Overtuigd

dinsdag 20 oktober 2009 Lies 2 Opmerkingen

"Jij hebt een haat-liefdeverhouding met je single zijn", zei een vriend me. "Er zit een grond van waarheid in", dacht ik, "De ene dag vind ik het leven op m'n eentje fantastisch. De andere dag heb ik er de pest in. Maar is dat ook niet zo bij getrouwde mensen? En liggen de meeste dagen niet ergens tussenin? Je leven gaat gewoon z'n dagelijkse gangetje. Je doet dezelfde dingen als de meeste andere mensen en je staat er niet bij stil dat je als single toch nog steeds een buitenbeentje bent."

Maar vandaag even een greep uit de momenten van overtuigd single zijn:

Je verneemt dat Koen en Els al jaren in relatietherapie zijn. Ondanks al hun inspanningen verandert er weinig. En Pol en Miet, die blijven alleen nog bij elkaar voor de kinderen en gaan voor de rest hun eigen gangetje.

Jan en Greet gaan scheiden. Piet en Carine ook. Je aangetrouwde neef verlaat je nicht een paar dagen voor de geboorte van hun tweede kindje. Je broer, je vroegere klasgenoten, je collega's, ...: de een na de andere valt ten prooi aan de echtscheidingsgolf. Je hoort voor de zoveelste keer hoeveel relaties er eindigen met een scheiding en je bent blij dat deze kelk aan jou is voorbijgegaan.

De ex van Nicole bleek een alcoholverslaving te hebben. Die van Sophie gooide het geld langs ramen en deuren naar buiten. En de bijna-ex van Marianne deed werkelijk niets in het huishouden. Tiens, een ex met kwaliteiten, zou dat bestaan?

Geert en Kaat zijn al ruim 5 jaar gescheiden, maar om de 14 dagen is er nog een vlammende ruzie over hun dochtertje. In het bijzijn van het lieve kind nota bene. Advocaten verdienen fortuinen aan dit koppel.

Je gaat een dagje de stad in en zit in een koffiehuis naast een koppel met kinderen. De man ergert zich dood aan z'n vrouw en omgekeerd. De kinderen zijn vervelend. De sfeer is om te snijden. Wat ligt dit tafereel ver van de idylle in de reclamefilmpjes. Thuis zet ik me rustig in de zetel en geniet. Ik mag 100% mezelf zijn. Niemand maakt opmerkingen en het is hier altijd peis en vree.

Je collega's kunnen het werk nauwelijks nog aan. Niet omdat het op zich niet te doen is, wel omdat ze overbelast zijn thuis door zieke kinderen, kinderen met leerstoornissen, puberende kinderen, kinderen met een handicap of gewoonweg te veel kinderen. Resultaat: ze kunnen niets zo goed doen als ze het zouden willen en beleven nergens nog echt plezier aan.

Je buurvrouw belt. Ga je mee naar een flamenco-optreden vanavond? Even later genieten jullie samen van een wervelend optreden.

Op maandag lunch je met Bert. Op dinsdag ga je naar de cinema met Tom. En dit weekend komt Koenraad klussen. Allemaal erg leuk. En je hoeft aan niemand verantwoording af te leggen. Want je bent single en zo vrij als een vogel.

2 opmerkingen:

  1. Heel erg treffend verwoord! Een waarheid als een koe. Je zou je nog gaan afvragen of het wel zin heeft om een partner in huis te halen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kort en krachtig verwoord! :-)
    Ik vind het nog en verschil tussen alleen wonen en een relatie hebben (LAT-relatie) en samenwonen met je lief.
    Bij een LAT heb je weinig huishoudelijke rompslomp van de ander, bij het samnwonen ben je,naast partners, ook een huishoudelijk team.
    't Is maar wat je wil... als single heb je wel de kans/tijd om alles een keer op een rijtje te zetten en e bepalen wat je nu in een relatie wil/verwacht.
    Ik heb alvast geleerd: spring er niet gelijk hotteldebottel in, leer elkaar kennen.

    BeantwoordenVerwijderen