Uitnodiging: boekenswishing

Alle positieve commentaren na onze boekenswishing van vorig jaar en onze Tracktocht van dit voorjaar deden ons weer zin krijgen om iets te organiseren.

Daarom nodigen we jullie (singles en niet-singles) graag uit voor onze boekenswishing van zondag 4 november om 14 uur in Gent.

Het concept is hetzelfde als de vorige keer. Iedereen stelt kort een boek voor waarvan hij/zij vindt dat het een aanrader is. Wie wil, mag er een stukje uit voorlezen.

Daarna stallen we alle boeken uit die jullie willen ruilen. Alle boeken komen in aanmerking: romans, kookboeken, strips, ... Boeken die je graag hebt gelezen, maar niet per se in je boekenkast wil houden. Boeken die je cadeau kreeg van iemand die je smaak niet zo goed kende. Alles is welkom.

's Avonds ga je naar huis met hetzelfde aantal boeken als je hebt meegebracht. Iedereen kan dus meedoen, of je nu 1 of 10 boeken hebt die je wil swishen.

Er zijn een tiental plaatsen beschikbaar rond de tafel. Je stoel reserveren kan via een mailtje naar oponseentje@gmail.com.

Wie al een idee wil krijgen van hoe het eraan toe gaat op onze boekenswishing kan deze stukjes lezen:
- deel 1
- deel 2
- deel 3

Graag tot dan!
activiteiten • blog • boeken

En toen redden de singles het land van een dreigend stroomtekort

Er is de voorbije week heel wat te doen geweest over het stroomtekort dat zich deze winter zou kunnen voordoen. Bij dreigende stroomtekorten zou de overheid de bevolking oproepen om 's avonds niet meer te strijken noch de oven te gebruiken.

Nu wil ik als goede burger uiteraard graag gehoor geven aan deze oproep. Daarom heb ik een plan bedacht. Een eenvoudig plan waarin singles een cruciale rol spelen. En dat doe ik hier graag even uit de doeken.

In Gent woont 1 op de 2 bewoners alleen. Ook op andere plaatsen zijn er steeds meer alleenwonenden. Allemaal mensen die lampen laten branden terwijl er maar 1 persoon in huis is, hun oven verwarmen voor een eenspersoonsgerecht, enz. Als we nu bij dreigend stroomtekort eens een oproep lanceren om telkens met een viertal personen op bezoek te gaan bij een single in de buurt, dan levert dat een enorme energiebesparing op. We koken dan met z'n allen en eten samen. Uiteraard is de dresscode 'zo ongestreken mogelijk' ('Het zit vanbinnen', weet u wel). Wie het meest gekreukeld op de afspraak verschijnt, wordt vrijgesteld van de (handmatige) afwas.
Iedereen kan thuis zijn verwarming afzetten en doordat we met meer mensen in het huis van de gastvrouw of -heer zijn, is daar ook minder verwarming nodig.

Zo besparen we massa's energie en bewijzen we dat het ook zonder kerncentrales of dure geïmporteerde energie lukt. Meer zelfs, dat het leven er gezelliger op wordt.

Ik zie het al helemaal zitten. Laat maar komen die koude winter! Wij singles gaan voor de warmste winter ooit.

PS: deel gerust dit bericht op Facebook of Twitter als je het een goed voorstel vindt.
geld • milieu • vraagstuk

Kijk, daar loopt een single

Hoe herken je als single je medesingles? Deze kwestie kwam hier al eerder aan bod.

Op reis spotte ik een marcelleke dat dit probleem meteen oplost.



Hoewel, ik zie mezelf nog niet zo snel rondlopen met iets dat zo expliciet verwijst naar m'n singlestatus. En ook bij een man zou ik er wel eens kunnen op afknappen.
kleren

Tussen droom en werkelijkheid

Midden september. Een zonovergoten camping. Een uitgelaten vriendenbende ademt zomer in en vrolijkheid uit. 4 koppels met kinderen. 1 single zonder.

Bijna 20 jaar kennen ze elkaar. Goed voor uren en uren verhalen. Over ieders zoektocht naar een passende job. Over opeenvolgende relaties, twijfels, relatiedips en -breuken, exen met en zonder streken. Maar ook over gek zijn op elkaar, trouwen en niet meer in slaap kunnen geraken zonder de ander. Over een huis zoeken en op een dag ook vinden, verhuizingen, verbouwingen, terrassen en tuinen, leuke en vervelende buren. Over vervulde en onvervulde kinderwensen, bevallingen, opvoedingskwesties, peuters en pubers.

