De groepsreis (deel 6)

vrijdag 24 juni 2011 Lies 5 Opmerkingen

De zon scheen. De mensen waren vriendelijk. We kwamen op ongelooflijk mooie plekken. Het ene lachsalvo volgde het andere op. Het was een heerlijke vakantie.

En zo kwam het dat tegen het einde van de week David en ik in het gras lagen te soezen en we steeds dichter bij elkaar kwamen te liggen. Er hing spanning en romantiek in de lucht en we waren een paar seconden verwijderd van 'de kus'. Plots...

(het einde van het verhaal krijgen jullie nog vandaag)

5 opmerkingen:

  1. (vervolg van gisteren)

    "Is er verder nog iets wat je nodig hebt?" vroeg David, terwijl hij zijn zongebruinde lichaam verder afdroogde en vervolgens de handdoek rond zijn middel bond. Het feit dat zij hem naakt gezien had, leek hem niet te deren. Backpackers zijn wel meer gewoon van elkaar. "Wel, weet je, David, we hebben elkaar een paar dagen geleden voor het eerst ontmoet, en ik begin je eigenlijk steeds leuker te vinden." zei Lies. "Ah, ik vind je ook erg leuk, Lies, en je bent een mooie verschijning." zei David, terwijl hij nog wat dichter kwam. De geur van zijn lichaam bracht haar in verwarring. Er spookte vanalles door haar hoofd. Ze keken elkaar diep in de ogen. "David, het is euh... erg lang geleden voor mij." fluisterde Lies hem toe. "Heb je soms zin om..."

    (to be continued)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou ja, zoveel spanning opbouwen! En natuurlijk kan je buttons winnen en natuurlijk kom ik eens langs in Gent

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Nachtbraker: ik heb zitten gieren van het lachen.

    Zou jij als bijverdienste geen stationsromannetjes gaan schrijven?

    Of zullen we er samen werk van maken? (van die stationsromannetjes bedoel ik)

    @Tweemeisjes: leuk. Altijd tof z'n medebloggers ook in het echt te kennen. Ik mail je nog!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @nachtbraker: "... samen ijsjes te kopen?" De gedachte aan roomijs met aardbeiensmaak, een Magnum met zo'n vurig kersenhart en waterijsraketten, daar kon ze niet aan weerstaan. Ze voelde een koude rilling over haar ruggengraat lopen. Een man die wist wat ze wilde én haar complimenteerde met haar uiterlijk, daar kon ze nauwelijks aan weerstaan. Ze slikte even: "David, ik vind brezilliennenootjes heerlijk!"


    Neen? ;-p

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Lies: is goed! Ik zie dat wel zitten met u. Ik bedoel dan natuurlijk: een stationsromannetje schrijven. Ik heb al een titel: "Op Ons Eentje - een stationsroman geschreven door en voor singles". Binnen een jaar zijn we binnen! :-)

    @Matthias: dat zou een mogelijk hoogtepunt in het verhaal kunnen zijn. Ik had eigenlijk wel iets anders in mijn hoofd ;-)

    BeantwoordenVerwijderen