Stiefouders
Naar aanleiding van het bijwonen van een kindertheatervoorstelling met mijn dochter, heb ik de laatste tijd vaak gedacht en gesproken over stiefouderschap.
Als single heb je daarmee natuurlijk niet meteen te maken, maar als je graag van je single-status afwil (en dat willen de meeste singles), én je hebt kinderen, dan is het feit dat je toekomstige partner ook stiefouders kan/zal worden, natuurlijk iets dat je bezighoudt.
Want ik hoorde al meerdere singles die bij de keuze van een partner nadenken over hoe die dan een plaats moet krijgen bij de kinderen, of hij de kinderen wel leuk zal vinden, of de kinderen hém/hààr wel leuken zullen vinden,... Het is iets waar elke single met kinderen toch wel soms mee geconfronteerd wordt.
Ik merk ook dat veel single ouders al heel duidelijke ideeën ontwikkelen over hoe zo'n stiefouderschap wél en (vooral ook) niet moet ingevuld worden, en ik geloof dat dat op zich wel goed is. Al moet je natuurlijk niet al proberen alles in te vullen, want dat kàn ten eerste niet (het leven, beste singles, is vaak zéér onvoorspelbaar, dat hoef ik jullie vast niet meer te vertellen) en bovendien zou dat een keurslijf zijn waarin die toekomstige partner al op voorhand mag in verkrampen.
Welke ideeën hebben jullie over stiefouderschap ? Ben je zelf ouder en heb je er al over nagedacht ? Ben je geen ouders maar denk je soms na over hoe het zou zijn als je een partner vindt die al kinderen heeft ? Vertel het ons allemaal in de reacties...
Het is zeer mooi meegenomen als de kinderen je nieuwe partner leuk vinden, maar dat kan je niet forceren. Ik verwacht wel dat mijn kinderen naar mijn nieuwe partner luisteren en beleefd zijn, maar dat verwacht ik ten opzichte van elke volwassene. Dit moet uiteraard wederzijds zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk verwacht niet dat mijn partner mijn kinderen opvoedt, al helpt het natuurlijk wel als die opvoedkundige principes op één lijn liggen. Dat maakt het gemakkelijker. Ik denk echter niet dat dat noodzakelijk is, zolang maar niet gemoeid wordt in het opvoeden van elkaars kinderen.
Het is duidelijk dat er een groot verschil zit tussen de relatie die je met een nieuwe partner aangaat. Beslis je om samen te gaan wonen, dan breng je meer tijd met de stiefkinderen door en dan is het veel beter om het goed met elkaar te vinden. Het zou niet de eerste keer zijn dat spanningen tussen stiefouders en kinderen de relatie uit elkaar haalt.
Beslis je om het bij een (soort van) LAT-relatie te houden, dan kan je beide zaken meer scheiden en als het niet lukt met de kinderen, dan kan je gerust een afzonderlijk leven samen opbouwen als je co-ouderschap hebt.
Ik weet één ding: het is als stiefouder (waarmee ik niet bedoel dat je specifiek getrouwd moet zijn of zelfs samenwonen) niet leuk als het kind van je nieuwe partner weinig tot zelfs affectie toont ten opzichte van jou. Ik wil toch op zijn minst wel een beetje leuk gevonden worden.
In de voorlaatste zin ontbreekt het woord 'geen' vóór affectie.
BeantwoordenVerwijderen(en mijn reactie is zo lang, dat ik beter zelf een stuk erover geschreven had ;-) )
"stiefmoeder" ...
BeantwoordenVerwijderenPfeeuw ...
Voor de naam alleen al zou ik het laten!
Die van mij zijn gelukkig 17 & 19, weer een probleem minder, integendeel zelfs, altijd een kinderoppas mocht de nieuwe vlam (want ik ga er gewoon van uit dat die komt) nog in de klein mannen zitten.
(huivert ... "stiefmoeder" ... brrr!)
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenIk schrijf freelance voor het magazine Goed Gevoel en werk momenteel aan een artikel over stiefouders en de omgang met hun stiefkinderen (Hoe ga je met je stiefkinderen om, tegen welke problemen liepen jullie aan, hoe krijg je een band met je stiefkind, hoe is het om stiefouder te zijn,...). Hiervoor ben ik op zoek naar vier personen die willen getuigen over hun relatie met hun stiefkind(eren) en op de foto willen. De relatie mag (liefst) moeilijk verlopen zijn, het hoeft dus niet altijd rozengeur en maneschijn zijn geweest maar de relatie moet op dit moment wel goed zitten. De samenstelling van het nieuw gezin mag ook al lang geleden zijn.
Indien u uw verhaal wil brengen, mag u mij altijd contacteren op elisahvandenheuvel@gmail.com
Groetjes,
Elisah Van Den Heuvel