Eindeloos veel verhalen, 1 rode draad: het leven volgt zelden het droomscenario dat je in je hoofd had toen je leven nog in de kinderschoenen stond. In het perfecte plaatje van X kwam dat kankergen niet voor dat haar nog voor haar veertigste 2 borsten zou kosten. Y had zich nooit kunnen inbeelden dat die leuke jongedame waar hij ooit zo smoor op was zich zou transformeren tot een ware kwelgeest van een ex. Z was ervan overtuigd dat ze op een dag kinderen zou hebben.

Singles en koppels, elk weleens mijmerend over groener gras aan de overkant. Elk nu eens struikelend, dan weer huppelend, dansend, juichend, ondanks de imperfectie van het leven, ondanks de blutsen en de builen. Elk zijn unieke levensverhaal. Zo verschillend, maar toch ook zo gelijk.
geluk • vriendschap

Alleen in goede en in kwade dagen

Een gunstige wind deed een interessant artikel in onze mailbox belanden. Het gaat over singles en verscheen onlangs in Knack.

Van de Verenigde Arabische Emiraten tot Zweden, wereldwijd leven steeds meer mensen alleen. Moeten we ons daar zorgen over maken?

De flirtgrage en vrijgezelle hoofdpersonages van de populaire reeks Sex and the City zijn volgens de autoriteiten van de Verenigde Arabische Emiraten een slecht voorbeeld. Zo slecht, dat de overheid opnames van de tweede film van de serie in Abu Dhabi liet stopzetten. Alles om te vermijden dat goede islamitische vrouwen op verkeerde ideeën zouden komen.

Maar zelfs in een bastion van traditionele waarden als de Golfstaten, worden jaar na jaar minder huwelijken geregistreerd. Volgens het Huwelijksfonds, een overheidsorgaan dat financiële steun biedt aan de brave burgers die wel verloofd zijn, is zo'n zestig procent van de vrouwen ouder dan dertig ongehuwd. In 1995 was dat nog maar twintig procent. 'Bijzonder verontrustend', volgens regeringswoordvoerder Said Al-Kitbi. Maar is de toename van alleenstaanden ook verontrustend als je het islamitische waardepatroon niet deelt?

Volgens marktonderzoeker Euromonitor is alleen-zijn wereldwijd de snelst groeiende samenlevingsvorm. (zie grafiek) Tegen 2020 zouden er nog eens 48 miljoen alleenstaanden bijkomen, een gigantische toename van twintig procent.

Niets nieuws voor het rijke Westen, waar de trend al een paar decennia aanhoudt. Neem nu België: in ons land werden in 2010 een derde minder huwelijken afgesloten dan in 1990. Ondertussen zette wel een derde méér koppels de echtscheidingsprocedure in. Er wonen ook steeds meer mensen alleen, goed voor zo'n vijftien procent van de bevolking.

Maar ook in ontwikkelingslanden zijn er steeds meer singles, en dat is nieuw. In landen als India of Brazilië verandert het groeiende leger einzelgängers zelfs de consumptiepatronen. In Brazilië is de verkoop van voorverpakte maaltijden voor één persoon in vijf jaar tijd verdubbeld.

De toename van singles mag dan universeel zijn, de drijfveren om alleen te blijven verschillen. In Japan weigeren steeds meer vrouwen hun blitzcarrière in te ruilen voor het beperkende moederschap. Zelfs in Iran laten vrouwen zich steeds minder aan de haard ketenen. Vrouwen halen er diploma's, maken gretig gebruik van de pas ingevoerde echtscheidingswetten en zwaaien listig met valse trouwringen om op hun eentje een huurcontract te tekenen.

Maar niet alle loners hebben voor hun solitaire bestaan gekozen. Indiase meisjes kosten hun ouders handenvol geld aan bruidsschatten en leveren niets op. Dokters bekwamen zich dus in het aborteren van vrouwelijke embryo's: de beste garantie op een generatie vol eeuwige vrijgezellen. Onder Afro-Amerikanen is er dan weer een overschot aan single vrouwen: van de negen begeerlijke zwarte vrijgezellen zit er één achter de tralies.

Toch zien sociologen meer algemene verklaringen voor de groeiende groep alleenstaanden. Vrouwen huwen later, omdat hun professionele mogelijkheden groter worden. Bovendien kunnen ze de traditionele voordelen van het huwelijk - financiële en emotionele stabiliteit en regelmatige seksuele contacten - nu ook buiten het huwelijksbed vinden. En daar komt nog bij dat de levensverwachting overal stijgt, waardoor mensen hun overleden partners vaak jaren overleven.

