's Anderendaags bleek dat David en ik dezelfde plannen hadden voor die dag en dus besloten we samen op pad te gaan. Ik lachte me een kriek met z'n droge Britse humor en begon te herleven na al het groepsreis-gepieker van de voorbije dagen en weken.

Na onze tweede nacht onder de citroenboom besloten David en ik onze reis samen verder te zetten. Zodra we aangekomen waren op onze volgende bestemming, zetten we koers naar de jeugdherberg. Toen we vroegen of ze nog plaats hadden, kregen we prompt een sleutel met een kamernummer erop in onze handen gestopt.

Wij verwachtten terecht te komen in een gemeenschappelijke kamer, zoals in jeugdherbergen meestal het geval is. Maar nee, het bleek een tweepersoonskamer te zijn. Geen twin bedroom, maar een double bedroom.

(Ha, het wordt spannend. Dus tijd om te stoppen. Morgen meer)