je moet dan wél goed weten hoe de ander eruit ziet, kwestie van te vermijden dat je jan en alleman aanspreekt met de vraag "bent u ... ?"
Tiens, twijfelen mannen over de (kleur van) schoenen die ze gaan aandoen? Great!!! :) Enneh...break a leg! ;)
BeantwoordenVerwijderenKijk eens aan. De eeuwige commentator kruipt in de pen. En hoe is het geweest?
BeantwoordenVerwijderen@TwoGirls: curieuzeneuzemosterdpot! :-)
BeantwoordenVerwijderenkiezen tussen bruine en zwarte schoenen.....
BeantwoordenVerwijderenMatthias, weet jij wel hoe makkelijk jullie het hebben?
wij (lees: vrouwen) hebben zwarte, bruine, witte, beige, rode, gouden en andere schoenen. In varianten plat, halfhoog en hoog. Gecombineerd met open of gesloten.
En dan heb ik het geeneens over laarzen....
Hoop dat het een leuke date was ;)