Ik sta al wel een tijdje voor de spiegel, maar ik heb het nog altijd niet geleerd, om iets te vragen aan andere mensen.

Ik heb daar geen probleem mee, zeker als het mensen zijn waarvoor ik ook dingen doe.

mooi! :-) Uiteindelijk geef je mensen de kans om iets te doen voor jou en dat maakt dat je hen de kans geeft iets zinvol te doen! :-) Evenwicht tussen geven en nemen is dan wel belangrijk.

@ Cavalier Seul: Het vervelende is dat ontzettend veel andere mensen dat ook niet doen. Zo zijn we met z'n allen niemand tot last, maar ook nooit in de gelegenheid om er iets mee te doen.

Lehti en Cavalier Seul, misschien eens overwegen lid te worden van de plaatselijke LETS-vereniging? Zo leer je dingen te vragen zonder je schuldig te voelen, want daar 'betaal' je de ander via een soort puntensysteem waarmee die persoon op zijn beurt diensten kan vragen aan anderen. Zo hoef je je niet schuldig te voelen als je niets kan terugdoen voor de persoon die iets voor je deed.

:-) Dat ben ik jaren geweest.
Lid van Lets hier ter stede.

Het mooie aan hulp durven vragen is niet alleen dat je vroeg of laat ook hulp krijgt, maar dat de andere persoon zich zelfs geflatteerd voelt omdat je zijn/haar expertise terzake naar waarde schat.
Eigenlijk bewijs je niet alleen jezelf maar ook een ander een gunst :)
(eens wat terug kunnen doen, kan uiteraard ook geen kwaad...om dezelfde redenen)

Toch jammer dat we in een maatschappij leven waar er bij "hulp geven" of "hulp krijgen" altijd een soort "schuld" tegenover staat. Ik ben het eens met Vlinderke en Olive dat het gewoon plezant is om iemand te helpen, ook al staat daar verder niets tegenover.