Té kritisch?

maandag 17 juni 2013 Gastblogger 6 Opmerkingen

Het is een topic dat wel vaker het pad van singles kruist… “Ben je niet een beetje te kritisch?” “Leg je de lat niet onredelijk hoog?” “De perfecte man bestaat alleen in boeken en films, hoor!”

Interessante kwestie! Ik ben er zeker van dat ik behoorlijk wat verwacht. Maar ik leg ook voor mezelf de lat hoog. Kwaliteit vraagt kwaliteit zeker? Moet ik dan persé een man die recht uit de film komt? En kan ik met iets “minder” niet leven? Goh, dat zou ik dan weer niet durven zeggen… Weet je, die mannen uit de films, ze blijven echt wel alleen in de films, er is er nog geen één uit het scherm gestapt om mij te komen vasthouden. Ook al vind ik zo nu en dan steun of hoop in sommige dingen die ze zeggen. (Ik ben Gandalf nog steeds dankbaar om zijn gevleugelde woorden “Er is altijd hoop” op een bijzonder donker moment voor mij, ik heb er wekenlang aan vastgeklampt, aan die woorden)

Wat kan je eigenlijk redelijkerwijs verwachten van een man, als vrouw (of man)? Ik ben er al lang niet meer zo zeker van. Ik weet vooral dat ik nog niet opgegeven heb om een antwoord te verwachten binnen de 24u op een eenvoudige vraag om af te spreken. “Zin en tijd om morgen samen te gaan eten?” lijkt me niet zo’n hersenbreker dat je er 3 dagen over moet nadenken, toch? Maar is duidelijk al een grote uitdaging voor velen.

En persoonlijk kan ik het ook wel appreciëren dat, als je een week uit huis bent, je dan je spullen zélf opruimt. Dus niet de melkfles uit de frigo laat staan, je glas-, papier- en PMD-afval laten staan waar je het ‘t laatst op tafel/aanrecht gezet hebt. En je was overal rondhangen zodat ik die nog moet verzamelen als ik wil op een stoel zitten, of het wasrek nodig heb, vind ik ook niet bijster attent. Nee, ik verwacht echt niet dat je elke week het huis van onder tot boven kuist, maar ‘t is wel fijn als de lavabo niet vol baardstoppels ligt, als ik mijn tanden kom poetsen.

Ik vind het ook wel fijn als een man in staat is te luisteren naar mijn verhaal, als ik ergens mee zit. Zonder het te bagatelliseren of dood te slaan met een simplistische oplossing. Misschien probeer ik wel uit te leggen waarom die zo voor de hand liggende oplossing voor mij niet zo eenvoudig is. Maar ik weet niet of ik dan niet onredelijk ben?

“Goed in bed,” ik geef toe, da’s zeer te bediscussiëren. Stijlen schijnen daar ernstig in te verschillen. Maar ik vind het vrij essentieel dat de man niet vergeet dat er een vrouw ook in bed ligt, die graag mee geniet. Als ik mij voel alsof de man mij beschouwt als een opblaaspop, zou het kunnen dat er dan iets toch niet helemaal goed loopt?

Ja, het zou wel leuk zijn als hij een goede danser is, gevoel voor romantiek heeft, er bijzonder knap uit ziet, handig is in allerlei klussen die mij minder liggen, graag met de auto rijdt en vlot parkeert, ook wat weet over psychoanalyse, graag naar dezelfde soort films kijkt, gelijkaardige interesses heeft, zeer goed (maar niet té goed) kan opschieten mijn zus en beste vriendinnen… Maar dat is allemaal niet het meest noodzakelijke, wat mij betreft. Maar ik vind het precies toch redelijk onmisbaar dat ik mij als vrouw gerespecteerd en gewaardeerd voel, vooraleer ik er nog eens aan denk om in een relatie te stappen. Ik heb er een hekel aan het gevoel te krijgen dat ik logischerwijze de huishoudster of opblaaspop ben en dat nog leuk moet vinden ook.