Maar alleenstaande zijn heeft ook zo zijn nadelen en die zijn niet min: alleenwonenden hebben een veel grotere ecologische voetafdruk en hogere kosten van levensonderhoud. Singles planten zich minder voort en dragen in het Westen dus rechtstreeks bij aan de vergrijzing.

Bovendien tonen studies aan dat alleenstaanden zowel fysiek als emotioneel kwetsbaarder zijn, waardoor ze de gezondheidszorg op kosten jagen. Psychoanalyticus Paul Verhaeghe beaamt dat. 'De mens is een sociaal dier: samenleven zit in ons biologische gedragspatroon. Een sociaal dier dat toch alleen leeft, is ziek of uitgestoten.'

Beleidsmakers houden weinig rekening met alleenstaanden. Ook België is wettelijk gezien geen walhalla voor singles. Patrick Derthoo, fiscalist bij Deloitte, licht toe: 'De Belgische fiscus maakt een radicaal verschil tussen alleenstaanden en gezinnen met maar één kostwinner. Door de huwelijksquotiënt krijgen gehuwde kostwinners een enorm belastingvoordeel. Een voordeel dat alleenstaanden of officieel samenwonenden nooit krijgen. Dat is een fiscale aanmoediging voor het oude rolpatroon, waarbij de man de kost wint en de vrouw thuis voor de kinderen zorgt. Vrouwen die halftijds werken, blijven vaak beter thuis. Hun loon ligt toch lager dan het belastingvoordeel.' En dan is er nog de zeer royale Belgische kinderbijslag. 'Die maakt de kloof tussen gezinnen en alleenstaanden nog groter. Verouderde maatschappelijke patronen zijn bij ons wel heel hard vastgeroest in de wet.'

Alleenstaanden hebben het dus moeilijk, zowel financieel, als psychologisch. Maar enige nuancering is hier gepast: de term 'alleenstaanden' is problematisch. De statistiek perst alle ongehuwden in hetzelfde vakje, terwijl er een groot verschil is tussen echte eenzame zielen en mensen die een stabiele relatie hebben of samenwonen met vrienden en familie.

'Alleen leven en eenzaam zijn, zijn niet synoniem', verduidelijkt Eric Klinenberg, socioloog en auteur van het boek Going Solo. 'Singles zijn net geneigd om méér tijd met vrienden door te brengen en vrijwilligerswerk te doen. Dat verklaart de grote groep singles waar zulke sociale netwerken sterk zijn: in centra van grote steden en in landen als Scandinavië.'

Paul Verhaeghe is het daar in zekere zin mee eens. 'Een verzameling individuen maakt nog geen maatschappij. Wat de beste samenlevingsvorm is, daar kan nog over gediscussieerd worden. Maar het is een feit dat de mens niet is gemaakt om alleen te zijn.'
onderzoek • vraagstuk

Gezocht: getuigenissen van gelukkige stiefouders

Ik schrijf freelance voor het magazine Goed Gevoel en werk momenteel aan een artikel over stiefouders en de omgang met hun stiefkinderen (Hoe ga je met je stiefkinderen om, tegen welke problemen liepen jullie aan, hoe krijg je een band met je stiefkind, hoe is het om stiefouder te zijn,...). Hiervoor ben ik op zoek naar vier personen die willen getuigen over hun relatie met hun stiefkind(eren) en op de foto willen. De relatie mag (liefst) moeilijk verlopen zijn, het hoeft dus niet altijd rozengeur en maneschijn zijn geweest maar de relatie moet op dit moment wel goed zitten. De samenstelling van het nieuw gezin mag ook al lang geleden zijn. 

Indien je jouw verhaal wil brengen, mag je mij altijd contacteren op elisahvandenheuvel@gmail.com
Kinderen

Sing(le) for the climate

Op 22 september trek ik naar het Gentse Sint-Pietersplein om te gaan zingen voor het klimaat.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik getwijfeld heb. Want welke wereldleider ligt er nu wakker van filmpjes met zingende mensen?

Nic Balthazar's boodschap dat de toestand zo ernstig is dat politici er nu iets moeten aan doen, klinkt ook niet erg geloofwaardig wanneer ze net uit zijn mond komt. Want wie zien we vrolijk het vliegtuig ophuppelen op de tv? Juist. Idem voor de bv's die het promofilmpje hebben ingezongen. 't Is een beetje van 'Luister naar mijn woorden, maar kijk niet naar m'n daden'.

