Alleen op stap: het experiment
Ik mag dan al single zijn, ik ga zelden of nooit alleen op stap. Wanneer ik naar de cinema, op restaurant of op café wil, spreek ik altijd af met vrienden. En dan blijf ik de hele avond bij die vrienden en leer ik nooit eens wat nieuwe mensen kennen.
Toen ik onlangs eens niemand vond om mee af te spreken, besloot ik van de nood een deugd te maken. Ik zou starten met een experiment 'alleen op stap' en er verslag over uitbrengen op onze blog.
Week 1: alleen op café
Ik zie mij nog niet alleen aan de toog hangen. Dus kies ik voor een voorzichtige, eerste stap. Gewoonlijk lees ik de weekendkrant alleen thuis. Nu ga ik die op café lezen.
Bevindingen: na 5 minuten ben ik zo verdiept in mijn krant dat heel de buitenwereld voor mij verdwijnt. Misschien lopen er wel hoogst interessante mensen voorbij, maar ik merk ze niet op.
Conclusie: buitenhuis de krant lezen, is niets voor mensen die helemaal weg zijn van de wereld als ze verdiept zijn in de krant of een boek. Bovendien moet je bijna een dag op café zitten om de weekendkrant helemaal door te kunnen nemen. En je mag geen artikels uitscheuren.
Week 2: alleen op restaurant
Ik besluit koers te zetten naar het wereldrestaurant De Centrale, want daar hadden ze vroeger wel eens aanschuiftafels waar alle 'alleen-eters' konden aanschuiven.
Bevindingen: Vandaag is er geen lange tafel. Er zitten nog wat mensen alleen aan een tafeltje, maar de meesten onder hen krijgen later het gezelschap van hun vrienden. Ik verveel mij stierlijk. Gelukkig komt het eten er snel aan.
Conclusie: Mensen spreken zelden vreemden aan op restaurant. Een restaurant is dus echt niet de plek waar je nieuwe mensen gaat leren kennen.
Week 3: alleen op kookworkshop
Het is bio-week en ik schrijf me in voor 2 kookworkshops. Samen koken vind ik altijd een gezellige bedoening.
Bevindingen: kookworkshops trekken vooral iets oudere dames aan, al zit er sporadisch ook nog wel eens een mama met dochter of een oudere man tussen. Tussen het koken door en aan tafel maak je wel kennis met elkaar.
Conclusie: er is wel degelijk contact, maar daarna scheiden de wegen en kom je elkaar waarschijnlijk nooit meer tegen. De kans is wel erg klein dat je er vrienden aan overhoudt, laat staan dat je er de ware Jacob zou tegenkomen.
Toen ik onlangs eens niemand vond om mee af te spreken, besloot ik van de nood een deugd te maken. Ik zou starten met een experiment 'alleen op stap' en er verslag over uitbrengen op onze blog.
Week 1: alleen op café
Ik zie mij nog niet alleen aan de toog hangen. Dus kies ik voor een voorzichtige, eerste stap. Gewoonlijk lees ik de weekendkrant alleen thuis. Nu ga ik die op café lezen.
Bevindingen: na 5 minuten ben ik zo verdiept in mijn krant dat heel de buitenwereld voor mij verdwijnt. Misschien lopen er wel hoogst interessante mensen voorbij, maar ik merk ze niet op.
Conclusie: buitenhuis de krant lezen, is niets voor mensen die helemaal weg zijn van de wereld als ze verdiept zijn in de krant of een boek. Bovendien moet je bijna een dag op café zitten om de weekendkrant helemaal door te kunnen nemen. En je mag geen artikels uitscheuren.
Week 2: alleen op restaurant
Ik besluit koers te zetten naar het wereldrestaurant De Centrale, want daar hadden ze vroeger wel eens aanschuiftafels waar alle 'alleen-eters' konden aanschuiven.
Bevindingen: Vandaag is er geen lange tafel. Er zitten nog wat mensen alleen aan een tafeltje, maar de meesten onder hen krijgen later het gezelschap van hun vrienden. Ik verveel mij stierlijk. Gelukkig komt het eten er snel aan.
Conclusie: Mensen spreken zelden vreemden aan op restaurant. Een restaurant is dus echt niet de plek waar je nieuwe mensen gaat leren kennen.
Week 3: alleen op kookworkshop
Het is bio-week en ik schrijf me in voor 2 kookworkshops. Samen koken vind ik altijd een gezellige bedoening.
Bevindingen: kookworkshops trekken vooral iets oudere dames aan, al zit er sporadisch ook nog wel eens een mama met dochter of een oudere man tussen. Tussen het koken door en aan tafel maak je wel kennis met elkaar.
Conclusie: er is wel degelijk contact, maar daarna scheiden de wegen en kom je elkaar waarschijnlijk nooit meer tegen. De kans is wel erg klein dat je er vrienden aan overhoudt, laat staan dat je er de ware Jacob zou tegenkomen.
