Het grote boze internet

vrijdag 10 februari 2012 Gastblogger 8 Opmerkingen

In de commentaren op dit blogstukje van mij werd ergens geopperd dat je via internet geen echte vrienden -laat staan een lief- kan vinden omdat het internet nu eenmaal een vluchtig medium is dat bovendien vol gestoorde mensen zit.

Ik zou dat niet zo cru durven stellen.

Ja, je komt er gestoorde mensen tegen. En ja, je hebt er veel vluchtige contacten. Maar hetzelfde kan je ook zeggen van het dagelijkse leven? Vrienden komen en gaan nu eenmaal. Zie jij bijvoorbeeld nog steeds je beste vriend(in) uit de lagere school? Ja, misschien wel... op Facebook ;-). En de buurvrouw van Ronald Janssen zal ook wel een en ander te zeggen hebben over gestoorde types.

Je ontmoet in je leven duizenden mensen maar toch geraakt slechts een zeer beperkt aantal daarvan tot in je vriendenkring. De ene zijn neus staat te scheef, de ander heeft een slechte smaak qua kleding, nog een ander lacht te luid of blaast te hard van de toren. Iedereen wordt al dan niet bewust gewikt en gewogen en langs de andere kant wordt net hetzelfde gedaan. Het mag dus gerust een wonder heten dat je eigenlijk aan vrienden (of meer) geraakt als je het zo bekijkt.

Waarom zijn mensen dan zo negatief als het over ontmoetingen via internet gaat? Je kan toch niet verwachten dat er dan totaal andere regels gelden? Ok, een groot deel van het 'filteren' gebeurt al op voorhand via mails en eventueel wat chatten. En die scheve neus of foute outfit wordt ook wel gedetecteerd als er foto's uitgewisseld worden. Maar het internet heeft 3 belangrijke eigenaardigheden als het op mensen leren kennen aan komt.

Het eerste is dat het internet van iedereen is. Zo kom je ook in contact met mensen uit een totaal ander milieu en die je dus in het dagelijkse leven nooit zou ontmoeten. Ten tweede geeft de anonimiteit ongekende mogelijkheden. Sommigen misbruiken die door zich uit te geven voor iemand anders, anderen durven zichzelf dan weer net wat meer bloot te geven (en dan bedoel ik het nu eens niet in de letterlijke zin). Ten derde mist het internet met al zijn mogelijkheden een van dé belangrijkste communicatiemiddelen van de mens: lichaamstaal.

Kunnen de eerste 2 in sommige gevallen nog een voordeel blijken te zijn, het 3e is dat zeker niet. Non-verbale communicatie is even belangrijk dan de andere filter criteria die je hanteert. Het totaalplaatje moet gewoon kloppen. Verwacht dus niet dat elke internet-ontmoeting steeds een groot succes zal zijn omdat het bij het chatten zo goed klikte. En andersom werkt het even goed: het is niet omdat de mails nogal stroef verlopen dat je geen leuk gesprek met iemand kan hebben als je eenmaal naast elkaar zit.

Voor mij is het internet dus niet meer dan een extra middel om nieuwe mensen te leren kennen. Niet meer en niet minder. En hoewel ik Mrs. Ideaal nog niet ontmoet heb, heb ik via verschillende virtuele kanalen, zij het mijn blog, andere blogs of via verschillende datingsites toch al toffe mensen leren kennen. En een aantal daarvan reken ik tot mijn vrienden.

Net zoals een paar (ex-)collega's, mensen van de sportclub, school, jeugdbeweging, café en wat nog allemaal.

8 opmerkingen:

  1. Ik gebruik internet als extra info-tool en volg mijn gevoel...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik deel dezelfde mening, soms kom je ook wel eens leuke mensen tegen via het internet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik zweer het internet zeker ook niet af. Het is een goede aanvulling bij de andere ontmoetingen in het leven.

    Net zoals in het echte leven moet je op het internet wel goed filteren, want er zit veel kaf tussen het koren (zelfs kaf van het soort dat je in je eigen omgeving gelukkig zelden tegenkomt en dat het internet een vies smaakje geeft). Maar als je goed filtert, zitten er bij de internetcontacten soms 'aanwinsten' die je zonder het internet nooit had leren kennen.

    Een blog vind ik bijvoorbeeld al een goede manier om te filteren. Telkens er zich bloggers aanmeldden om hier mee te bloggen stond ik ervan versteld wat voor sympathieke mensen dat keer op keer waren. Als mensen zich aangesproken voelen door wat je schrijft, zit de kans er dik in dat het klikt. En als de blog je al niet aanspreekt, lijkt het me weinig zin te hebben elkaar eens in het echt te zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Lies,
    Je opmerking over dat kaf en koren stemt tot nadenken. Want ik kom per dag meer mensen op de fiets/auto/winkel/school/werk tegen dan virtueel. En mits je niet op een booreiland werkt of al dan niet uit vrije keus aan huis zit gekluisterd in je uppie, geldt dat voor de meeste mensen (die geen miljoen volgers hebben).

