(Niet) weten wat ik wil

vrijdag 15 mei 2015 anne 6 Opmerkingen

Ik tob, ik denk en analyseer. Ik laat los en geef m'n leven vorm. Op m'n eentje maar omringd door vrienden, familie en collega's sta ik sterk in m'n schoenen en geef ik er alle schijn van te weten wat ik wil.

28 jaar. Nog bakken tijd om m'n leven vorm te geven. Alles is nog mogelijk, een nieuwe richting geven nog vóór ik 30 ben. Carrièreswitch, bijstuderen, kinderen, emigreren, partner, sabatjaar, talenten, reizen, ...

Alles kan, alles mag. Het is mijn leven. Doe maar, ga ervoor. The sky is the limit. Als je maar je best doet. Kom maar op met je uitdagingen!

#fail #energielevellow .
Gevolg van keer op keer mezelf een spiegel voorhouden om uit te pluizen wat ik wil, kan en moet. Kwetsbaar opstellen bij elke sprong in het diepe. Zoektochten naar nieuwe wind.

Want er moét toch meer in zitten, niet? Ja, ik weet wat ik niét wil. Maar nee, ik weet begot niet wat ik wel wil. Laat staan dat ik zou weten hoe ik eraan moet beginnen.


Ik wil mij amuseren, onthaasten en genieten van de kleine momenten. En een relevante job die me uitdaagt, waar ik van kan leven maar niet mijn leven beheerst. Waar bazen helpen maar niet breken. Zelfgebakken brood op de plank en de geur van appeltaart. Mensen rond me die ik fijn vind. En mij ook tof, cool en aangenaam gezelschap vinden. Ik wil een goed boek en lekker eten. Dansen in een zomerjurk en hoge hakken. Een romcom of chickflick met een fleece op de bank. Enkele knuffels op z'n tijd en een thuis. Hobbys waar ik me in kan verliezen zonder verloren te lopen. Uitwaaien aan de zee, met mijn haar in de wind.

Hoezo, zou ik niet weten wat ik wil?

6 opmerkingen:

  1. Soms hoef je het niet te "weten", alleen maar te "voelen" of het goed zit.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad wat Margeaux zegt... té veel nadenken en daarbij switchen van hier naar ginder, van boven naar onder, van links naar rechts, zoals ik in je tekst lees (ik word er zélf onrustig van, van het alleen al te lezen) helpt je niet denk ik.
    Heb ook de indruk dat je veel let op wat anderen verwachten dat je zou moeten doen. Niet doen, leef je eigen leven, met een goede mix van denken én voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zoals hierboven: niet teveel nadenken over wat "zou moeten". Ik geloof echt dat je net een probleem van deze tijd omschreven hebt: teveel nadenken en teveel verwachten. Nu ja, "probleem" mag ik dat misschien niet noemen. Maar toch denk ik dat veel mensen denken dat het leven kweetniewat moet zijn. Terwijl je vooral voor jezelf moet spreken: ben ík hier gelukkig mee? Okee, des te beter. Niet tevreden? Doe er dan iets aan. Maar vergelijk jezelf vooral niet met wat je van sommigen op het internet (Facebook, Twitter (worst medium) of Instagram ziet. Voor veel mensen beheerst deze vorm van profilering (het is niet meer dan dat!) hun leven om zo interessant mogelijk te zijn dat ze niet meer relaxed en gelukkig zullen zijn dan jou hoor. Less is more, ook in het "gewone leven".

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anne: geniet ervan nu het nog kan. Straks ben je een carrièrevrouw met twee krijsende koters en een luie vent die geen klop doet in het huishouden (en in bed ;-)). Enjoy life!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh, soms mogen we eens 'piekeren' en doen, dat is juist de weg om te beseffen dat we het op een gegeven moment loslaten en gewoon verder gaan... we mogen gerust eens twijfelen en wroeten: door 'ik-weet-het-niet! te uiten komen we tot 'ik-weet-het-(weer): what would we be without all those moments?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bedankt allemaal voor je reacties!

    Voelen, weten of denken: het vraagstuk blijft voor mij hetzelfde.

    @anoniem en Laure: het gaat niet echt om wat anderen vinden wat ik zou moeten doen hoor. Het is echt voor mezelf dat ik de "meer"waarde in het leven zoek. En toffe mensen rondom mij dragen daar wel aan bij, dat is waar.

    @vlinderke: inderdaad, je vat het voor mij goed samen. Ik heb daar een gans blad voor nodig, jij 3 zinnen ;-) . Mijn hoofd breken over de grote levensvragen om bij de essentie uit te komen: de kleine dingen die het leven zoveel kleur geven. Och, Love to hate it ;-)

    BeantwoordenVerwijderen