En toch ga ik. Geen kinderen hebben, is namelijk geen reden om van 'après moi le déluge' je devies te maken. En baat het niet, het schaadt ook niet.

Misschien helpt het toch een beetje als er duizenden mensen hun keelgat open zetten. Hopelijk durven politici dan wel drastische maatregelen te nemen zonder bang te zijn voor hun herverkiezing.

Op je eentje je best zitten te doen om de aarde wat te ontzien heeft trouwens weinig zin als massa's anderen gewoon maar lustig verderdoen. Heel nobel al die pogingen van jou, maar wel volstrekt zinloos. Dus ja, laten we maar tonen dat er een draagvlak is.

En Nic Balthazar doet het toch maar. 't Is trouwens moeilijk nee te zeggen tegen het vliegtuig als je het nodig hebt om je werk te doen. En wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.

See you dus op het Sint-Pietersplein. Zelfs als je niet kan zingen. In die massa gaat dat helemaal niet opvallen. Geen excuus dus om er niet te zijn.
milieu

Knipperlichten en doodlopende straten

Vroeger waren hij en ik goede vrienden. Vroeger, tot onze vriendschap een eenzijdige wending kreeg en ik al kon raden dat hij problemen had met zijn vriendin wanneer hij me opbelde. Ik had reeds mijn bedenkingen. Toen mijn moeder nog eens ziek werd en ik zelf nood had aan een vriend bleek dat hij er allesbehalve mee om kon gaan. Hij maakte de dingen alleen maar erger, in plaats van gewoon een luisterend oor aan te bieden – ik had het hem toch zo vaak voorgedaan – en toen was voor mij de maat vol.
Zelfs na enkele jaren samenzijn kenden ze nog steeds regelmatige periodes van twijfel. Niet het soort twijfel dat aan iedereen wel eens knaagt, dat in een ontmoeting met een ander of klein kantje van je partner kan schuilen. Nee, het soort twijfel vol dramatiek, met grote woorden, van ‘even afstand nemen’ of aan-uit-aan-uit-aan episodes tot ‘misschien moet ik het gewoon even met die ander een nachtje proberen en dan zeg ik je wel dat er niets gebeurd is, maar hij lag wel in jouw bed’. Ik hoef waarschijnlijk niet meer te expliciteren dat ik stilaan begon te hopen op een aan-uit-definitief uit episode.
Op het einde van onze vriendschap hadden ze het idee om na hoeveel-jaar-was-het-ook-alweer de volgende stap te nemen en samen te gaan wonen. Dat resulteerde in knallende ruzies, het ontploffen van reeds lang sluimerende problemen en een lange breuk. Een lange, helaas geen definitieve.
Toen zat ik dus even in mijn eigen drama verweven, een waar ik niet voor koos – in tegenstelling tot het zijne, en droeg dat – al zeg ik het zelf – met waardigheid. Dat neemt niet weg dat ik toen net zoals het cliché zegt mijn echte vrienden leerde kennen, of net wie dat niet was.
Via via hoorde ik een tijdje terug dat het uit was, ‘voor echt nu’, maar wanneer ik deze dagen voorbij zijn huis rijd zie ik haar auto daar af en toe staan. Ik ken het zoveelste hoofdstuk in hun relatie niet meer en hoop dat alle spoken verjaagd zijn. Zoniet vraag ik me hoofdschuddend af wat iemand drijft om jarenlang in zo’n relatie als een doodlopend straatje vol hindernissen te blijven rijden?
relaties • vriendschap

Fuif voor singles en hun vrienden in Gent


Men liet ons weten dat er op 21 september een feestje voor 'Singles and friends' plaats vindt in Gent. De feestlocatie is le bateau, Muinkkaai 1 (aan de achterkant van de Vooruit).

Je betaalt 10 euro inkom. Volgens de organisatoren (die zelf single zijn) is de 'fun' verzekerd. Je wordt namelijk beloond als je op jacht gaat naar je toekomstig lief. En men helpt je met een 'Go - NoGo dilemma'.

Iedereen is welkom. Singles krijgen een groen bandje (ga ervoor), koppels een rood (stop). 

Mensen zullen via leuke hints aangezet worden om met elkaar contact te zoeken.
feesten • uitnodiging • verleiden
Abonneren op: Posts (Atom)