Trouwen met jezelf?

donderdag 22 augustus 2013 Sven 5 Opmerkingen

(foto: Carlo Coppejans - Het Nieuwsblad)




Enkele dagen geleden stond dit artikel in de krant, over een jonge vrouw die gaat trouwen met zichzelf. Bijna 30 jaar is Nancy Baens, zo vernemen we, en omdat ze zichzelf beloofd heeft voor haar dertigste te trouwen, en single-zijn voor haar geen obstekel mag vormen om die belofte te houden, voegt ze de daad bij het (ja-)woord. 
Wij vinden dat om meerdere redenen nogal opmerkelijk. Want behalve de vragen die we ons stellen over hoe dat dan allemaal concreet en praktisch in zijn werk gaat (jaja, pragmatiek is belangrijk voor singles), zitten we er ook een beetje met een ongemakkelijk gevoel bij.
Wat betekent trouwen dan eigenlijk voor deze vrouw, dat ze het zo wanhopig wil dat ze het desnoods zonder partner doet? En hoe zielig vindt ze single-zijn, of wil ze net bewijzen dat je geen partner nodig hebt, zelfs niet om je huwelijksdroom waar te maken? En waarin zal haar "getrouwd" leven verschillen van haar huidig dagdagelijkse beslommeringen en vreugden?
Het is wellicht erg makkelijk om lacherig te gaan doen over deze rondborstige dame die een Mickey Mouse-armband en een teddybeer als voorwerpen koos om mee te nemen op haar "huwelijksreis", en dat zou ook wel een beetje seksistisch klinken, of over hoe ze masturberend haar huwelijk zal moeten consumeren, met een vreemde blik haar huwelijkssuite in het hotel op reis zal binnengeleid worden en zichzelf trouw zal beloven tot de dood haar scheidt (hoe scheid je feitelijk van jezelf?). Maar, vermoedelijk onbedoeld, met deze actie werpt ze vragen op over hoe we ons verhouden tot single zijn (en singles: zien we die als "mislukt"?) en getrouwd zijn (zijn getrouwde mensen dan "geslaagd"?).

We zijn erg benieuwd naar jullie reacties...

5 opmerkingen:

  1. Opmerkelijk, inderdaad. Misschien een nieuwe trend? Maar indien dit haar gelukkig maakt en een fijne dag oplevert met mooie herinneringen, waarom niet hé... Al associeer ik trouwen (en een relatie hebben) uiteraard vooral met iets wat je doet met een ander. Misschien komt ze wel iemand tegen op haar wereldreis? Nu de "druk" eraf is? Oops, maar dan gaat ze vreemd, zeker? ;-) En om het te zien in termen van "geslaagd" of "mislukt": wat vooral telt is hoe het voor haar voelt, niet wat anderen daarvan denken.
    Stel: je bent single en je hebt nog nooit seks gehad met iemand anders, maar je haalt wel veel voldoening uit masturbatie: ben je dan "mislukt"? Of je hebt wel al seks gehad met een andere persoon in een relatie, maar toch verkies je masturbatie: scheelt er dan iets met je? Misschien voer voor een nieuwe blog post ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kijk, als deze vrouw dat zo graag wilt, waarom niet? Sven, de vragen die je stelt over haar in je stukje, kan je best aan haarzelf voorleggen.
    Ik vind haar best lef hebben. Wat zij doet, mogelijk nu een 'trend', is iets dat in bepaalde culturen en op individueel initiatief al heel lang word/werd uitgevoerd.
    Tot zover mijn (antropologische) kennis reikt, heb ik enkel weet van vrouwen die dit ritueel (mee) uitvoeren.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind het een beetje vreemd, maar als ze er zelf geen probleem mee heeft (of moet dat in dit geval "hebben" worden?), waarom ook niet. Ik kan het deels ook wel begrijpen, bij gebrek aan beter pak ik mezelf ook al eens vast ...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Waarom niet he, als er iemand is aan wie je altijd trouw moet blijven is het absoluut aan jezelf. Zo uitzonderlijk is het trouwens niet, ik heb al 2 vriendinnen getrouwd met zichzelf. We hebben het wel iets kleiners aangepakt. Een aperitiefje met ons drieën en een mooie speech

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik zou er alleen maar triest van worden om zo'n trouwfeest te organiseren voor mezelf.
    Trouwen doe je met z'n twee, vind ik. En iemand anders die belooft je graag te zien en voor je te zorgen, da's toch heel wat anders dan beloven dat voor je zelf te doen (al is jezelf graag zien en goed voor jezelf zorgen wel een basis voor een goede relatie).

    Ik zie mezelf dan toch veeleer een groot feest organiseren voor bv. mijn verjaardag of eventueel een 'blijdatikleef'-feest, maar het woord 'trouwen' en heel de symboliek daarrond zou ik weglaten.

    Nu ja, door al de media-aandacht die deze dame ondertussen gekregen heeft, komt er misschien ooit wel nog eens een echte trouw voor haar.

    BeantwoordenVerwijderen