De plussen en minnen van 2-1=1 - deel 1

zaterdag 16 juni 2012 5aha5rara 10 Opmerkingen

Relatiebreuken hebben hun voor- en nadelen. Gezien mijn recente break-up, kan ik die van mij makkelijk oplijsten. Waar je in zit, kan je immers moeilijk naast kijken. Een greep uit de plussen en minnen van uit elkaar gaan.

Laten we voor de gezelligheid beginnen met de pluspunten.

Voordeel 1: Byebye schoonmoeder

Waarom het zo moet zijn, geen idee, maar bij elk van de ochgod twee relaties die ik al had, kreeg ik er gratis een afkeurende schoonmoeder bij. Ik denk dat die twee dames best goed overeen zouden komen. Ze zijn het roerend eens over mijn verkeerde lichaamshouding, foute kledingkeuze, onelegante manier van doen en misplaatste zwakteblootgevende eerlijkheid.

Hierbij heb ik drie bedenkingen: ofwel heb ik nog niets bijgeleerd van hun kritiek, ofwel letten zij te hard op uiterlijkheden en belasten ze daarmee niet alleen zichzelf, maar ook hun omgeving. Maar zeker: ik kies de verkeerde mannen, met de verkeerde moeders.

Voordeel 2: Geen vrijetijdsbestedingen meer die me vervelen

Nuja, vrijetijdsbestedingen. Rondhangen terwijl je lief online gamet verdient eigenlijk de naam vrijetijdsbesteding niet. Nog iets dat beide heren gemeen hadden/hebben. Zij en zo veel anderen, zeker? Om toch maar tijd met meneer lief te kunnen doorbrengen, verlaag je jezelf tot sofaklever. Een naar aandacht snakkende sofaklever.

In afwachting van een gesproken woord of liefkozend gebaar, kijk je verveeld een filmpje, je neemt een boek ter hand, je knuffelt de hond, terwijl al wat je wilt is een leuk uitstapje maken met meneer lief. Meneer lief die vrijwillig sofaklever is. Uren aan een stuk. Dag en nacht als het even kan. Terwijl ik droom van een wandeling in stad of natuur, plekjes ontdekken en fietstochten. Opposites attract, zeker?

Voordeel 3: Nog maar één agenda te beheren

Moederskindjes. Niet aan beginnen! Meneer lief, of eerder: ex-lief, is net als ik enig kind. Enige kinderen hebben terecht de reputatie rotverwende nesten te zijn. Zorgen voor anderen leer je m.i. onder andere door met andermans crisissituaties om te (moeten) gaan. Ons beider moeders hebben medische problemen gehad. Alleen heeft de zijne de fout gemaakt van zich immer sterk te houden. Asistance not required. Hij werd en wordt gepamperd, aan todo's herinnerd, bij lastminuterequests toch maar voortgeholpen en geadoreerd.

Voor wie er naar op zoek was, bovenstaande alinea is het recept voor een monstertje. Een praktisch gevolg is een onwil - ik denk niet dat onvermogen het probleem is - om de eigen agenda te beheren. En dus beheerde ik er twee. Zowat het enige aspect aan mij dat zijn moeder kon smaken, me dunkt.

Over een dag of twee vind je hier de drie voor mij meest prominente nadelen van een relatiebreuk.

Tot dan!

10 opmerkingen:

  1. amai, da's een krot lijstje ! Ik kan dat met nog veel dingen aanvullen eigenlijk ! Maar deze zijn wel al heel herkenbaar, behalve het laatste. Bij mij was het : uw eigen agenda uit handen geven want meneer besliste wel wat we gingen doen. En dat was zelden iets dat voor mij belangrijk was. En als het wel belangrijk voor me was, werd het vaak zonder pardon en zonder overleg afgezegd omdat meneer geen zin had.

    Voordeel nu : ik heb massa's tijd voor mezelf ! Ik kan nu allemaal leuke dingen doen ! En dat doe ik dan ook volop ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je tekst leest als een trein, Callisto. Proficiat met je blogdebuut!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hmm, met zo'n ervarin kan ik alleen maar zegen: 't is idd veel beter zonder! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Er staat "een greep uit" hé ;) Ik begin nu ook de mogelijkheden van een leven zonder hem te ontdekken. Griezelig en opwindend tegelijk.

    Blijkt wel een grote moeilijkheid hé, rekening met mekaar houden (cfr geen agenda-overleg). Snap ik toch ni goed. Als je mekaar respecteert, is dat toch vanzelfsprekend?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nr 2: zeeeeer herkenbaar!
    Nr 1: het omgekeerde kan ook. Ooit had ik een vriend met wiens moeder ik heel goed opschoot. Uiteindelijk heb ik hem verlaten, maar één van de bedenkingen die ik daarbij had, was dat ik de fijne vriendschap met zijn moeder zou moeten missen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Goh, moét je die moeder dan missen? Je kan toch altijd eens met haar afspreken?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo herkenbaar van de schoonmoeders! Mijn ex-schoonmoeder kwam elke dag langs bij haar enige zoon en nooit kon ik iets goed doen. Eten was nooit goed. Kuisen mocht ik niet doen want het was niet goed genoeg gedaan. Neerzitten in de zetel was uit den boze en als toemaatje was de eerste vraag die me steevast stelde als ze me zag; wanneer begin je aan kinderen.

    Zo happy dat ik daar vanaf ben. Zalig om nu de dingen te doen zonder een kakelende schoenmoeder en een verwende zoon op je dak te hebben ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. stoute tip ivm de schoonmoeder: zoek een vriendje die al geemigreegd is en die zijn familie dus heeft achtergelaten... schoonmoeder zit ver weg (nee, ik heb dat niet zo gepland, het is toevallig zo).

    Ik ben benieuwd naar je tweede deel! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Gecondoleerd, Anoniem. Da's geen leven. Nu, jou vroeg ze nog wanneer er eindelijk kinderen kwamen. Die van mij heeft letterlijk gezegd: "Daar wil ik geen kleinkinderen van!"

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Nummer 2 is de klassieker der relatieproblemen! Zoals in de blog omschreven, gaat het meer om een gebrekkige communicatie dan openlijke onwil om samen dingen te ondernemen. Mannen beschikken immers tot nader order niet over de gave om de gedachten van hun 'naar aandacht snakkende' partners te lezen. Vrouwen overigens ook niet, al proberen sommigen dat wel... Hiermee wil ik overigens geenszins gezegd hebben, dat goede en respectvolle communicatie binnen een relatie "a piece of cake" zou zijn, integendeel het is aartsmoeilijk...

    BeantwoordenVerwijderen