Een trouwfeest met slimme mensen.

woensdag 6 juni 2012 Zenia 4 Opmerkingen

Hij was een van haar beste vrienden in het middelbaar. Ze gaat niet liegen, ze was er ook wel eens verliefd op geweest, want zo gaat dat in je apejaren. Dat kwam en dat verdween weer. Toch gingen bepaalde uitspraken niet ongemerkt voorbij, zoals: “Ik zou bijvoorbeeld nooit een relatie willen met iemand als jij. Jij bent veel te slim. Ik wil als man in de relatie graag wat de overhand kunnen hebben.” Afgezien van het anti-egalitaire gender gedachtegoed dat aan de grondslag ligt van deze uitspraak waar ik nu niet verder op in zal gaan, dacht ik als zestienjarige zonder een relatie vooral: “Ik ben te slim om een relatie mee te hebben? Excuseer, maar daar kan ik niets aan veranderen. Haalt dit mij werkelijk voor een meerderheid van de jongens zonder veel pardon van de markt?”

Bijna acht jaar later hebben we niet zoveel contact meer, maar denk ik toch met een zekere genegenheid terug aan hem en mijn middelbare zelf. Toen ik vorige week zijn huwelijksuitnodiging in handen kreeg, deed ik een vreugdedansje omdat ik de gastenlijst gehaald had. Ik stuurde onmiddellijk smsen naar zus en vader in al mijn enthousiasme. En toen bleef ik hangen bij vraag twee op de uitnodiging: ‘Gelieve de naam van uw partner en de status van de relatie aan te geven.’ Excuseer, maar ik wil graag geloven dat ik tegen de datum in kwestie misschien wel al iemand heb en ik nu dus nog niet op die vraag kan antwoorden. Is het tegelijk op onze leeftijd ook niet een beetje een gewaagde vraag voor wie wel in een relatie zit? Natuurlijk hoop je binnen enkele maanden nog steeds samen te zijn, maar aangezien de bruidegom-in-spe de eerste is van mijn vrienden die in het huwelijksbootje stapt, heb je eigenlijk geen garantie. Voor het eerst begreep ik op een ander niveau waar alle Bridget Jones-achtige aversie van huwelijksfeestuitnodigingen vandaan kwam.

Toen kreeg ze een sms binnen van haar vader, als antwoord op de enthousiaste mededeling dat ze uitgenodigd was op F’s trouwfeest die ook vader goed genoeg kende: “Ben je daar dan niet te slim voor?”

Gieren, dat deed ik.

4 opmerkingen:

  1. Mag ik mee? Ik ben dol op trouwerijen. En dan vul je iets in van 'mijn oma' of 'mijn buurvrouw' 'mijn dochter' of 'mijn aanstaande'. Mijn fantasie slaat op hol. Ken je zijn aanstaande? Nee? dan wordt je straks aan haar voorgesteld en zeg je iets van 'wat fijn dat je iemand hebt gevonden die dom genoeg is'. Nee, da's natuurlijk niet aardig. En het is vast fantasie. Maar zo niet, ik ben wel te porren voor een Belgische bruiloft!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bestààt dat dan (nog), een trouwfeest waar je op zulke vragen moet antwoorden??? Is dit een examen? Jij bent vast slim genoeg om te slagen!
    Word je dan zo met tromgeroffel en aankondiging (inclusief de aard van je relatie!) aangekondigd als de deuren openslaan en je onder het keurend oog van iedereen binnen moet schrijden (en liefst niet, Bridget Jonesachtig) of -struikelen? ojee...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ok, ik wil ook wel mee. Wanneer is het precies dan kan ik dat al vrijmaken in mijn agenda. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het trouwfeest in kwestie was afgelopen weekend. Lehti en Hans, jullie gezelschap was vast fijner geweest dan dat van die kerel waar ik nu naast kwam te zitten. Gelukkig loste ik dat nog enigszins in Bridget Jones-stijl op, Veerle, door de man-vrouw-man-vrouw plaatsing aan tafel bewust te doorbreken en me naast een vrouw te zetten die ik wel kende en een fijne gesprekspartner vond.

    BeantwoordenVerwijderen