Het is echt moeilijk om nieuwe mensen te leren kennen vind ik, vooral blijvende contacten. Het grootste deel van vrienden die ik de laatste tijd heb leren kennen, waren allemaal via twitter en facebook. Ergens vind ik dat een beetje zielig, dat je op online manier beter vrienden kunt maken dan in het "echte" leven.
BeantwoordenVerwijderenVia Facebook leerde ik nog nooit nieuwe mensen kennen. Het zijn alleen oude bekenden die ik er opnieuw tegenkom. Twitteren doe ik niet.
BeantwoordenVerwijderenAls ik afga op mijn eigen ervaringen, zie ik dat vriendschap pas ontstaat als wegen een aantal keren op een spontane manier kruisen. Bv. elkaar regelmatig zien via vrienden, het verenigingsleven, een cursus, een gemeenschappelijk project (zoals een groepsblog), een reis, ...
De kans dat je iemand leert kennen door de dingen te doen die ik in mijn stukje besprak, lijkt mij erg klein.
Door te bloggen leerde ik inderdaad wel een aantal "nieuwe" mensen kennen, mensen die ik anders nooit had ontmoet. En dat zijn vaak hele leuke contacten.
BeantwoordenVerwijderenEr zitten er natuurlijk ook altijd bij waarvan je achteraf denkt "Had ik die maar nooit leren kennen!", maar dat is in het echte leven ook zo eh?
Of je op die manier de liefde van je leven leert kennen? Geen idee.
Alhoewel ik me wel kan voorstellen dat als je graag schrijft, en je leert dan een ander kennen die ook graag schrijft dat dat dan een surplus is.
Ik voeg toe aan de lijst: 2 schrijfcursussen die ook niets opbrachten op vlak van interessante mensen leren kennen...Tegenwoordig komt het allemaal vanuit internetland bij mij, al heel wat superleuke mensen leren kennen waarmee ik niet alleen via de pc contact heb...
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb via internet (Facebook, blogs,...) leuke mensen leren kennen waar ik ook in real life contact mee heb
BeantwoordenVerwijderenEen lief nog niet daarentegen ;)
Zeg mensen, hoe doen jullie dat, zo via Facebook en blogs mensen leren kennen? Zijn dat dan onbekenden die elkaar aanspreken en daarna life afspreken?
BeantwoordenVerwijderenIk heb alleen bepaalde van mijn medebloggers ontmoet via de blog, voor de rest blijft het bij reacties op elkaars blogs zonder elkaar ooit gezien te hebben.
Lies, dat is echt de nagel op de kop. Bij mij is dat exact hetzelfde. Ik vind het niet erg om alleen op restaurant te gaan, maar het zou niet snel in me opkomen om daar "aan de klap" te geraken met iemand anders.
BeantwoordenVerwijderenDe optie via sociale media heb ik nog niet verkend, maar ik zie daar meer mogelijkheden in om met gelijkgezinden in contact te komen. Lijkt me leuk om dat eens nader te bekijken, maar laat het nu net de komende week (weken?) schitterend weer worden, en zal de computer niet veel werk hebben...
waw, ik vind dat heel knap van je dat je die dingen gaat uitproberen... ben zelf ook geen held in 'alleen dingen doen'..., en zeker niet alleen op restaurant...
BeantwoordenVerwijderenvroeger had ik wel een stamcafé, waar ik regelmatig kwam en dus ook alleen durfde komen, omdat er altijd wel mensen waren die ik kende, maar dat café is helaas al lang weer weg... en in het (eet)café bij mij op de hoek durf ik ook wel alleen te gaan zitten, idd om de krant of een tijdschrift te lezen, en ik ken de meeste obers die er werken, maar echt leuk vind ik het niet hoor...
erg moeilijk om nieuwe mensen te leren kennen...
meestal pas als je een langerdurende cursus volgt, of via het bloggen..
facebook dient voor mij ook vooral voor oude bekenden...
ik heb al behoorlijk wat mensen leren kennen via het bloggen, hoor. Mensen die ik op tijd en stond eens zie, zelfs. Je moet alleen de stap nemen om ze te zien (wat jullie toch doen nu zondag, hé)
BeantwoordenVerwijderen@ Lies: Via facebook zijn dat dikwijls mensen die ik gewoon interessant vind, of waarmee je in discussie raakt op het profiel van een gemeenschappelijke vriend. Soms gaat het gesprek dan wat heen en weer, of begin je wat te mailen, en dan spreek je in het echt af en hoop je dat het gaat klikken :)
BeantwoordenVerwijderenGisteren heb ik vb iemand nieuws ontmoet door wat heen en weer te mailen, en uiteindelijk bij hem gaan eten samen met onze gemeenschappelijke vriendin. En zo ontstond er een nieuwe vriendschap :)