Maar mijn verwachtingen liggen waarschijnlijk gewoon te hoog, meneer?

Met dank aan onze gastblogger.

6 opmerkingen:

  1. "Stijlen schijnen daar ernstig in te verschillen." Da's zeker waar, maar zonder het nu gelijk voor de man op te nemen, er is, ook boven de dertig, bij mannen én bij vrouwen, nog een hoop onzekerheid op dat vlak.
    Hoe geef je aan wat je lekker vindt? vindt hij/zij dat niet raar? Als ik zeg dat ik iets niet fijn vind, dan voelt hij/zij zich vast afgewezen. En wat krijg je dan, dan wordt het de man van de film: drankje, kusje, bloemetje, hop d'r op op de opblaaspop, klaarkomen... geslaagd.
    Dus dames, (ik ga het nu toch even opnemen voor de heren) geef aan wat je lekker vindt, daar heb jij en hij plezier van. Echt. En dan is het misschien zelfs fijn om zijn stoppelbaardjes tijdens het tandenpoetsen even weg te spoelen, want jij hebt aangegeven dat zijn tweedagenbaard schuurt bij het zoenen... of bij iets anders, en je weet dat hij zich speciaal voor jou heeft geschoren.
    Verder wens ik je sterkte. Uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat ze bestaan. Ik had de hoop opgegeven, maar het kan, zo'n man als jij beschrijft. Maar twijfel blijft. En dat is ook niet verkeerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Na het lezen van 'Liefdewerk' van Susan Maushart en 'Toewijding' van E. Gilbert en persoonlijke ervaringen, heb ik voor mezelf besloten dat een man die én emotioneel intelligent is én omkan met een 'directe' vrouw qua communicatie een zeer zeldzaam verschijnsel is. Het 'romantisch ideaal' hoeft voor mij niet meer. Zeg 'nooit, nooit', maar voorlopig geniet ik met volle teugen van een vriendschap met een man die beide heeft en mij steunt (luisteren zonder oplossing te geven én mijn gevoel erkent, en mij laat zijn en aanmoedigd!)en grote porties respect toont!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben het met vlinderke eens, een vriendschap is ook al heel wat waard.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo te lezen lijk je mij niet te kritisch. (Al zou ik al zeker niet in aanmerking komen omdat ik een sloddervos ben - ik woon al te lang alleen vermoed ik.) Maar als je iemand ontmoet, weet je natuurlijk nog niet of hij slordig is of niet, dus misschien loopt er iets mis bij de "preselectie"?
    En goed in bed, is daar tot op zekere hoogte niet aan te werken?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Als jij te kritisch bent, dan ben ik dat ook. Denk dat het er gewoon op neerkomt dat je je geliefd en gewaardeerd voelt als mens en om wie je bent, is dat niet de basis van alles? En karakters moeten wat bij mekaar passen natuurlijk... Ik stel me soms ook de vraag of ik de eisen misschien te hoog leg, maar ik denk van niet, ik denk dat die dingen toch heel natuurlijk zijn? Perfectie bestaat niet - gelukkig maar!

    Ik zou zeggen:de hoop niet op geven - dat zeg ik ook tegen mezelf :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat Mr. Perfect niet bestaat, dat weet iedereen. Ik ben ook helemaal niet op zoek naar Mr. Perfect, te perfect is ook niet leuk. Maar de enige mannen die ik de laatste jaren ben tegengekomen, zijn Mr. Ik-praat-alleen-over-mezelf, Mr. alleen-geïnteresseerd-in-seks en Mr. ik-heb-nooit-eerder-een-lief-gehad-en-ben-wanhopig. Ben je dan "te kritisch" omdat je hiervoor niet wil settelen? Mr. Perfect, nee... Mr. perfect-for-me, dat is waarnaar ik op zoek ben en voor minder ga ik niet!

    BeantwoordenVerwijderen