    Maar al die voorbijgangers irl zijn toch ook grotendeels vluchtig, en/of eenmalig? Sterker nog, de meesten zijn zelfs naamloos. Van velen wil ook niemand weten wat ze uitspoken wat buiten mijn gezichtsveld valt. Ik kan niet aan iemands hoofd zien wat voor soort 'kaf' het betreft.

    Triest of handig?: Ik kan met mijn ex slechts communiceren over de computer. Juist door het ontbreken van die lichaamstaal. Ik ben verbaal vrij sterk, hij kan blind typen. Een mooi evenwicht. irl krijgen we ruzie.

    Dus ja, als je goed filtert, zitten er bij de internetcontacten soms 'aanwinsten' die je zonder het internet nooit had leren kennen. Anderzijds is het soms een mooie oplossing voor wat anders niet lukt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. In de "begin"jaren (heel lang geleden dus) kreeg ik ook de wind van voren wanneer ik zei dat ik es ging afspreken - irl - met een internetcontact. Of ik gek was? Of ik geen schrik had? Wat ik verwachtte?

    Ik snapte het niet.
    Wanneer een vreemde je aanspreekt in een café - en het gesprek wonder boven wonder aangenaam verloopt - weet je toch ook niet welk vlees je in de kuip hebt (cfr. Ronald Janssen, om maar wat te zeggen :))
    Akkoord, de lichaamstaal is onontbeerlijk, maar velen zijn sowieso meesters in het verbergen wie of wat ze werkelijk zijn. Een mooie outfit, een lekker geurtje en wat "intelligente" praat et voilà, het rookgordijn is voor onbepaalde tijd opgetrokken.

    Inderdaad. Tinternet brengt z'n valkuilen mee, maar ook z'n opportuniteiten.
    Naast een dik handvol total losses, heb ik er een paar ontmoetingen aan overgehouden die ik voor geen geld van de wereld had willen missen (en die zonder Tinternet NOOOIT zouden hebben plaatsgevonden).

    Cheer up folks. 't is allemaal zo slecht nog niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ikzelf heb mijn lief leren kennen dankzij internet.
    Een goede vriendin heeft haar man leren kennen via het internet, en ze zijn al pakweg vijftien jaar samen...
    En zo zijn er nog duizenden voorbeelden (niet allemaal uit mijn eigen omgeving, geef ik toe)

    Internet is zoals alles in het leven: het gaat vooral om hoe je er mee omgaat!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wààr precies wordt dat geopperd in dat bericht?
    Ik lees wel reacties van mensen die niet onverdeeld enthousiast zijn, en die bij het hele gedoe wat sceptisch blijven, maar zo cru als het hier gesteld is wordt het toch nergens gezegd?

    Als ik voor mezelf spreek dan merk ik dat de mensen die mijn échte vrienden zijn, dat ik die leren kennen heb door de jaren heen, dat dat mensen zijn die ik leren waarderen heb, en die mij leren waarderen hebben. Een proces dat maanden of jaren heeft geduurd, want draai en keer het zoals je wil, ik ben geen allemans vriend, ik ben nét een tikkeltje anders dan de rest, en dan is het lastig om met zo iemand "vriend" te zijn, want als puntje bij paaltje komt dan knappen we op "anders" toch nog te vaak af bij een eerste ontmoeting ...

    De mensen die nu enthousiast het internet propaganderen, gaan die dat nog steeds doen als ze ne keer iets voor hebben met "internet" contacten?

    Natuurlijk zijn er leuke mensen die je kan leren kennen via het internet, dat ontken ik ook totaal niet, en natuurlijk kan het een verrijking zijn, maar er gaat volgens mij niks boven het gewone dag-na-dag leven om iemand goed te leren kennen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. @Koffiemetmelkensuiker

    Een van de nadelen van internet-afspraken (zeker als het dates zijn) is dat mensen zelden een 2de kans krijgen. Het is erop of eronder. Klikt het niet direct, dan wordt er niet meer afgesproken.

    Als ik kijk naar mijn vrienden nu, dan zitten daar meerdere mensen bij van wie ik bij de eerste ontmoeting niet dacht dat het vrienden gingen worden. Maar het 'gewone leven' zorgt ervoor dat je bepaalde mensen meermaals te zien krijgt en zo kom je dus los van je eerste indrukken en groeit er soms toch nog een heel mooie vriendschap.

    BeantwoordenVerwijderen