Mei: maand van de kluizenaar (deel 2)

woensdag 8 juni 2016 Gastblogger 1 Opmerkingen

Dat brengt me bij die andere vraag die mij na lange tijd dit weekend weer gesteld werd. “En hoe is’t in de liefde?” Baf, recht op de tafel. Euhm… Nikske in de liefde. Nog steeds niet. “Dat komt nog wel. Buitenkomen, hé.” Ja, want zo simpel is het nu eenmaal. Zeker als je bedenkt dat ‘hij’ ook net dan moet buitenkomen, op dezelfde plaats. En dan moet er nog contact zijn, liefst. Alsof je niet gewoon kan buitenkomen om mensen te leren kennen of ervaringen op te doen. Dat is wat ik de laatste maanden gedaan heb. Zonder dat er iets moest, zonder al te hoge verwachtingen. Ook al had ik er wel meer van verwacht. Eens zien hoe lang ik het volhoud om niets meer te plannen. Mijn beste vriendin weet alvast wat ze moet doen als ik nog eens een idee heb!

Voor het geval het toch weer begint te kriebelen: zijn er activiteiten, cursussen of workshops (voor singles) die jullie kunnen aanraden?

Met dank aan onze gastblogster. Jouw verhaal, mening, tip, ... is ook welkom bij oponseentje@gmail.com

1 opmerking:

  1. Goh, die vraag wordt mij niet meer gesteld (of toch heel zelden). In het begin vragen mensen hoe het gaat en hoe lang je al single bent. Ongeacht de lengte van het single zijn volgt het standaard antwoord "dat is nog niet lang". Ze blijven altijd hetzelfde antwoord geven tot de vraag "wanneer is het nu wel lang genoeg???" in je hoofd opduikt. Maar dan denk je erover na en kom je tot de vaststelling dat mensen niet veel anders kunnen zeggen. Het alternatief is immers "wat scheelt er met jou?" Want de realiteit is nog steeds dat mensen verwacht dat je precies maar gelukkig kan zijn als deel van een koppel. Terwijl ik ondertussen toch al dikwijls het tegendeel bewezen heb.

    BeantwoordenVerwijderen