Vervaldatum

zondag 21 oktober 2012 Zenia 8 Opmerkingen

Tijdens mijn eerste officiële post hier, toen nog ‘bijna twee jaar op mijn eentje’, schreef ik dat ik dat best vond, ondanks enkele ‘maars’ die soms de kop op komen steken.

Inmiddels ‘twee jaar en twee maanden op mijn eentje’ vind ik dat een heel stuk minder best. Ik heb het wat gehad met langdurig single zijn en vind het tijd voor iemand nieuw. Helaas gebeurt dat niet zomaar terwijl je hoofd dat ‘beslist’.

Staat er een vervaldatum op ‘oké zijn met het single zijn’?

Ironisch genoeg is mijn zelfvertrouwen toch ook een stuk lager dan toen, bijvoorbeeld wat mijn uiterlijk betreft. Tegenwoordig gaan heel Bridget Jones-achtige gesprekken door me heen zoals: ‘Ik wil iemand om me vast te pakken!’ ‘Dan zal je toch eerst weer wat strakker in het pak mogen zitten.’ ‘He, ja, nu je het zegt, wil ik even niet dat iemand me aanraakt nu.’ ‘Maar ik wil iemand voor wie dat niet uitmaakt en me met zijn armen geborgenheid schenkt.’

Staat er een vervaldatum op ‘oké zijn met je eigen lichaam’?

Maar ook de twijfel over ‘het leven’, of liever ‘mijn leven’ is weer toegeslagen: ‘Waar ben ik toch mee bezig? Ben ik überhaupt nog goed bezig? Weet ik wat ik wil of doe ik maar wat?’ ‘Het is de leeftijd.’ ‘Dat maakt niet uit, er zijn er genoeg die wel lijken te weten wat ze doen. En het moment is nu nu nu. Vorig jaar voelde het wel oké.’

Staat er een vervaldatum op ‘oké zijn met je keuzes’?

En dan bovenal vraag ik me af: Hangt het allemaal niet samen? Alleen hoe? Is er met al die cijfers van die vervaldata soms een magisch rekensommetje te maken? Wie het weet mag mij altijd de formule eens bezorgen.

8 opmerkingen:

  1. Als je 'm hebt dan wil ik die formule graag ook hebben. Ik vraag namelijk mezelf hetzelfde met enige regelmaat af, na precies zes jaar in mijn eentje.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Zenia,

    Als het een troost is, ik ben al meer dan 6 jaar single. Soms is het lastig, soms is het fijn. En inderdaad, je kan niet zomaar ineens met een vingerknip iemand toveren om je vast te houden. Dat zou zo handig zijn!
    Of je in je leven de juiste beslissingen neemt, daar kan ik niet over oordelen. Maar elke weg die je kiest, leidt je ergens naartoe.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Formule? Ik weet het niet. Maar zou de twijfel/ het ongenoegen niet ook een heel prozaïsche verklaring kunnen hebben: de herfst?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lethi is veels te snel. Want dezelfde gedachte schoot me te binnen. Het vallen van het blad.

    Het maakt je vragen niet kleiner of minder belangrijk dan ze zijn maar verklaart misschien wel waarom zoveel singles met dezelfde vragen worstelen. Ondergetekende incluis.

    Starten we maar meteen een brainstorm-groepje op om antwoorden te vinden?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vallen van het blad, of iets in de (herfst) lucht, wie zal het zeggen. Ik merk alleen dat dit stukje net zo goed van mijn hand zou kunnen zijn op dit moment...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ik ken dat ook, en het is meteen toch een stuk fijner om te weten dat ik niet de enige ben die hiermee worstelt.

    En tegelijk denk ik dan ook: wat zijn singles toch sterke mensen ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Jullie zijn lief! En van dat vallen van het blad ben ik eigenlijk wel fan, al zal ik ook niet ontkennen dat de herfst vlugger mijmermomenten losmaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ben hier nieuw (per toeval kwam ik deze blog tegen) maar als man zijnde denk ik er volledig anders over. Het is natuurlijk ieder zijn eigen keuze of beweegrede om single te zijn, maar dan moet je er de negatieve kantjes ook bijnemen. Na reeds meer dan zeven jaren single zijnde zou ik niet eens meer weten hoe het moet aanvoelen om omhelst te worden. Zelf koos ik voor het afstandelijke waarvoor redenen zijn en die zijn voor een ieder anders.

    BeantwoordenVerwijderen