De AH-man

zondag 16 oktober 2011 Gastblogger 6 Opmerkingen

Stilaan vinden meer en meer Nederlandse lezers de weg naar onze blog. En zo komt het dat we ook af en toe een stukje ontvangen van een Nederlandse gastblogger, waarvoor dank. Voor onze Vlaamse lezers even ter verduidelijking: AH = Albert Heyn, de grootste supermarktketen in Nederland.

Waar las ik dat nou ook al weer? Die recensie over dat boek over singles. Dat ze niet zielig zijn. En dat de (twee-)indeling van de groep vrouwen hierbinnen, zijnde feestbeesten en wanhopig zoekende, niet klopt. Het was vast ergens in de papieren krant. Die de functie appeltje+F (of ctrl+F) niet kent. Wat maakt internetmensen toch lekker lui. Doet er niet toe. Ik heb geen zin om te bladeren. Er is toch wel iets bij mij blijven hangen.

2,7 miljoen singles kent Nederland. Of alleenstaanden of -gaanden, dat kan natuurlijk ook. De vrouwen die werden geïnterviewd, waren blij te kunnen gaan en staan waar ze wilden. De sexvraag werd gepareerd met "Als jij een vriend hebt, vraag ik jou toch ook niet hoe vaak je het doet?" Een 63-jarige vrouw zei dat je aan sex, dankzij internet, nog makkelijker kunt komen dan aan een pizza. Dat werd uitgelegd als positief. Voor die vrouw. Het was een erg hetero stukje. Natuurlijk werden er ook datingsitetips gegeven: geduld hebben, lat niet te hoog leggen, maar toch ook niet te snel tevreden, geen angst een blauwtje te lopen, dat soort dingen. Maar, in de AH, na zessen bij de koeling, zou de kans om de juiste man tegen te komen, het grootst zijn. Want dan staan de gesettelden te koken of ze zitten aan tafel. Singles halen dan nog even iets makkelijks uit het vriesvak.

Iets wat ik me bij wel meer publicaties afvraag, wat is nu eigenlijk de oorzaak en wat het gevolg? Is de AH een soort cruise-plek? Of krijgt ook mijn mannen-antenne, door het lezen van zo'n recensie, een betere ontvangst? Worden mijn geurklieren (bestaan die?), en die van mede-singelaars wijder opengezet?

Maar wat lachte hij mooi. Ingetogen, maar overtuigd en kort en zonder bedoelingen. Dat ene moment. Vastberaden en toch ook lief en kwetsbaar. Goddelijk gewoon. Wat ook meespeelde, is dat ik nooit een stap zet in 's lands grootste supermarkt. Ik vind het te duur, ken er de weg niet. Dus laveerde ik eerst vier keer heen en weer tussen de winkelkarretjes, alvorens ik zes eieren, twee boter en een pak yoghurt in mijn mandje had. Ja, inderdaad, bij de koeling.

Het was een machtig moment. En superkort. Want hij was net zo snel weg als ie er stond. Ook hier, in real life, geen ctrl+F combinatie. Ik heb trouwens ook geen idee waar ik op moet zoeken, wat ik zou kunnen intypen. Ik ken geen naam, maar zou ook niet meer weten hoe hij er uitzag. Het was alleen die stoere en toch tedere blik die het hem deed. Jammer dat ie weg is? Welnee. Dat houdt het leven spannend.

Lehti

6 opmerkingen:

  1. Waw... Ik heb net alweer iets nieuws geleerd... Ctrl + F = zoeken!!!
    Super, dank je ;-)
    Enne, er is nu in België ook een AH. Ik heb dringend boter en iets uit de diepvries nodig, geloof ik ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dat de AH zowat de Belgische Carrefour is? Of is het vergelijkbaar met de Delhaize? Over daten in de Delhaize verscheen hier trouwens al een stukje: http://oponseentje.blogspot.com/2010/05/daten-in-bussen-en-supermarkten.html

    Meteen weet ik ook waarom ik nog nooit een leuke single man op het lijf botste in de supermarkt. Ik ga naar de Colruyt en daar zijn wemelt het van de mama's en de papa's. Ook het tijdstip waarop ik naar de supermarkt ga, zit blijkbaar fout. Fout bezig dus, zo gaat het echt nooit lukken en gaan jullie hier nog lang mijn belevenissen kunnen lezen ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vraag is natuurlijk hoe je de singles eruit pikt. Je zou in de mandjes kunnen piepen en kijken wat de anderen zoal aanschaffen. Naar het schijnt zijn er zo supermarkten waar er op die manier nogal wat nonverbaal wordt gecommuniceerd. Hoe interpreteer je de inhoud van andermans' boodschappentas? Ik neem aan dat een hoop lasagnes of een paar pakken pampers wel een redelijke hint zijn in iemands' relatiestatus. ;-) Hoewel... die eerste indruk van een mand vol kant-en-klaargerechten, hé! Zelf ben ik dan weer nog nooit aangesproken op kippenfilets, bouquet garni of Ariel Color. :p Vooralsnog gaat de zoektocht dus verder. Misschien hebben we meer geluk bij de droge voeding? Of aan de kassa's?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tjee, in één klap een computer- en een datetip gegeven. En dat voor een alleengaande digibeet als ik. Krijg het er warm van. Nog bedankt voor het plaatsen van mijn stukje.

    Over dat 'lezen' van signalen van singles vraag ik me toch iets af. In minder geseculariseerde steden van Portugal tot Iran (en alles wat daar tussen ligt) is het vrij normaal om 's avonds te gaan lopen, wandelen. Gewoon om niks dus. En nee, dat is geen 'vleesmarkt' van zoekende singles. Men treft daar ook aan ijs lurkende gezinnetjes. Zijn we hier wellicht te veel en te vaak bézig? Zodat wordt 'gezocht' op plekken waar een spontane losse babbel te veel opvalt (bus, AH, Colruyt ;-). Of is men hier in het (vrije?) Westen afgeleerd om signalen te lezen? Omdat hier ogenschijnlijk alles kan en mag. Zodat het (schone) spel van flirten en flaneren in het niet valt? Zo maar wat gedachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Laat ons niet vergeten, de part-time ouders. Die misschien wel single zijn maar shoppen voor meer dan één. Misleidend, als je signalen gaat lezen...
    En mijn winkelwagentje (jawèl, Colruyt... fout dus) vult zich meestal met verse groentjes en fruit. Omdat die kant-en-klaar maaltijden best wel prijzig zijn en op den duur gaan vervelen. Geen kàt die mij herkent in m'n single-status dus :)
    Oh wat is ons Westers leven toch ingewikkeld :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En als al die single mannen nu eens gingen fluoresceren, maar dan alleen zichtbaar voor vrouwelijke singles? Zoiets als die sterretjes om boven je bed te plakken, maar dan net iets anders ...

    BeantwoordenVerwijderen